کامپیوترها با وجود چندین هسته می‌توانند چندین فرآیند را همزمان اجرا کند. در عصر حاضر، مردم به خرید دستگاه‌های الکترونیکی با ویژگی‌ها و امکانات هیجان انگیز بیشتر تمایل دارند تا نیازهای مختلف خود را برطرف کنند. این تقاضا به تولیدکنندگان کمک کرد تا ایده‌ای بیابند که نه تنها به قدرتمند شدن پردازنده کمک می‌کند، بلکه باعث می‌شود این وسایل عمر باتری، گرافیک و سرعت بهتری داشته باشند. این ایده نهایی افزایش هسته‌ها بود. پردازنده‌های چند هسته‌ای به افراد کمک می‌کنند که برنامه‌های متعدد را با تقسیم میان چندین پردازنده مدیریت کنند.
گشت و گذار در اینترنت در صورتی برای کاربران لذت بخش است که حداقل از پردازنده چهار هسته‌ای استفاده کنند. این پردازنده‌ها برای افرادی که به سرعت بیشتری نیاز دارند و چندین کار را به صورت همزمان انجام می‌دهند، بسیار مفید و کاربردی است. یک پردازنده دو هسته‌ای شامل دو پردازنده است که عملکرد موثرتری نسبت به پردازنده‌های تک هسته‌ای ارائه می‌دهند. بدیهی است که پردازنده چهار هسته‌ای سرعت بیشتری نسبت به پردازنده های پایین تر ارائه می‌دهد. در ادامه به مقایسه و تفاوت پردازنده‌های 2 هسته و 4 هسته‌ای می‌پردازیم.
تفاوت پردازنده‌های 2 هسته‌ای و 4 هسته‌ای
انتخاب پردازنده مناسب دو هسته‌ای یا چهار هسته‌ای؟ کدام یک مناسب‌تر است؟ آیا تعداد هسته بیشتر همیشه بهتر است؟ اگر در حال خرید تین کلاینت، کامپیوتر، لپ تاپ هستید، احتمالا هزاران بار با اصطلاحات چهار هسته‌ای، دو هسته‌ای، هشت هسته‌ای و غیره مواجه شده‌اید. اولین موردی که به ذهن شما خطور می‌کند این است که کدام یک بهتر است؟ ما به شما خواهیم گفت تفاوت پردازنده های 2 هسته ای و 4 هسته ای در چیست.
انتخاب میزان هسته های پردازنده بستگی به این دارد که چه نوع برنامه‌هایی را اجرا می‌کنید. اگر صرفا فعالیت شما با یک سیستم رایانه محدود به انجام امور اداری مانند افیس و گشت و گذار در اینترنت است پردازنده های 2 یا 4 هسته ای نیز پاسخگو نیاز شما هستند. اما اگر فعالیت های سنگین تر همچون طراحی های گرافیکی و رندر گیری دارید و چندین امور را همزمان با سیستم رایانه ای خود انجام میدهید لازم است تا پردازنده شما هسته های بیشتری داشته باشد. تعداد بیشتر هسته نیز به شما امکان می‌دهد بسیاری از برنامه‌ها را هم زمان اجرا کنید بدون اینکه کامپیوتر شما خیلی کند باشد. با پردازنده های چند هسته ای عملکرد بهتری خواهید داشت زیرا هر وظیفه می‌تواند در یک‌زمان به یک هسته اختصاص یابد.
طریقه نام گذاری پردازنده توسط اینتل چگونه است؟
اینتل برای نام‌گذاری پردازنده‌های خود از الگوی خاصی استفاده می‌کند. اطلاع از معنای حروف انتهای CPU به شما در داشتن بهترین انتخاب کمک می‌کند. با هر بار ورود نسل جدید پردازنده‌های شرکت اینتل، تکنولوژی‌های تازه‌ای به پردازنده اضافه می‌شود. این تکنولوژی‌ها عملکرد کلی پردازنده را بهینه‌تر و بهتر می‌کنند. این تغییر سبب تغییر در نام پردازنده می‌شود تا متفاوت بودنِ نسل خود را نسبت به مدل‌های قبلی نشان دهد.
