لحظه ای که متوجه می شدیم فردی که به دنبالش می رویم مادر یا پدرمان نیست را به خاطر می آورید؟خالی شدن قلب و ریختن آسمان و زمین بر سرمان را همزمان در یک لحظه تجربه می کردیم,تمام خاطرات تلخ و شیرینی که از پدر و مادرمان داشتیم با سرعت یک میلیون فریم بر ثانیه از مقابل دیده گانمان می گذشت و با چشمان اشک آلود, فرو رفتنمان در باتلاق جمعیّت را نظاره گر می شدیم.
همان طور که هیچ کودکی گم شدن را دوست ندارد,پدر و مادرها هم همه ی سعی شان را برای جلوگیری از گم شدن کودکان شان به کار می برند,اما گاهی نیاز است اطلاعات بیشتری در رابطه با خطرات کسب کرد تا کنترل آن ها برایمان راحت تر شود.
حال در ادامه ی این مقاله به توضیح چند راهکار برای جلوگیری از گم شدن کودکان خواهیم پرداخت.با ما همراه باشید و اطلاعاتتان را در این زمینه افزایش دهید.
۱-مکانی را به عنوان محل دیدار انتخاب کنید.
همیشه به یاد داشته باشید قبل از وارد شدن به ازدحام جمعیت و در مکانی خلوت جایی را برای قرار گذاشتن با فرزندتان تعیین کنید تا در صورت گم شدن احتمالی او, در آن جا یکدیگر را پیدا کنید.این مکان می تواند در کنار کیوسک نگهبانی,نمازخانه و یا نیمکت گوشه ی پارک باشد.باید توجه داشته باشید که انتخاب مکان های شلوغ ,هر چند شاخص,انتخاب خوبی برای منتظر ماندن کودکان نیست؛زیرا علاوه بر آنکه آن ها در مکان های شلوغ و پر ازدحام آشفته می شوند احتمال ربوده شدنشان در این مکان ها بیشتر است ,هر چند محل انتخاب شده نباید آن قدرها هم خلوت باشد که پرنده ای در آن پر نزند.
۲-انتظاراتتان را برایش شرح دهید.
در دومین تکنیک این مقاله قرار است چیزی را یاد بگیرید که نه تنها برای جلوگیری از گم شدن کودکتان قابل استفاده خواهد بود بلکه برای بسیاری از مواقعی که احساس می کنید در تربیت او به بن بست خورده اید نیز کار ساز است.
قضیه از این قرار است که پدر و مادرها گاه توقع دارند کودکانشان از یک سری چیزها که خود بدیهیات می دانند آگاه باشند.مثلا زمانی که می بینند کودکشان بعد از بازی کردن با پازل هایش آن ها را جمع نمی کند عصبانی شده و با فریاد می گویند:((چرا انقدر ریخت و پاش می کنی؟با وجود بچه ای مثل تو این خانه همیشه ظاهر نامرتّبی دارد.))این کار نه تنها باعث جمع شدن پازل ها نمی شود بلکه تصویر کودک از خود فرد بی ارزشی خواهد شد.اقدام درست تر در این مواقع این است که قبل از شروع بازی کودکتان,ابتدا تا هم سطح او شدن خم شوید,در چشمانش نگاه کنید و با لحنی نسبتا جدی به او بگویید که انتظار دارید بعد از اتمام پازل بازی اش,پازل ها مثل قبل ,مرتّب, در جعبه خود گذاشته شوند.با این کار علاوه بر آنکه کودک از انتظارات شما آگاه می شود با از بالا نگاه نکردن به او و هم سطح او شدن،مضطربش نمی کنید,با این وجود او از لحن شما به جدی بودنتان پی می برد.
حال بعد از این توضیحات به ارتباط این تکنیک با جلوگیری از گم شدن کودک بپردازیم.
قبل از بیرون رفتن و در منزل,نسبت به کودک در جایگاه یاد شده قرار بگیرید سپس به او بگویید توقع دارید در تمام مسیر او در نزدیکی شما راه برود و قبل رسیدن به مکان های شلوغ دست شما را محکم بگیرد.به این صورت احتمال پرت شدن حواس کودکتان از شما در حین پیاده روی کم تر شده و با گرفتن دستتان در مکان های شلوغ از شما فاصله نمی گیرد.
