در حال حاضر علاوه بر امکان پخش آنلاین برنامه رادیو گلها، تهیه و خرید آرشیو رادیو گلها بر روی دی‌وی‌دی نیز توسط برخی فروشگاه‌ها امکان‌پذیر است.
گلهای هایده, گلهای رنگارنگ, رادیو گلها را بشنوید, رادیو گلها پخش زنده, رادیو گلها زنده, دانلود رادیو گلها, نصب رادیو گلها, پخش رادیو گلها, برنامه رادیو گلها, رادیو گلها موسیقی سنتی ایران
پخش آنلاین برنامه های رادیو گلها از طریق وبسایتی که به همت پژوهشگر دانشگاه سواس (SOAS)، جین لویسون، با حمایت بنیاد میراث ایران در لندن (Iran Heritage Foundation) و کتابخانهٔ بریتانیا (The British Library) ایجاد شده است ممکن است. همچنین در گذشته وب‌سایت www.radiogolha.net نیز امکان پخش زنده و آنلاین برنامه رادیو گلها را فراهم آورده بود که اکنون ظاهرا به دلیل مشکلات فنی این وب‌سایت قادر به پخش برنامه‌ها نیست.
یک شاخه گل | برنامهٔ شمارهٔ ۴۱۷ | ۵۸ دقیقه | ۵۱ مگابایت
گل های رنگارنگ | برنامهٔ شمارهٔ ۲۴۴ | ۲۸ دقیقه | ۲۴ مگابایت
گل های تازه | برنامهٔ شمارهٔ ۲۳ | ۲۵ دقیقه | ۱۷ مگابایت
گل های صحرایی | برنامهٔ شمارهٔ ۶۰ | ۱۴ دقیقه | ۱۲ مگابایت
برگ سبز | برنامهٔ شمارهٔ ۶۳ | ۲۷ دقیقه | ۲۳ مگابایت
برنامه‌های رادیویی به نام گلها (رادیو گلها)، در واقع مجموعه‌ای از برنامه‌های رادیویی موسیقی هستند که در ابتدا با برنامهٔ «گل های جاویدان» به مدیریت آقای داوود پیرنیا در ۱۳۳۵ آغاز شد. وی که قبلا در یک دوره از پنج دوره نخست وزیری احمد قوام، معاون وی بود، موفق شد جمع بزرگی از بزرگان علم و ادب پارسی را در کنار منتقدان، نوازندگان و خوانندگان بزرگ زمان با خود همراه سازد تا این گنجینهٔ عظیم را به یادگار بگذارند.
این برنامه در دورهٔ سرپرستی آقای نصرت‌الله معینیان، بر مدیریت کلی رادیو ملی ایران ساخته شد و آن‌طور که از شواهد پیداست با حمایت بسیار از این برنامه همراه بوده است.
گل های جاویدان با سری برنامه‌های دیگری در مدت سرپرستی و مدیریت داوود پیرنیا ادامه پیدا کردند. وی در در سال ۱۳۴۶ از مدیریت آن کناره‌گیری کرد. در چند سال آینده، رهی معیری، محمد میرنقیبی و جهانبخش پازوکی مدیریت رادیو گلها را به عهده گرفتند که سال‌های چندان با ثباتی در تاریخ این مجموعه نیستند. تا این که در ۱۳۵۱ برنامهٔ جدیدی به مدیریت هوشنگ ابتهاج آغاز گردید که نام آن «گل های رنگارنگ» شد.
در قالب برنامه‌های این مجموعه از ۱۳۳۵ تا ۱۳۵۷، ۸۵۰ ساعت مقدمه، تک‌نوازی، آواز و شعرخوانی تولید شد.
برنامه‌های رادیویی گلها در سال ۱۳۹۱ به همت پژوهشگر دانشگاه سواس (SOAS)، جین لویسون، با حمایت بنیاد میراث ایران در لندن (Iran Heritage Foundation) و کتابخانهٔ بریتانیا (The British Library) پس از ۷ سال پژوهش و گردآوری، به صورت دیجیتالی تهیه شد و در دسترس عموم در دسترس است. در زمان انتشار خبر دیجیتالی شدن برنامه‌های رادیو گلها، ۱۴۶۱ برنامه از سری برنامه‌های «برگ سبز، گل های تازه، گل های جاویدان، گل های رنگارنگ، گل های صحرایی، یک شاخه گل» در وب‌سایت این پروژه در دسترس بود، که ممکن است تا کنون بر این تعداد افزوده شده باشد.
