خداوند متعال در پس هر نیازی، پاسخی و در پس هر دردی، درمانی قرار داده است.
استفاده از گیاهان دارویی به منظور درمان، با تاریخ زیست بشر برابری می کند. انسـان اولیه برای درمان درد خود به طبیعت پناه می برد و یافته های خود را به نسل بعد منتقل میکرد، از این رو طب سنتی نباید در ذهن، تداعی کننده کهنگی و بی اعتبار بودن باشد زیرا حاصل تجربه تاریخ بشریت و سیستمی گرانبها و با ارزش است.با رواج یافتن داروهای شیمیایی بهره گیری از گیاهان دارویی در درمان بیماری ها کم رنگ تر شد و داروهای شیمیایی به دلیل سرعت اثربخشی مورد استقبال همگان قرار گرفت و بازار دارویی جهان را تسخیر کرد. با گذشت زمان انسانها متوجه شدند که با استفاده از مواد شیمیایی ومصنوعی زندگی و محیط زیست خود را به خطر انداخته اند و پدیدار شدن عوارض داروهای شیمیایی که گاه از خود بیماری خطرناک تر است، بشر را بار دیگر به طب گیاهی و سنتی بازگردانده است. بیش از دو دهه است که در جهان، گرایش مردم و جامعه پزشکی به گیاهان دارویی و طب سنتی افزایش چشمگیری یافته است.از جمله کشورهایی که در عرصه اقتصاد جهانی در زمره کشور های موفق هستند، می توان به کشورهای چین و هند اشاره کرد که آمار خیره کننده آنها در استفاده از گیاهان دارویی و طب سنتی بسیار تامل برانگیز است. در هند، 80 درصد خدمات پزشکی و بهداشتی توسط طب سنتی عرضه می شود و کشور چین با دارا بودن 300 تا 400 هزار پزشک طب سنتی و 48 هزار داروساز سنتی، 40 درصد خدمات پزشکی و بهداشتی توسط طب سنتی ارایه می شود و 300 هزار کشاورز مشغول تولید گیاهان دارویی هستند.در کشور ما نیز چند سالی است بر ضرورت پرداخت به طب سنتی و بیرون کشیدن آن از محدوده عطاری و گسترش آن پرداخته شده است اما هنوز جایگاه حقیقی خود را بین پزشکان و مردم پیدا نکرده است.گیاهان دارویی یکی از منابع با ارزش گستره منابع طبیعی ایران است که بعضی از آنها مختص ایران بوده و در سایر نقاط جهان بندرت یافت می شود. متاسفانه به دلیل برداشت بی رویه، بعضی از این گونه ها در معرض خطر انقراض قرار گرفته و طبیعت هم نمی تواند پاسخگوی نیاز صنایع داروسازی و مردم باشد پس باید تدابیری در جهت حفظ این موهبت الهی اندیشید.عمر کشت و کار گندم در حدود 10000 سال است. قبل از کشت و کار گنـــدم، جمع آوری بذر اجداد وحشی گندم فعلی از طبیعت صورت می گرفته است؛ با افزایش جمعیت و نیاز مردم، بشر به اهلی کردن و کشت و کار گندم پرداخت.با افزایش جمعیت و رویکرد روزافزون بشر به استفاده از گیاهان دارویی و داروهای گیاهی باید به اهلی کردن و کشت و کار گیاهان دارویی برای حفظ ذخایر کشور و تامین نیاز صنایع داروسازی و مردم توجه خاص کرد.اهلی کردن برخی از این گیاهان با موفقیت انجام گرفته است و کارشناسان تولید گیاهان دارویی در تلاش برای اهلی کردن سایر گونه های گیاهان دارویی و در جهت افزایش میزان ماده موثره دارویی هستند.چنانچه در کاشت، داشت، برداشت و فرآوری گیاهان دارویی اصول علمی رعایت شود، می تواند جایگزین مناسبی برای بسیاری از داروهای شیمیایی باشد.
اگر نحوه تولید و فراوری و تحویل گیاهان دارویی به مردم، به نحو صحیح و استاندارد صورت نپذیرد خواص درمانی گیاه از بین رفته یا تقلیل می یابد که این امر موجب عدم تاثیرگذاری گیاه در درمان بیماری می شود.گیاه دارویی باید زیر نظر متخصص تولید گیاهان دارویی با آگاهی از نتایج تحقیقات و پژوهش های روز دنیا و با تلاش در جهت رعایت اصول مربوط به کشاورزی ارگانیک ( سیستم تولید محصول بدون دخالت موادشیمیایی ) و مبارزه صحیح با آفات و بیماری ها و رعایت حداکثر باقیمانده مجاز (باقیمانده سموم در گیاه) در صورت لزوم مصرف سموم انجام گیرد.متخصصین تولید گیاهان دارویی می توانند با شناخت زمان مناسب برداشت ( با در نظر گرفتن وضعیت آب وهوا و ساعات روز) و نیزرابطه زمان برداشت با مرحله زندگی گیاه ( مرحله قبل از به گل رفتن، قبل از باز شدن غنچه، مرحله تمام گل، پس از گلدهی و مرحله تولید بذر) و میزان ماده موثره و با در نظر گرفتن شرایط ویژه تولید هر گیاه دارویی در افزایش کیفیت و اثر گذاری هر چه بیشتر گیاهان دارویی در درمان بیماری ها نقش ایفا کنند.در مرحله فرآوری و بسته بندی گیاهان دارویی، عدم رعایت اصول استاندارد متناسب با نوع گیاه، موجبات آلودگی به انواع قارچ ها و باکتری ها و تقلیل اثر دارویی گیاهان فراهم آمده که این امر زمینه بی اعتمادی پزشکان و مردم را نسبت به سلامت این داروها فراهم می آورد.کشور ما به دلیل بهره برداری غیر اصولی و ضعف در بازاریابی و بسته بندی نتوانسته است سهم چندانی از بازار جهانی تجارت گیاهان دارویی را به خود اختصاص دهد. ضعف کشور در زمینه بازاریابی و بسته بندی زمینه را برای سودجویی برخی کشورها فراهم کرده تا با خریداری گیاهان دارویی به صورت فله و قیمت اندک و سپس با بسته¬بندی و برند خودشان در بازار جهانی سود بسیاری عایدشان شود. سهم تجارت جهانی از فروش محصول گیاهان دارویی(در سال2013 میلادی) حدود 124 میلیارد دلار بوده است که سهم کشور ما حدود 60 میلیون دلار (یعنی کمتراز نیم درصد کل تجارت جهانی) می باشد.با تولید گیاهان دارویی بازار پسند مطابق با استانداردهای کیفیت جهانی و بکارگیری تکنولوژی روز دنیا در جهت تولید داروهای گیاهی با قیمت تمام شدۀ پایین تر بهبود بازار گیاهان دارویی و جایگزینی تدریجی گیاهان دارویی با داروهای شیمیایی را شاهد خواهیم بود.آموزش و ترویج فرهنگ استفاده از گیاهان دارویی در میان مردم و جامعه پزشکی موجب ایجاد انگیزه در بخش خصوصی در زمینه تولید و بازاریابی و اصلاح سیستم توزیع در کشور و نیز رسیدن به جایگاه حقیقی در بازارهای جهانی خواهد شد.
