میخوام از تجربه ای بگم ک اگر تجربه ی یکی از دوستان نبود شاید زمان خیلی بیشتری رو درگیر ش میبودم، یک هفته ی خیلی سخت رو گذروندم، خیلی سخت
چندین روز بود ک یک حالت تهوع کمی داشتم ولی بهش توجه نمیکردم، این حالت بهش بی اشتهایی هم اضافه شد، سه روز هیچی نخوردم و البته بازم توجه نکردم تا اینکه یک روز از خواب بیدار شدم و دیدم باید کف حیاط جای شیر اب باشم و هرچی ک خورده و نخوردم بالا بیارم، اصلا نمیتونستم ازون موقعیت جدا بشم
4تا دکتر رفتم و اولی متکلوپرامید و هیوسین و یک قطره برای نفخ داد، فایده نداشت، عصر رفتم پیش متخصص دیگه ای و ایشون هم متکلوپرامید تزریقی و سرم نمکی با قرص فاموتیدین تجویز کرد ک اونم بی فایده بود، بعد از گذروندن یک شب خیلی سخت صبح روز بعد دوباره دکتر و دوباره اندانسترون تزریقی سرم نمکی و قرص دمیترون و ازیترومایسن! داد و ازمایش خون نوشت، بازمم هیچ فرقی نکردم، دکتر چهارم گفت ازمایش خوبه، همه چی کلا خوبه و مشکل شما از استرسه، یکسری داروی تقویتی داد اما بازم چیزی فرقی نکرد تا یکی از دوستان متوجه وضعیت من شد و خوشبختانه ایشون هم بعد تجربه ی کلی اذیت شدن و دکتر رفتن و حتی اندوسکوپی شدن با موتیدون و پنتوپرازول و دمنوش زنجبیل مداوا شده بودن و این نسخه ی ایشون تا این لحظه حالم رو خیلی بهتر کرده
اینقد شرایط سختی داشتم ک ب مردن راضي بودم، خدا رو شکر ک بلاخره تموم شد
واقعا سلامتی بهترین چیزه، وقتی ادم گیر بیماری میفته هیچی کمکش نمیکنه
من همیشه تجربیاتم رو مینویسم شاید کس دیگه ای هم توی موقعیت من باشه و ندونه چه کنه، امیدوارم اگر خدای نکرده کسی به مشکل من مبتلا شد این نوشته ب دردش بخوره
