زبان برنامهنویسی C یکی از زبانهای کامپیوتری محبوب و قدرتمند است که توسط دنیای برنامهنویسی با احترام بسیاری برخورد میشود. زبان برنامهنویسی C توسط دو برنامهنویس معروف، دنیس ریچی (Dennis Ritchie) و کِن تامسون (Ken Thompson)، در دهه 1970 میلادی در آزمایشگاه بل ایچ (Bell Labs) توسعه یافت. این زبان در آغاز به عنوان یک زبان برنامهنویسی برای توسعه سیستمعامل UNIX مورد استفاده قرار گرفت. با پیشرفت زمان، C به عنوان یک زبان برنامهنویسی کلی و چندمنظوره شناخته شد و تبدیل به یکی از ابزارهای اصلی برنامهنویسان در زمینههای مختلف مانند توسعه نرمافزارها، سیستمهای جاسازیشده، و بهینهسازی کد شد. تا قبل از ورود به جزئیات زبان برنامه نویسی C، مهم است که به تاریخچه و اهمیت این زبان بپردازیم.
تاریخچه زبان برنامه نویسی C
زبان برنامه نویسی C یکی از محبوبترین و تاثیرگذارترین زبانهای برنامهنویسی است که در دهه ۱۹۷۰ توسط دنیس ریچی در آزمایشگاه بل طراحی و ایجاد شد. قبل از C، زبان B توسط کندال تامسون در آزمایشگاه بل ساخته شد. این زبان بر اساس زبان BCPL بود و برای توسعهی سیستمعامل Unix مورد استفاده قرار گرفت. دنیس ریچی با توسعه زبان B متوجه نقاط ضعف آن شد و تصمیم گرفت یک زبان جدید با نام C ایجاد کند. این زبان در ابتدا بر روی سیستم عامل Unix توسعه یافت.
طی سالهای بعد، زبان C به سرعت گسترش یافت و به عنوان زبان اصلی برنامه نویسی در توسعه Unix شناخته شد. این زبان به دلیل سادگی و کارایی بالا، به عنوان ابزاری قدرتمند در برنامه نویسی سیستم و نرم افزارهای سطح پایین شناخته میشد. در سال ۱۹۸۳، استاندارد ANSI C معرفی شد که باعث توحید و استاندارد سازی زبان C شد. این استاندارد برخی از اضافهها و تغییراتی نسبت به نسخههای ابتدایی زبان ادامه مطلب