کشور کوبا

کوبا با نام رسمی جمهوری کوبا کشوری است تشکيل شده از مجمع الجزايری در دريای کارائيب و پايتخت آن هاوانا است.

جمعيت اين کشور 11 ميليون و 200 هزار نفر و زبان رسمی آن زبان اسپانيايی است.

64 درصد از مردم کوبا سفيدپوست و26.6 درصد از نژاد آميخته با بوميان هستند.9 درصد نيز سياهپوستند.

65درصد مردم اين کشور مسيحی، 25 درصد بدون دين مشخص و 17درصد پيرو باورهاي بومی (مانند سانتريا) هستند.واحد پول اين کشور پزوی کوبا است.

تاریخچه کوبا:

در ۱۴۹۲ کریستف کلمب جزیره‌ای را کشف کرد که هم‌اکنون کوبا نام دارد. در آن زمان این جزیره به امپراتوری اسپانیا تعلق گرفت. در ۱۵۱۱ اولین اقامتگاه‌های اسپانیایی‌ها در کوبا تأسیس شد. اسپانیا حدود ۱۰۰ هزار نفر از مردم بومی را به بردگی گرفت، آن‌ها را مسیحی کرد و به جستجوی طلا واداشت. با این وجود پس از گذشت یک قرن عملاً این افراد بومی از بین رفتند. از جمله دلایل این اتفاق، شیوع بیماری عفونی اوراسیایی بود که به دلیل عدم مقاومت بومی گسترش یافت.

کوبا به مدت ۴۰۰ سال تحت استعمار اسپانیا قرار داشت (۱۵۱۱–۱۸۹۸). در این مدت اقتصادش بر پایه کشاورزی، معدن و صادرات شکر، قهوه و تنباکو به اروپا و بعدها آمریکای شمالی بود. این کارها در ابتدا توسط برده‌های آفریقایی که به کوبا آورده شده بودند انجام می‌شد. جمعیت کوبا در ۱۸۱۷ عبارت بود از ۶۳۰٬۰۰۰ نفر که ۲۹۱٬۰۰۰ نفر از آن‌ها سفیدپوست، ۱۱۵٬۰۰۰ نفر سیاه‌پوست غیربرده و ۲۲۴٬۰۰۰ نفر سیاه‌پوست برده بودند

جغرافیای کوبا:

کوبا جزیره‌ای است که در میان دریای کارائیب و اقیانوس اطلس شمالی قرار گرفته‌است و دارای مساحتی برابر ۱۱۰٬۸۶۱ کیلومتر مربع می‌باشد. مرز زمینی آن تنها با پایگاه دریایی ایالات متحده‌است که خلیج گوانتانامو نام دارد.

آب و هوای کوبا:

کوبا آب و هوای متنوعی دارد؛ اما ماه دسامبر تا مِی هوایش عالی‌ست و بسیاری از مسافران این ماه‌ها را برای سفر به کوبا انتخاب می‌کنند. هرچند که از بین تمام ماه‌ها، ماه دسامبر و مارچ بهرین گزینه برای سفر به کوباست.

ماه ژوئن تا اکتبر بارش باران افزایش می‌یابد و فصل خلوتی برای سفر است.

هرچند که مسافرانی هستند که می‌خواهندهزینه‌هایشان کاهش پیدا کند ماه‌های آپریل و نوامبر را انتخاب می‌کنند.

جاذبه های گردشگری کوبا:

• دريای کارائيب:

دريای کارائيب دريائی است در غرب اقيانوس اطلس، منطقه کارائيب در آمريکای مرکزی. نام اين دريا را در متون قديميی تر دريای غرائب نيز نوشته‌اند.

کارائيب از شرق آسيا کمی دورتر است و در جنوب شرقی آمريکای شمالی، خاور آمريکای مرکزی و در شمال غربی آمريکای جنوبی قرار گرفته‌ است.

جاذبه های ديدنی دريای کارائيب:

• جزيره آروبا:

آروبا يکی از جزاير کارائيب به حساب می‌آيد درآروبا اقيانوس و صحرا در کنار هم قرار گرفته‌اند و با گذر از بيابان مي توانيد به اين خط ساحلی برسيد.

آروباجزيره‌ای کوچک در جنوب کارائيب است که به پادشاه هلند تعلق دارد.دارای بادهای غالب مناطق گرمسيری استوايی ميباشد

اين جزيره علاوه بر فضايی آرام دارای تفريحات آبی، اسب سواری، دوچرخه سواری کوهستان و گلف نيز ميباشد.

• جزيره سابا:

سابا بهشت زيبای گرمسيری پر از چشم‌اندازهای باشکوه و گنج‌های پنهانی است که آب زلال و شفاف سواحل آن با انعکاس تصاوير زيبای اطراف، طيف گسترده‌ای از رنگ‌های طبيعت را به نمايش می گذارد.

• جزيره سنت لوسيا:

يکی از زيباترين جزيره های منطقه کارائيب است که دارای جنگل های موسمی و سواحل آن بسيار زيبا و چشمگير هستند در جزيره سنت لوسيا ميباشد.

با اينکه رنگ شن‌های ساحلِ جزيره سنت لوسيا سياه به نظر می‌رسند، اما گل‌های گرمسيری زيبا و عطر عالی انبه در هوا گردشگر را مدهوش خود می‌کند.سنت لوسيا دارای قله های آتشفشانی فراز اقيانوس اطلس است.

• جزيره برمودا:

غارهای شگفت انگيز، آب‌های شفاف و گرم، سواحل شنی زيبا، مسيرهای پياده‌روی با چشم اندازهای بکر همگی در جزيره برمودا قرار دارد.

در اين جزيره زيبا گردشگران می‌توانند فعاليت‌های تفريحی زيادی از جمله غواصی با لوله تنفسی، گشت و گذار در ميان صخره‌های مرجانی، حمام آفتاب، قايق سواری و پياده‌روی در جنگل انبوه تجربه کنند.

• جزيره تورکس و کايکوس:

اين جزيره پر از ديدنی است و زيباترين آب‌های زلال کارائيب را پيشکش گردشگران خود ميکند.

ساحل شنی تورکس و کايکوس مملو از صخره‌های مرجانی است

• جزيره گوادلوپ:

اگر عاشق تورهای طبيعت گردی و سفر به مناطق کمتر شناخته شده کارائيب هستيد و دوست داريد بهترين جزاير آن را بشناسيد پيشنهاد مي کنيم به جزيره گوادلوپ سری بزنيد.

از تفريحات گردشگران در اين مجمع الجزاير می‌توان به شب‌زنده‌داری در کنار سواحل و صرف خوش‌طعم‌ترين غذاهای دريايی و نوشيدنی‌های بومی و رنگارنگ اشاره کرد.

يکی از هيجان‌انگيزترين جاذبه جزيره گوادلوپ غواصی در کنار کوسه‌ها و تماشای کوسه‌‎ها ميباشد.

برای اين کار شما را در قفسی مخصوص ميیگذارند و با لباس غواصی به دل دريا می‌اندازند. در صورتی که بخواهيد میتوانيد در لبه بالايی قفس مخصوص تماشای کوسه‌‌ها بنشينيد و احساس کنيد در کنار آن‌ها غواصی و شنا می‌کنيد.

• جزيره گرنادا:

ساحل لا ساگس جزيره گرنادا از مراکز طبيعت گردی باغ گرمسيری است که می‌توانيد قبل از برگشتن از کارائيب در آن قدم بزنيد و در هوای آکنده از عطر ادويه‌جات گوناگون آن هر آنچه را که می‌خواهيد تهيه کنيد؛

چرا که در تپه‌های سرسبز و حاصلخيز گرنادا انواع ادويه‌جات از جمله دارچين، جوز، علف ليمو، زردچوبه و ميخک به وفور رشد می‌کند، پس تعجبی ندارد که چرا اين منطقه را جزيره‌ی ادويه ناميده‌اند.

