محسن رفیعی
محسن رفیعی
خواندن ۲ دقیقه·۵ سال پیش

عقل داری دکتر بشو!! (نگاه کاسب کارانه به علم)

به نام خدا

سلام دوستان قطعا همه از وضع این روز های مملکت خبر دارن. پس بدون معطلی میریم سراغ اصل مطلب...

یه چیزی که بین بعضی از ما ایرانیا جا گرفته اینه که به علم به دید کاسبی نگاه کنیم. هررشته ای که پولش بیشتر باشه، هر کاری که نون توش باشه.

و متاسفانه این موضوع به علاوه جو جامعه باعث میشه یه مدت یه رشته ای مد بشه و همه برن اون رشته تا اشباع بشه و دانشجو هاش بیکار بشن.

یه زمانی مهندسی جزو مشاغل روی بورس ایرانیا بود کلا دو تا رشته رو میشناختن:

پزشکی و مهندسی

بذارید یه کم از خودم بگم: توی دوران دبیرستان دوره ای نه چندان دور وقتی برای انتخاب رشته و ثبت نام به دبیرستان رفتم هر جا که میرفتم می گفتند ریاضی به درد نمیخوره و نهایتش میشی مهندس بیکار.

در واقع رشته های مهندسی یه زمانی تو ایران مد بود ولی الان ایرانیا درمورد رشته ریاضی چنین حرفی رو میزنن.

در واقع بعضی از ما دنبال اینن که ببینن چه کاری روی بورس هست، چه کاری الان باکلاسه، و یا پولش بیشتره تا برن و اون رشته رو بخونن.

تنها چیزی که بین معیار هاشون برای انتخاب رشته نیست علاقه و منطق هستش.

در واقع هر شغلی سختی های خودشو داره و یه انسان وقتی می تونه شغلی رو انجام بده و با سختی هاش کنار بیاد و حتی از اونا هم لذت ببره که اون شغل رو دوست داشته باشه نه اینکه بره بگرده ببینه کدوم شغل پولش بیشتره

انجام دادن شغلی وقتی علاقه ای نسبت به اون وجود نداره فقط یه کار کسل کننده و یکنواخت هست.

به این صورت که هر روز صبح پس از خوردن صبحانه و شستن دست و صورت به شرکت میره بعد 6 یا هفت ساعت کار خسته کننده به خونه بر می گرده و این چرخه تا هزار سال دیگه هم اگه عمر کنه ادامه پیدا می کنه.


بدون دوست نداشتن شغل خودمون نه نوآوری میشه کرد و نه قراره پیشرفت بزرگی انجام بگیره.

بیاید یه مثال بیاریم:

وکالت یکی از مشاغل و رشته های پر طرفدار هستش. حالا فرض کنیم یکی رو اعتبار حرف بزرگواران مشاور یا جو جامعه و یا کلاس کاری رفته این رشته در حالی که نه خبر از سختی هاش داره و نه علاقه ای به وکالت.

حالا وقتی فارغ التحصیل شد به نظرتون این فرد میتونه یه وکیل خوب باشه و از حق مردم دفاع کنه. آیا می تونه سختی ها و درگیری ها و دعاوی مردم رو تحمل کنه؟؟ذهنش اونقدر کشش داره؟


مسلما خیر.

و یه خبر بد هم داریم و اینه که اگر سراغ شغلی که دوستش نداری بری قرار نیست پول آنچنانی هم گیرت بیاد. چون هیچ وقت آدم حرفه ای توی اون شغل نمیشی. و می دونید که چیزی که میزان درآمد شما رو معلوم می کنه تخصص هستش.

به قول مولانا:

هر کسی را بهر کاری ساختند

میل آن را در دلش انداختند


همه قرار نیس دکتر بشن یعنی همه، نمی تونند دکتر بشن.

خب زیادی پر حرفی کردم ممنون از وقت گذاشتن امیدوارم مفید واقع بشه.

به اینستاگرام من هم سر بزنید: http://instagram.com/mohsen_rafieih

با تشکر

کارعلاقهپزشکیمهندسیریاضی
An ordinary person who writes his thoughts here
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید