یادگیری مدیتیشن یکی از بهترین روشهایی است که می تواند به ما آموزش دهد که چگونه تمرکز کنیم. پس حتما این مقاله را با دقت تا انتها بخوانید تا بفهمید بهترین روش مدیتیشن برای شما چیست .
توصیهی جدی ما بر این است که تمرینات مدیتیشن روزانه را طی یک دورهی زمانی در پیش بگیرید. زمانی را پیدا کنید که برای شما بهترین موقع باشد. تمرینات آموزشی مدیتیشن را به یکباره و در زمانهای طولانی آغاز نکنید، این کار شما را زده میکند و مدیتیشن را بهکلی رها خواهید کرد.
نقطهی تمرکز خود را انتخاب کنید. اگر صدا برایتان جذاب است، مانترای خودتان را بسازید. در ذهن یا با دهانتان کلمات یا عباراتی را که برای شما آرامشبخش هستند تکرار کنید: صلح، عشق، لذت.
تأکیدیهها نیز در مدیتیشن کاربرد دارند. همانطور که نفستان را بیرون میدهید بگویید: «تن من آسوده است» یا «من آرام و هشیارم». استفاده از صوتهای ضبط شدهی مناجاتهای آهنگین یا گوش دادن به قطعهی آرامشبخش موسیقی نیز امکانپذیر است.
اگر از روش تصویری بهره میبرید، مکان مورد علاقهتان در طبیعت را با چشمان بسته تجسم کنید یا به شیء مقابلتان چشم بدوزید: شمع روشن، گل، عکس.
یک راه مشاهدهی تنفس شمارش آن است: طی سه تا هفت شماره نفس را به درون بدهید و همین فاصله را برای بازدم صرف کنید. سپس بهسادگی به مشاهدهی تنفستان بپردازید، نظارهگر ریتم طبیعی و حرکات شکم و قفسه سینهتان باشید.
هرکدام از وضعیتهای بدنی یا روشی که انتخاب میکنید را نباید در طول مدیتیشن تغییر بدهید. در حقیقت وقتی آنچه را که برای شما مناسب است پیدا کنید حتما دلتان میخواهد همان نوع مدیتیشن را حفظ کنید.
در اثر تعداد دفعاتی که تمرکز ذهنیتان را از دست میدهید شگفتزده یا ناامید نشوید. زمانی که متوجه شدید ذهنتان منحرف شده است، کافی است به نقطهی تمرکز انتخابیتان بازگردید.
برای شروع تصمیم گرفتهایم تا شما را با ابتداییترین و سادهترین آموزش مدیتیشن آشنا کنیم.
این تمرین علاوه بر اینکه شما را با مدیتیشن به خوبی آشنا می کند باعث خواهد شد که یاد بگیرید چگونه به درستی تنفس کنید.
همچنین تمرینات مدیتیشن به طور کلی می تواند قدرت تمرکز و توجه شما را نیز افزایش دهند.
شما میتوانید از این تمرین برای افزایش تمرکز کودکان هم استفاده کنید.
حال این تمرین را با یکدیگر شروع میکنیم.
برای ایجاد یک روال، مدیتیشن را هر روز در زمان و مکان مشخصی انجام بدهید. مکانی را بیابید که آرام، دلپذیر و بدون مزاحمت باشد.
بهصورت سنتی صبح مناسبترین زمانِ انجامِ مدیتیشن است زیرا کمتر احتمال دارد که درگیر مشغلههای روزمره شده باشید. بسیاری از افراد با کمک مدیتیشن صبحگاهی روزشان را با احساس تعادل فکری و آرامش بیشتری آغاز میکنند. اما اگر تمرین صبحگاهی برای شما دشوار است، مدیتیشن را به بعدازظهر یا اوایل عصر موکول کنید.
اگر تازه کار هستید، ۵ تا ۱۰ دقیقه مدیتیشن برای شروع کافی است. بهمرور میتوانید این زمان را افزایش بدهید.
وضعیت مناسب خودتان را برای مدیتیشن پیدا کنید. اگر نشستن -چه روی زمین، چه صندلی- را ترجیح میدهید، ستون فقراتتان را صاف و بدن را آسوده نگه دارید. دستان شما باید راحت روی ران یا پای شما قرار بگیرند و کف دستها رو به بالا یا پایین باشند.
اگر راه رفتن یا ایستادن را انتخاب کنید هم حفظ وضعیت قامتی مناسب ضروری است؛ دستها را در دوسوی بدن آزادانه نگه دارید. زمانی که دراز کشیدهاید، بدنتان را در وضعیت متقارن و راحت قرار بدهید و در صورت لزوم با قرار دادن حوله یا بالشتک زیر زانوها و گردن از آنها حمایت کنید.
انجام مدیتیشن در آغاز راه ممکن است احساس خوشایندی به شما ندهد. در نشستن طولانی ممکن است پای شما خواب برود یا درد بگیرد، آرام گام برداشتن میتواند احساس ناشکیبایی و بیقراری در شما ایجاد کند و وضعیت درازکشیده میتواند تنها باعث به خواب رفتن شما بشود.
بهعکس، ممکن است چند بار اولی که مدیتیشن کردهاید چنان تجربهی مثبتی برایتان بوده باشد که چند روز ناامیدانه تلاش کنید تا همان تجربه را بازسازی کنید. آرام باشید. قرار نیست مدیتیشن استرس بیجهت برایتان ایجاد کند یا باعث ناراحتی بدنی بشود؛ اگر اینطور است زمان مدیتیشن را کوتاه کنید یا وضعیت بدنیتان را تغییر بدهید (از راه رفتن به نشستن یا از نشستن به ایستادن).
اگر این نیز مؤثر واقع نشد، توصیهی ما به افرادی که با آساناهای یوگا آشنا هستند این است که مدیتیشن را در زمانی محدود با تمرینات آسانا ترکیب کنند، سپس بعد از چند روز سعی کنند به روال معمول مدیتیشن خود بازگردند.
منبع:
https://rizmaharat.ir/%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%b2%d8%b4-%d9%85%d8%af%db%8c%d8%aa%db%8c%d8%b4%d9%86/