• هاوانا:

شهر هاوانا پايتخت کشور کوبا و شهری با ساختمان های دوران استعماری اسپانيا است که اغلب کسانی که به اين شهر سفر می کنند می توانند در خيابان هايی که متعلق به کم کم 50 سال پيش است قدم بزنند و با آن آشنا شوند.

اين شهر بزرگترين و پرشورترين شهر کوبا است، جايی که به يکی از مناطق مهم کارائيب تبديل شده است. از آنجايی که هاوانا به علت موقعيت خاص و استراتژيکی خود براي سال ها تحت استعمار اسپانيايی ها بود، ساختمان ها و بناهای قديمی بسياری را در آن خواهيد ديد.

هاوانا با میزبانی از سبک‌های مختلف معماری، مقصدی محبوب برای علاقه‌مندان به این رشته از سراسر جهان است. این آثار معماری باشکوه عمدتاً به نیمه‌ی اول قرن بیستم تعلق دارند.

وقتی‌که کوبا، اندکی پس از تبدیل شدن به یک کشور، استقلال خود از اسپانیا را به دست آورد، آماده‌ی بازسازی به‌عنوان کشوری مدرن شد. ساختمان‌های باشکوه در دهه‌های اول قرن بیستم در هاوانا سر از زمین برآوردند و خانه‌ی ادارات دموکراتیک جدید، مراکز تجاری موفق، خانواده‌ها و اماکن تفریحی شدند. این ساختمان‌ها علاوه بر نقش کاربردی خود، حامل پیامی به دنیا در مورد موفقیت و خوشبختی کوبا به‌عنوان ملتی مستقل بودند. بسیاری از آن‌ها تا همین امروز نیز زیباترین ساختمان‌ها در چشم‌انداز معماری هاوانا هستند.

ساختمان کاپیتول:

این ساختمان زیبای سبک نئوکلاسیک در سال ۱۹۲۹ به دست معماران کوبایی، اِوِلیو گوانتس (Evelio Govantes) و فلیکس کاباراکوس (Felix Cabarrocas)، ساخته شد و تا انقلاب ۱۹۵۹ و تغییر حاکمیت محل استقرار دولت کوبا بود.

معماری هاوانا:

ساختمان کاپیتول نیز به‌مانند نمونه‌ی مشابه آن در واشنگتن، دارای گنبدی است که تا دهه‌ی ۱۹۵۰ و زمان ساخت میدان انقلاب، بلندترین نقطه در هاوانا محسوب می‌شد. مجسمه‌ی درون ساختمان که نمادی از شورش‌های مردمی است، بیش از ۱۷ متر طول داشته و در زیر گنبد بنا قرار دارد. این مجسمه سومین مجسمه‌ی درون‌ساختمانی دنیا محسوب می‌شود. در پایین مجسمه یک الماس ۲۵ قیراطی کیلومتر صفر کوبا را نمایش می‌دهد.

هر چه از این نقطه‌ی مرکزی به جوانب ساختمان نزدیک‌تر می‌شویم، به تالارهایی می‌رسیم که با اتاق‌هایی نیم‌دایره‌ای شکل در اطراف بنا به یکدیگر متصل شده‌اند.

لامپ‌های طلاکاری شده، کف‌های مرمری، مجسمه‌ی ساخته‌شده توسط آنجلو زانلی (Angelo Zanelli) و باغ‌های طراحی‌شده توسط ژان کلود نیکولاس فورِستیه (Jean-Claude Nicolas Forestier)، خالق باغ‌های مارس در پایین برج ایفل، تزئینات و دکوراسیون موجود در بنا را تشکیل می‌دهند.