*نکته * در صورتی که کودکتان انتظارات شما را بی پاسخ گذاشت بگذارید پیامد کارش را تجربه کند.
برای مثال تصور کنید طبق مثال گفته شده,پیش از بیرون رفتن از منزل انتظاراتتان را برای او شرح دادید اما او به آن ها توجهی نکرد و دائما با غرولند دست شما را رها می کرد.دفعه ی بعد که در حال آماده شدن برای بیرون رفتن بودید و او خواست همراه شما بیاید به او بگویید که قرار نیست او را با خود بیرید.وقتی علّت را جویا شد از خودش بخواهید دلیلش را بگویید,وقتی رفتار آن روزش را به یاد آورد و به آن اشاره کرد بدون آن که لحنتان شبیه کسی باشد که می خواهد انتقام بگیرد به او بگویید که دفعه ی بعد می تواند همراه شما بیرون بیاید.
۳-وقتی کودک آمادگی لذّت بردن از گردش را دارد به گردش بروید.
زمانی که کودک تان پر انرژی بوده و خود پیشنهادِ به گردش رفتن را مطرح می کند زمان مناسب برای بیرون رفتن است اما به گردش بردن کودک خسته و یا خواب آلوده احتمال عقب افتادنش از شما را در پی دارد.همچنین پیش از خارج شدن از خانه تشنگی و گرسنگی او را چک کنید,زیرا حواس کودکان وقتی گرسنه یا تشنه باشند سریعا با دیدن ویترینِ رنگارنگِ خوراکیِ مغازه ها از شما پرت می شود.
۴-از کودک خود بخواهید از محلی که آخرین بار شما را آن جا دیده فاصله نگیرد.
علاوه بر آن که باید از کودک خود بخواهید بعد ار آن که متوجه گم شدن خود شد برای یافتن شما از جایش تکان نخورَد این اطمینان را هم به او بدهید که شما هم پس از گم کردن او جایی نمی روید و تا وقتی او را پیدا نکنید به منزل بر نخواهید گشت.در این صورت حتی اگر فراموش کرده بودید مکانی را برای پیدا کردن کودکتان به همراه او انتخاب کنید(نکته ی ۱) به طور حدودی می دانید که اکنون در چه محدوده ای منتظر شما مانده است.همچنین همواره به او یاد آوری کنید هر زمان که تو مارا می بینی یعنی ما هم تورا می بینیم و هر وقت مارا نمی بینی احتمالا ما هم تورا نمی بینیم.در این صورت کودک بیشتر سعی می کند که در هر لحظه آگاه باشد و فاصله اش را با شما ارزیابی کند.
هنگامی که می بینید چند دقیقه ی متمادی در کنار شما راه می رود ,از این کار او تعریف و تمجید کنید تا بفهمد به او توجه دارید و بیشتر به انجام کارهای خوب تشویق شود. از آن جایی که کودکان تحسین شدن از جانب دیگران و شنیدن تعریف و تمجیدشان را بسیار دوست دارند,کار موثری که می توانید انجام دهید تعریف از او در حضور دیگران است,برای مثال اگر شما مادر او هستید وقتی به خانه برگشتید به طوری که خودش هم بشنود به پدرش بگویید که امروز چه بچّه ی بی نظیری بود و تمام مدّت در کنار شما راه می رفت. شاید این کار کمی احساس ریاکاری و ظاهرسازی برای جلب توجه افراد را در او بیدار کند اما اگر تمجید از او به مقدار کم در جلوی دیگران صورت بگیرد سبب ایجاد احساس افتخار و سر بلندی در کودکتان خواهد شد.
هر چند استفاده از ردیاب شخصی هنوز در کشور ما رایج نیست اما با به بازار آمدن وسایلی همچون دستبندها ,کفش ها و سایر وسایل دارای ردیاب پیدا کردن کودکان بسیار آسان تر از گذشته شده است.گونه های پیشرفته تر و البته پرهزینه تر ردیاب ها,گونه ای است که قابلیت جاسازی آن داخل دندان و حتی زیر پوست کودک را دارا می باشد.
منبع : ایمن ردیاب