نام‌های دیگری که در آرشیو بازارچه می‌بینید، سایر برنامه‌های حوزهٔ موسیقی در رادیو تهران و بعدا رادیو ایران آن زمان هستند. بنا به تغییرات مدیریتی و تعدد برنامه‌های ساخته شده در این دوره از تاریخ رادیوی ایران، این که چه عنوانی را زیرمجموعهٔ برنامه‌های رادیو گلها ببینیم یا نه، مورد بحث خواهد بود. به این شکل، آرشیو بازارچه در واقع شامل ۸ عنوان برنامهٔ بیشتر نسبت به آرشیو آنلاین جین لویسون خواهد بود. هرچند طبعا کار عظیم تحقیقاتی که در این پروژه صورت گرفته قابل قیاس با گردآوری صرف نیست. پیشنهاد می‌شود مقالهٔ جین لویسون در معرفی رادیو گلها و داستان دیجیتالی کردن آن را بخوانید.
اركستر گلها اولین اركستر گلها در برنامۀ گلهای جاویدان با حضور چند نوازندۀ معروف شكل گرفت: مرتضی محجوبی، ابوالحسن صبا، علی تجویدی، مهدی خالدی، محمد شیرخدایی، حسین همدانیان و سلیم فرزان از این نوازندگان بودند كه نام آنها در ابتدای برنامه برده می‌شد. بعد از وسعت یافتن برنامۀ گلها، اركستر نیز از نوازندگان جوان و با استعداد استفاده كرد. پرویز یاحقی و همایون خرم از جوان‌ترها و محمود تاج‌بخش از قدیمی‌ترها، همچنین رضا ورزنده و امیرناصر افتتاح نیز جزو این نوازندگان بودند. بعدها نوازندگان برجسته‌ای از هنرستان موسیقی ملی به سرپرستی روح‌الله خالقی نیز به این اركستر اضافه شدند. نصرالله زرین‌پنجه (تار) از استادان و علیرضا ایزدی شیرازی (ویولنسل) از جوان‌ترها بودند. صدای اصلی اركستر گلها در حدود سال‌های ۱۳۳۶-۱۳۳۹ ش شكل گرفت و سازهای زهی آرش‌های (ویولون‌ها)، تار(ها)، تنبك، كلارینت و فلوت در آن نقش اصلی داشتند. سنتور كم‌كم جای خود را به پیانو داد و «نی» نیز كم‌كم وارد صدای اركستر شد. بازسازی اركستر گلها در دو نوبت، ثمرۀ كوشش روح‌الله خالقی بود كه می‌خواست آثاری از استادش علینقی وزیری را باشكوه هر چه تمام‌تر «بازنوازی» كند و این كار را هم به بهترین نحو انجام داد. اركستر گلها بعد از۱۳۴۰– ۱۳۴۱ش با استخدام تعدادی از نوازندگان فارغ‌التحصیل از هنرستان عالی موسیقی (مثل فریدون شهبازیان و حسن یوسف زمانی و رحمت‌الله بدیعی) و استفاده از چند نوازندۀ غیرایرانی در بخش‌های هارمونیك، تجدید سازمان شد و توانست قدرتمندتر از سابق عمل كند. در زمان سرپرستی جواد معروفی نیز این تركیب اركستری، نسبتاً حفظ شد. با این تفاوت كه در اركستر گلهای دورۀ معروفی، صدای خانوادۀ ویولون‌ها بر صدای سایر سازها مسلط بود و هارمونی چهار بخشی در آن رعایت می‌شد. صدای اركستر گلهای دورۀ خالقی، دارای دینامیسم بیشتر و رنگ‌آمیزی صوتی غنی‌تر بود و برای سازها و تكنوازی‌ها، نقش‌آفرینی‌های زیبایی در نظر گرفته شده بود. صدای اركستر گلهای دورۀ جواد معروفی، از یك‌دستی صوتی، زهی‌های پُر صدا، نقش مهم پیانویی اکمپانیمان (تخصص جواد معروفی در نوازندگی) و برجستگی خط آوازی صدای اركستر، برخوردار بود. صدای این اركستر در گذر زمان و تجربه یافتن نوازندگانش پخته‌تر شد و در سال‌های ۱۳۵۲-۱۳۵۶ ش به اوج رسید. این اركستر بعد از انقلاب ۱۳۵۷ ش به دستور ریاست سازمان رادیو تلویزیون برای همیشه منحل شد و خاطرۀ آن فقط در ضبط‌ها باقی مانده است.