ساختمان باکاردی:

ساختمان باکاردی (Bacardi) یکی از زیباترین بناهای سبک آرت دکو، نه‌تنها در کوبا بلکه در تمام آمریکای لاتین، است. از میان بسیاری از بناهای سبک آرت دکو در هاوانا، این ساختمان تنها گزینه‌ای است که در آن ظاهر واضح و رنگارنگ معماری آرت دکو دیده می‌شود. نما، کف و فضای داخلی ساختمان با سنگ مرمر و گرانیت پوشیده شده است و بر اساس گزارش‌ها، این سنگ‌ها از حداقل ۷ کشور اروپایی نظیر آلمان، سوئد، نروژ، ایتالیا، فرانسه، بلژیک و مجارستان به کوبا صادر شده‌اند.

وقتی‌که این ساختمان ۱۲ طبقه در سال ۱۹۳۰ افتتاح شد، بلندترین ساختمان کوبا به شمار می‌رفت. باکاردی اساساً به‌عنوان مقر شرکت نوشیدنی‌های باکاردی ساخته شده بود و امروزه یک ساختمان اداری برای میزبانی از شرکت‌های خارجی و کوبایی محسوب می‌شود.

سالن تئاتر هاوانا:

سالن تئاتر هاوانا، مکانی که باراک اوباما رئیس‌جمهور وقت آمریکا در دیدار تاریخی خود از هاوانا در سال ۲۰۱۶ به ایراد سخنرانی در آن پرداخت، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز فرهنگی و هنری کوبا، قدمتی تاریخی دارد. این بنای سبک نئوباروک که توسط معمار بلژیکی، پل بِلو (Paul Belau)، طراحی شده، در سال ۱۹۱۵ افتتاح شد. نمای باشکوه این بنا با ۴ مجسمه به‌عنوان نمادی از آموزش، موسیقی، درام و نیکوکاری به دست جوزپه مورِتی (Giuseppe Moretti) ساخته شده است. این سالن تئاتر تا سال ۱۹۶۴ مرکز باله‌ی ملی کوبا و فستیوال مجلل باله‌ی بین‌المللی هاوانا و همچنین مقر خانه‌ی اپرای کوبا بود.

موزه انقلاب:

این ساختمان که حالا خانه‌ی موزه‌ انقلاب کوبا محسوب می‌شود، در سال ۱۹۲۰ به‌عنوان کاخ ریاست جمهوری افتتاح شد و به‌عنوان جواهری در چشم‌انداز معماری هاوانا در شهر درخشید. این بنای باشکوه توسط رودولفو ماروری (Rodolfo Maruri) از کوبا و پل بلو از بلژیک طراحی شد و شرکتی آمریکایی کار ساخت آن را بر عهده گرفت.

گنبد موجود بر فراز ساختمان با کاشی‌های رنگارنگِ زیبا پوشیده شده و بسیار خیره‌کننده است؛ اما درون بنا جایی است که زیبایی واقعی به چشم می‌خورد. کف‌ها و پلکان ساختمان از مرمر سفید ساخته شده و دکوراسیون داخلی آن را شرکت تیفانی اند کو (Tiffany & Co) در نیویورک عهده‌دار شده است. تالار موسوم به «تالار آینه» شبیه به تالاری مشابه با همین نام در کاخ ورسای در پاریس است. اینجا تالاری بود که در آن مراسم تحلیف روسای جمهوری جدید کوبا انجام می‌گرفت و میهمانان خارجی و سفرای جدید کشورها در آن به ملاقات رئیس‌جمهور می‌آمدند. تالار طلایی در این بنا نقش یک سالن غذاخوری برای شام‌های رسمی را ایفا می‌کرد.

