همیشه برگشتن به عقب و صحبت در مورد تصمیمهایی که گرفتی شاید زیاد جذاب نباشه. خیلی وقتها حتی درد هم داره چی برسه به اینکه خوشحالت کنه. ولی همیشه هم این طوری نیست و مرور یه سری از تجربهها بهم کمک میکنه که بهتر پیش برم. این نوشتار صحبت من با احمد ۲۰ ساله هست که اول مسیر پر از پستی بلندی هست که الان ۳۶ سالش شده و کلی فرق کرده با اون زمان و بزرگتر شده.
دارم در مورد زمانهایی صحبت میکنم که احمد در بهترین حالت یا دورهی زندگی خودش از نظر توانایی جسمانی و فیزیکی است. مثلا میتونی ۲۰ ساعت مداوم دنبال یه چیزی باشی یا کاری کنی و بعدش تازه با دوستت بری کافه یا چایخونه و اون اصلا متوجه این نباشه که تو در چه حالی هستی. روزهایی که شاید نتونستن برات معنای درستی نداره و همه چیز میشه و بهتر بگم باید بشه.
ببین یه چیزی همیشه درست بوده و هنوزم هست اینکه دانش قدرت است. حتما پول و پارتی هم قدرت هست ولی شاید رسیدن به اونها تو حوزهی اختیارات ما نباشه ولی کسب دانش و مهارت حتما در اختیار تو هست و تو با تلاش بهش میرسی. الانه روزگار خیلی تغییر کرده و مباحث گرانبها به راحتی تو اینترنت در دسترس تو هست و میتونی پیشرفت کنی. یه چیزی که مهمه اینه که بتونی با زبان بینالمللی ارتباط خوبی داشته باشی و دیگه تنها یه زبان دوستن نه تنها مانع پیشرفت میشه بلکه خیلی از مواقع تو رو معطل هم میکنه پس حتما زبان انگیلیس و زبانهای دیگه رو خوب یاد بگیر و به چند تا از اونها مسلط شو که بتونی راحتتر رشد کنی.
اینکه پول بده یا خوبه مهم نیست فقط بدون اگر پول نداشته باشی سرعت رشد و پیشرفتت کند میشه پس حتما مسیرهایی رو انتخاب کن که ثمر خوبی برات به همراه داشته باشه و بدون مهمترین و بهترین سرمایگذاری حتما سرمایگذاری روی خودت هست که از هر طلایی ارزشمندتر و گرانبهاتر است. پس کارهایی رو دنبال کن که علاوه بر موارد دیگه بتونی کسب ثروت هم بکنی. بیشترین سرمایگذاری رو روی خودت انجام بده و سعی کن همیشه رشد کنی و این سیکل همیشه برقراره و تا هر چقدر هم که بزرگتر بشی باید برای رشد خودت هزینه کنی یعنی هم پول خرج کنی و هم زمان اختصاص بدی.
ببین بدن تو باید تا سن خیلی زیادی همراه تو باشه پس حتما به تغذیه و ورزش دقت کن. همیشه زمان برای موارد مختلف هست اما ممکنه برای بعضی از کارها دیر شده باشه پس تناسب اندامت رو همیشه حفط کن و با تغذیه درست سعی کن که همیشه یه سطح خوبی از انرژی رو داشته باشی. اگر به این موضوع خوب و دقیق نپردازی سطح انرژیت به مرور زمان افت میکنه و دیگه نمیتونی برای تو کارهای مهمت خروجی خوبی داشته باشی و یا میزان لذتت رو کاهش میده پس بهش خیلی دقت کن.
دوست خوب و مربی خوب برای خودت انتخاب کن که شاید الان ندونی ولی خیلی تو رشد فنی و زندگی تو میتونه موثر باشه و رشد تو رو تساعدی زیاد میکنه. کسی که بتونه مسیر رو برات هموارتر کنه و تو پیشترفتت موثر باشه. پس به انتخابت دقت کن چون تو داری مهمترین سرمایهی زندگیت یعنی زمان رو صرف اون میکنی.
راستی اون زمانها این طوری فکر میکردم که پیک کار فنی و تمرکز فنی میتونه تا ۳۰ یا ۳۵ سالگی باشه و بعدش خوبه که دیگه کار فنی نکنم یا بهتر بگم دیگه نمیکشم که کار فنی کنم. شاید چون اولا تجربم کم بود و دوما اون سن رو خیلی دور میدیدم اما الان که تو سن ۳۶ سالگی هستم بهت میگم اگر قبلتر مدیریت هم میکردم اما الان تمام تمرکزم کار فنی هست و درسته شاید مثل قبل ۲۰ ساعت مداوم نمیتونم کار کنم اما الان خیلی موثرتر و دقیقتر کار میکنم و به مراتب اثربخشی بیشتری دارم. برای کار فنی هیچ حد و مرزی نیست و به نظرم تا هر سنی که دلت بخواد و دوست داشته باشی میتونی انجامش بدی و از موفقیتها و به ثمر رسیدنهای روزانهی خود لذت ببری. راستی رسیدن از ۲۰ به ۳۵ سالگی خیلی زود اتفاق میافته خیلی زودتر از چیزی که فکرش رو میکنی پس مراقت روزها و لحظاتی که داری سپری میکنی باش چون به ازای به دست آوردن چیزهایی داری هزینش میکنی که ممکنه ارزشش رو نداشته باشه.
حتما سعی کن به دیگران هم کمک کنی که رشد کنند چون رشد اونها باز به رشد تو و اکوسیستمی که داری توش زندگی میکنی کمک میکنه. زودتر فضایی رو فراهم کن که هرچند تجربههای کمت رو اونجا با دیگران به اشتراک بزاری و کمک دیگران کنی. این طوری بالغتر و پختهتر میشی و شاید یه سری آدمها هم کنار تو رشد کنند. حتما نتیجهی کمک به دیگران خیلی زود به زندگی تو بر میگرده و تو رو شگفتزده خواهد کرد. پس حواست بهش باشه و هر طوری میتونی به دیگران کمک کن.
محدودیتها داخل ذهن توست نه جای دیگه. به این دقت کن. شاید یه سری موارد باشه که نیاز به وسایلی داشته باشه که در دسترس تو نیست اما اصل محدودیت در ذهن توست که میتونی با تلاش بیشتر اونا رو برطرف کنی و مسیر پیش روی خودت رو باز کنی تا ادامه بدی. در ضمن لازم نیست همه چیز از اولش عالی باشه کلا عالی بودن همیشه لازم نیست و خوب بودن و انجام دادن و ادامه دادن مهمه که باید مداوم باشه و بهبود مستمر کلید موفقیت تو خواهد بود.
قرار نیست تو مقصد نهایت لذت رو ببری و سعی کن از مسیر لذت ببری این طوری بیشتر خوشحالی و نهایت استفاده رو تو طول زمان بردی. این چیزی هست که به پویایی و رشد تو کمک میکنه. همیشه جاهایی هست که باید بری و بهش برسی و اگر بخوای از مقصدت فقط لذت ببری زمانهای زیادی رو از دست میدی.
این متن به پیشنهاد داتین و یه صحبت دوستانه با احمد ۲۰ ساله بود که گفتم شاید به دیگران هم کمک کنه. ممنونم که خوندید و خوشحال میشم که نظر بدید تا از تجربیات شما هم بیاموزیم.