پردازنده دو هسته‌ای (Dual-core processor) چگونه عمل می‌کند؟
پردازنده دو هسته‌ای یک واحد پردازش مرکزی با 2 پردازنده است. این پردازنده با امکانات خاص خود بسیار کارآمدتر و موثرتر از یک پردازنده تک هسته‌ای کار می‌کند. از آنجایی که قدرت دو پردازنده باهم ترکیب می‌شود، می‌توانند کارها را با سرعت بیشتری انجام دهند. از فناوری‌های دو هسته‌ای می‌توان به AMD X2، Intel core duo اشاره کرد. پردازنده‌های دو هسته‌ای داده‌ها را برای پردازش به چندین واحد تقسیم می‌کنند. هنگامی که فرد مجبور باشد همزمان بیش از یک فرآیند را اجرا کند، افزایش عملکرد این پردازنده‌ها بسیار مفید خواهد بود.
hyper-threading چیست؟
Hyper-Threading به اختصار HTT یا HT نامیده می‌شود به پیاده سازی اختصاصی چند رشته‌ای (SMT) اینتل اشاره دارد که برای بهبود محاسبات و انجام چندین کار به طور همزمان روی ریز پردازنده‌های x86 استفاده می‌شود. معمولا، پردازنده‌های رایانه هنگام جابجایی بین رشته‌های مختلف متوقف می‌شوند، اما پردازنده‌های دو هسته‌ای نیازی به این کار ندارند. این پردازنده‌ها در مقایسه با پردازنده‌های چند هسته‌ای عمر باتری بهتر و سرعت بالاتری دارند.
معایب پردازنده دو هسته‌ای
برخی از اشکالات پردازنده‌های دو هسته‌ای این است که یک واحد پردازش مرکزی تک هسته‌ای (CPU) می‌تواند از واحد پردازش مرکزی دو هسته‌ای (CPU) پیشی بگیرد زیرا سرعت کلاک بیشتری دارند. یک پردازنده تک هسته‌ای 3.8 گیگاهرتزی می‌تواند مفیدتر از یک پردازنده دو هسته‌ای 1.8 گیگاهرتز باشد، زمانی که قرار است یک کار واحد انجام شود. از این رو برخی از برنامه‌ها را نمی‌توان روی یک پردازنده دو هسته‌ای اجرا کرد. یک CPU با چهار هسته می‌تواند در مقایسه با پردازنده‌های دو هسته‌ای، ابر رشته‌ای را با سرعت برجسته‌تری انجام دهد.
پردازنده 4 هسته‌ای (Quad-core processor) چگونه عمل می‌کند؟
پردازنده چهار هسته‌ای یک واحد پردازش مرکزی با 4 پردازنده است. از آنجایی که چندین هسته وجود دارد، تولیدکنندگان تراشه می‌توانند عملکرد بهتری را بدون نیاز به افزایش سرعت آغاز کنند. این به سیستم عامل اجازه می‌دهد تا بار پردازشی را بین بسیاری از پردازنده‌ها تقسیم کند تا کار با سرعت بیشتری انجام شود.
برخی از نمونه‌های پردازنده‌های چهار هسته‌ای عبارتند از: AMD Phenom X4، Intel Core 2 Quad. وقتی در مورد مزایای یک پردازنده چهار هسته‌ای صحبت می‌کنیم، می‌توانیم مشخص کنیم که چگونه پردازنده‌های چهار هسته‌ای عملکرد را نه تنها به دلیل سرعت بلکه به دلیل توانایی انجام همزمان کارهای بیشتر افزایش می‌دهند. انجام چند وظیفه بر روی یک پردازنده چهار هسته‌ای امکان پذیر است.