موزه ملی هنرهای زیبا:

این ساختمان اساساً خانه‌ی اتریشی‌های هاوانا بود و یک کلوپ اجتماعی و سازمانی خیریه برای جامعه‌ی اتریشی‌های ساکن اسپانیا و خانواده‌های آن‌ها در پایتخت کوبا به شمار می‌رفت. این بنای زیبا که در سال ۱۹۲۷ افتتاح شد، ترکیبی از معماری سبک باروک اسپانیایی و سبک پلاترسک (Plateresque) است. ساختمان به دنبال انتقال پیامی از شکوه و ظرافت می‌گردد. یکی از ویژگی‌های بارز این ساختمان، پلکانی مجلل است که به نورگیری با همان اندازه جلال و شکوه با شیشه‌هایی رنگی ختم می‌شود و در آن لحظه‌ی ورود کشتی‌های کریستف کلمب به قاره‌ی آمریکا به تصویر کشیده شده است.

در ساخت این بنای باشکوه به رهبری معمار کوبایی، مانوئل دل بوستو (Manuel del Busto)، از جدیدترین تکنیک‌های معماری زمان خود استفاده شده است. مصالح گران‌قیمت نظیر مرمر از ایتالیا، اسپانیا و آمریکا وارد شده‌اند و چوب درخت ماهون کوبایی و سَرو در ساخت مصنوعات چوبی دیده می‌شود.

این ساختمان پس از یک بازسازی به دست معمار کوبایی، خوزه رامون لینارس فرارا (Jose Ramon Linares Ferrara)، بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱، به‌عنوان کلکسیون هنر بین‌الملل در موزه‌ی ملی هنرهای زیبا بازگشایی شد.

خانه دوستی:

این عمارت که به‌عنوان زیباترین ساختمان کوبا در زمان افتتاح آن در سال ۱۹۲۶ شناخته می‌شد، اساساً توسط زمین‌دار مشهور، پدرو بارو (Pedro Baro)، برای همسر جدیدش کاتالینا لاسا (Catalina Lasa) ساخته شده بود. کاتالینا زنی زیبا بود که توجهی به قوانین رایج و قضاوت‌های مردم نداشت و پس از رها کردن همسر اول خود با بارو ازدواج کرد. مجسمه‌ها، سنگ‌های مرمر، ماسه‌های آورده‌شده از رود نیل و باغ موجود در این عمارت با یک قلمه گل رز به نام همسر بارو، تنها بخشی از زیبایی‌های شگفت‌انگیز در این خانه هستند. اگر در هنگام سفر به هاوانا از پارک جان لنون دیدار کردید، حتماً به خانه‌ دوستی (Casa de la Amistad) هم سری بزنید.

موزه هنرهای تزئینی:

خانه‌ی سابق خاندان ثروتمند کوبایی و موزه‌ی کنونی هنرهای تزئینی، عمارتی زیبا با سبک نئوکلاسیک است که به دست معماران فرانسوی، پی ویراد (P. Virad) و ام دِستوک (M. Destuque)، طراحی شده است. این ساختمان که بین سال‌های ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۷ ساخته شده، در منطقه‌ی وِدادو (Vedado) قرار دارد. ودادو در آن زمان جدیدترین بخش شهر به شمار می‌رفت.

به‌محض ورود به ساختمان، به‌سادگی می‌توان گفت که اینجا خانه‌ای معمولی نیست و تمامی جزئیات آن با نهایت دقت طراحی شده‌ است. دو باغ که هرکدام در طرفین ساختمان قرار دارند، مجسمه‌هایی زیبا با سبک‌های مختلف را به نمایش می‌گذارند؛ باغ سمت راستی، موسوم به باغ چهارفصل، میزبان ۴ مجسمه مرمری متعلق به قرن نوزدهم است که هرکدام از آن‌ها بهار، تابستان، پاییز و زمستان را به تصویر می‌کشند؛ در حالی‌که باغ سمت چپ، موسوم به باغ شب، با مجسمه‌هایی به سبک روکوکو و نئوکلاسیک تزئین شده است.

