یکی از رفتارهای با اهمیت برای هر حیوانی ، از جمله گوساله ها ، رفتارهای تغذیه ای است که با شناسایی عواملی که باعث بروز رفتارهای خاص در حیوان می شود،می توان به میزان استرس و اضطراب و نیز راحتی حیوان در هنگام مصرف خوراک پی برد.
تحقیقات نشان داده که در هر روز گوساله ها از مادرشان 3-6 نوبت شیر دریافت می کنند و این کار حدودا 30 دقیقه در کل طول می کشد.
چریدن یکی دیگر از رفتارهای تغذیه ای است که گوساله ها انجام می دهند. گوساله ای که در مرتع به دنیا می آید گاز زدن علف ها را در همان هفته های اول زندگی شروع می کند ، و زمان چرا با افزایش سن گوساله افزایش می یابد. بین سه تا پنج ماهگی ، زمان صرف شده برای چرا از 4/8 ساعت در روز به 6 ساعت روز افزایش می یابد.
زمانی که گوساله به صورت محصور نگهداری می شوند ، به صورت طبیعی نمی توانند خوراک مصرف کنند ،و در نتیجه اختلالات رفتاری و تغذیه ای معنی داری را در آن ها به وجود می آورد.
برخی از آنها شامل محرومیت از بازی و بروز رفتارهای غریزی ، محرومیت از ارتباط و روابط اجتماعی ، استرس های مزمن ، و افزایش رفتارهای غیرطبیعی می باشد.
در محیط های صنعتی ، گوساله ها به طور معمول 8 تا 10 درصد وزن تولدشان و بوسیله سطل یا وسایل دیگر ، در دو نوبت شیر مصرف کنند و به تناسب میزان افزایش وزن بیشتری را نیز داشته باشد.
این سیستم های منتهی به سر پستانک همچنین باعث بهبود رفتار مکیدن در گوساله ها شده و باعث افزایش ترشح انسولین و کوله سیستوکینین نیز می شود.
گوساله های که با این سیستم تغذیه می شوند کمتر از آنهایی که با سطل شیر مصرف می کنند عمل مکیدن لوازم و تجهیزات و نیز گوساله های دیگر را خواهند داشت (دیاز و همکاران 2001)
در تحقیقی ، مقدار شیر مصرفی گوساله های نگهداری شده تحت شرایط سر پستانک دار را مورد مطالعه قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که مقدار مصرف گوساله ها در حالتی که رقابتی وجود ندارد ، مشابه مطالعات قبلی بود.
ولی زمانی که حالت رقابت را برای مصرف شیر در جایگاه ایجاد کرده بودند، مقدار مصرف به شدت کاهش یافته بود. وضعیت رقابت برای مصرف خوراک زمانی رخ می دهد که نسبت گوساله به سر پستانک از 1/1 به 1/4 کاهش یابد.
کاهش در مصرف شیر در حالت رقابت در این مطالعه شاید به این دلیل ایجاد شد که رقابت ، افزایش رفتار اضطراب ، بر سر به دست آوردن سر پستانک توسط گوساله ها را به دنبال داشته است .همچنین افزایش رقابت برای دسترسی به سرپستانک ها باعث کاهش دفعات ملاقات گوساله با خوراک دهنده تا 30 درصد شد ، که خود زمان مصرف روزانه و مصرف شیر نیز کاهش یافت .
میون و همکاران نیز گزارش کردند که شلوغی بیش از حد در کنار خوراک دهنده در خوکها باعث کاهش تعداد ملاقات با خوراک دهنده می شود.
اما خوک ها قادرند کاهش ملاقات با خوراک دهنده را با افزایش زمان درنگ در پای آخور یا خوراک دهنده جبران کنند . بدین صورت قادر خواهند بود میزان مصرف روزانه خود را ثابت نگه دارند .
اینکه چرا گوساله ها قادر به این کار نیستند ، شناخته شده نیست . شاید به این دلیل باشد که مکانیزم های طبیعی برای تقسیم و تقسیط کردن زمان برای دسترسی به شیر برای گوساله ها وجود نداشته چرا که گوساله ها همیشه بدون رقابت به شیر دسترسی دارند (گاوها اصولا تک قلو زا بوده و در یک زایمان 4 سرپستانک را برای گوساله در اختیار قرار می دهند).
آنها نشان دادن که گوساله ها به صورت مختلف وعده های رفتار نوشیدن شیر را منظم می کنند .
تعداد وعده های مصرف شیر توسط گوساله ها تقریبا 10 وعده در روز خواهد بود. ولی کاهش دسترسی به سر پستانک ها می تواند باعث افزایش رفتار رقابتی ، کاهش زمان مصرف خوراک و کمتر شدن مصرف شیر برای گوساله هایی که به صورت گروهی نگهداری می شدند ، گردد.
همچنین بررسی دیگر (کیل و همکاران 2000) نشان داد که افزایش دسترسی به غذا باعث کاهش خطر لیسیدن یکدیگر می شود.
منبع : رادین فیدار فردا