معایب پردازنده‌های چهار هسته‌ای
وقتی در مورد معایب پردازنده‌های چهار هسته‌ای صحبت می‌کنیم، موضوع اصلی این است که این پردازنده‌ها در مقایسه با پردازنده‌های تک یا دو هسته‌ای انرژی زیادی مصرف می‌کنند. این مشخصه به نوبه خود منجر به پرهزینه بودن این پردازنده‌ها می‌شود. چرا که فرد مجبور است برای جلوگیری از داغ شدن لپ‌تاپ چهار هسته‌ای، به همراه آن فن خنک کننده نیز خریداری کند. پردازنده‌های چهار هسته‌ای به یک درگاه متصل می‌شوند و مخزن کش دارند. یک پردازنده خوب می‌تواند تا 8 مگابایت حافظه کش را در یک هسته نگه دارد. بنابراین یک پردازنده چهار هسته ای می‌تواند تا 2 مگابایت حافظه کش را در هر هسته نگه دارد.
اصلی ترین تفاوت پردازنده های 2 هسته‌ای و 4 هسته‌ای
اصلی‌ترین تفاوت پردازنده های 2 هسته ای و 4 هسته ای این است که پردازنده دو هسته ای دارای دو هسته پردازنده است و بیشتر برای فعالیت‌های روزمره استفاده می‌شوند. رایانه‌های کم مصرف و مقرون به صرفه برای فعالیت این پردازنده‌ها کافی است. پرسرعت نبودن پردازنده‌های دو هسته‌ای به این دلیل است که نمی‌توانند چندین کار را همزمان انجام دهند. پردازنده‌های چهار هسته‌ای سریع‌تر هستند، زیرا می‌توانند همزمان چندین کار را پردازش کنند که به نوبه خود سرعت عملیات را افزایش می‌دهد.
مصرف انرژی در پردازنده‌های دو هسته‌ای خیلی زیاد نیست و در نتیجه، باعث داغ شدن دستگاه الکترونیکی شما نخواهد شد. از طرفی دیگر، مصرف انرژی در پردازنده‌های چهار هسته‌ای بسیار بالاست و این به نوبه خود باعث داغ شدن کامپیوتر می‌شود. هر چه تعداد پردازنده‌ها بیشتر باشد، گرمای بیشتری تولید می‌شود.
پردازنده دو هسته‌ای نمی‌تواند همزمان کارها را به صورت مالتی تسک انجام دهد زیرا فقط دو هسته دارد. یک پردازنده چهار هسته‌ای می‌تواند چند وظیفه را همزمان انجام دهد زیرا دارای چهار پردازنده تک هسته‌ای است و می‌تواند با استفاده از منابع زیاد، برنامه ها را به طور موثر اجرا کند. پردازنده‌های دو هسته‌ای از نظر گرافیکی تعرفی ندارند و برای بهبود عملکرد گرافیکی آن‌ها باید روی یک CPU بهتر سرمایه‌گذاری کرد.
نتیجه گیری
به طور کلی، پردازنده چهار هسته‌ای عمر باتری کمتری نسبت به پردازنده‌های دو هسته‌ای دارد زیرا از انرژی بیشتری استفاده می‌کند که به دنبال آن گرمای بیشتری تولید می‌شود. تولیدکنندگان سعی می‌کنند هر ساله طراحی و فناوری بهتری را نسبت به پردازنده‌های قبلی ارائه کنند؛ به همین دلیل است که نسخه‌های بسیاری از این پردازنده‌ها در بازار موجود است. با توجه به اینکه کاربر به چه میزان سرعتی نیاز دارد، قیمت پردازنده‌ها متفاوت خواهد بود. البته اینکه کاربر از چه نرم افزارهایی استفاده می‌کند هم بی‌تاثیر نیست. جهت مطالعه بیشتر در ارتباط با پردازنده های 10 نانومتری اینتل بر روی لینک کلیک نمایید.