درون عمارت، اتاق‌های متفاوتی با سبک‌های مختلف معماری از فرانسه، ایتالیا و آسیا به چشم می‌خورد. وسایل قدیمی زیبا از جنس نقره، سرامیک، چوب درخت آبنوس، عاج فیل، سنگ لاجورد و مروارید ساخته شده‌اند و در تمامی اتاق‌ها و حتی سرویس‌های بهداشتی دیده می‌شوند

در کلکسیون موزه آثاری از طراحان مشهوری چون لوئیس کامفورت تیفانی، اِمیل گاله، رِنه لالیک و دیمیتری کیپاروس به چشم می‌خورد.

سانتيگو دی کوبا Santiago de Cuba:

سانتيگو دی کوبا دومين شهر مهم بعد از هاوانا و يکی از مکان های ديدنی کوبا است و در جنوب کوبا قرار دارد.

برخی اينجا را يک شهر جذاب پر از فروشنده‌ ها و با فرهنگ‌ های جالب می دانند که نقش بسيار مهمی در تاريخ و فرهنگ کوبا ايفا کرده است.

در هيچ کجای کوبا چنين ترکيب گسترده‌ ای از مردم و تاريخ پيدا نخواهيد کرد. فيدل کاسترو انقلاب خود را از اين شهر شروع کرد.

-قلعه سه پادشاه مورو (Castillo de los Tres Reyes del Morro):

اين قلعه ،نقش حمايتی در ناحيه ورود به حوزه هاوانا بوده است که در سال 1589 ساخت آن به پايان رسيد. اين قلعه توسط مهندسی ايتاليايی به نام ژوان باتيستا آنتونلی و توسط برده ها ساخته ميشد و سنگ های آن در طول دهه ها و به صورت خشت تهيه می‌شد.

اما به دليل مشکلات اقتصادی دولتمردان کوبا و تناقضات و اختلافات با آنتونلی، ساخت اين قلعه به مدت30 سال طول کشيد. کف آن چند ضلعی است و با سنگ های مرتفع تهيه شده است .

بخش فانوس دريايی اين قلعه به خاطر تخريب ها و آسيب هايی که ديده بود، چندين بار بازسازی شده است و در قرن 19 ميلادی، فانوس ديگری جايگزين آن شده است. تماشای اين منظره از ارتفاعات بالای شهر بسيار چشم نواز است.

ساختمان ملی کاپيتال (El Capitolio):

ساختمان ملی کاپيتال در هاوانا ،به عنوان سازمان دولتی تا زمان انقلاب کوبا ،سال 1959، بود و هم اکنون به عنوان آکادمی علوم کوبا شناخته ميشود .

طراحی آن در مشابهت با ساختمان کاپيتال آمريکا ساخته شده است ،گرچه به طور کامل شبيه آن نيست. ساخت آن در سال 1929 تکميل شد و به عنوان بلندترين ساختمان در هاوانا تا دهه1950 شناخته ميشد.

اين بنا را با الهام از معبد خدايان در پاريس ،Panthéon، ساخته است. گنبد اين بنا در ايالت متحده ساخته شد و سپس به کوبا وارد شد

خيابان دل پرادو (Paseo del Prado):

دقيقا با همين نام، خيابانی در مادريد نيز وجود دارد، اما خيابان دل پرادو در کوبا داستان ديگری دارد و در حقيقت تقسيم کننده سنترو هابانا از هاوانای باستانی است .جريان ساخت اين خيابان مشهور به اين قرار است:

اين خيابان هانيکمتهای مرمری و درختان متعدد باز طراحی کرد .در طول اين خيابان ،هتل‌های مهم، سينماها، تئاترها و عمارت‌های تقليد شده از مادريد، پاريس و ونيز ساخته شده است .

اين خيابان، اولين خيابان سنگفرش شده در هاوانا است .پياده‌روی خيابان با درخت‌ها و نيمکت‌ها احاطه شده است .

ساختمان اپرا د لا هابانا (Gran Teatro de La Habana):

اين تئاتر مرکز باله ملی کوبا و محل برگزاری فستيوال های بين‌المللی باله در هاوانا است. دارای سالن کنسرت، اتاق کنفرانس، و پرده سينما و گالری‌های هنری و سالن‌های تمرين رقص هست .

روستای فاستر (Fusterlandia):

کوبا، دارای سنت های هنری غنی است که در هرجايی ميتوان از نقاشي‌های ديوارنما تا قطعات هنری واقع در موزه ملی de Bellas Artes آن را مشاهده کرد. يکی از معروف‌ترين مکان‌ها براي يافتن هنر مدرن کوبا، سرزمين فاستر ناميده ميشود.

سرزمين فاستر، نام مستعاری از Jaimanitas است که شهر کوچکی در کنار درياست و در بخش غربی هاوانا قرار دارد. در Jaimanitas ، هنرمندی به نام خوزه فاستر محله خلاقانه‌ای را به وجود آورد و نام آن را Casa de Fuster نام نهاد تا از ديگر بخش‌های آن جدا باشد .

در حقيقت او در سال 1975، خانه خود را در اين منطقه با استفاده از قطعات موزاييک، به يک موزه هنری تبديل کرد. او خود ميگويد: من تلاش کردم تا رويای خود را خلق کنم.

همسايه‌ها از اينکار او بسيار استقبال کردند و از فاستر خواستند تا اين پروژه را در ساير بخش‌های اين شهر کوچک ادامه دهد . مردم اين منطقه وی را پيکاسو کارائيب مي نامند.

خيابان ميرامار (Miramar):

ميرامار، يک منطقه مسکونی از منطقه پلايا و واقع شده در شهر هاوانا است. بسياری از سفارتخانه‌ها مانند سفارتخانه روسی در ميرامار، به ويژه در خيابان 50ام(Quinta Avenida) قرار دارند.

قبل از انقلاب کوبا ،در اين منطقه اقامتگاه‌های فراوان مربوط به افراد ثروتمند ديگر کشورها مانند امريکا ساخته شده بود که هنوز هم بقايای آنها موجود است و به ضبط دولت درآمده است. همچنين تعدادی از هتل های مدرن مانند هتل مليا هاوانا و مدرسه بين المللی کوبا نيز در اين مکان واقع شده است .

شهر وردرو | Varadero:

یکی از جاذبه های کوبا را می توان سواحل وردرو دانست که در میان بهترین سواحل کل کارائیب به شمار می روند. این ساحل از شبه جزیره ی هیکاکوس، که درست در بخش شمالی قرار گرفته شروع می شود و به بخش های اصلی کشور می رسد. هتل های بی شماری در این خط ساحلی وجود دارند و شما می توانید در سواحلی با ماسه های سفید این جاذبه، خاطراتی به یادماندنی برای خود ثبت کنید. پارک طبیعی پونتا هیکاکوس، دو غار آمبروسیو و موسولمانس، از جاذبه های طبیعی وردرو هستند

گواردالاواکا | Guardalavaca:

گواردالاواکا در استان هولگین با سواحل پر زرق و برق، ساکت تر و دورتر از وارادرو است. درختان پر شاخ و برگ سرسبز، حاشیه های گسترده ای از ساحل را دربر می گیرد و سایه ی خوبی را برای کسانی که به دنبال یک جای خنک بدون خورشید گرمسیری هستند، فراهم می کنند. غواصان و آن هایی که اسنورکلینگ می کننند، می توانند بسیاری از موجودات دریایی را در امتداد صخره های مرجانی گواردالاواکا مشاهده کنند.

هاوانای قدیمی | Old Havana) Habana Vieja):

هاوانای قدیمی، محله ای تاریخی در کشور کوبا است که در فهرست میراث یونسکو به ثبت رسیده است. در این جاذبه، می توانید ساعت ها در خیابان های سنگ فرش شده قدم بزنید که با ساختمان های باروک و نئوکلاسیک محاصره شده اند. شما در این محله به راحتی می توانید خود را در کوبای ۲۰۰ سال پیش تصور کنید. برخی از دیدنی های این محله عبارتند از: پلازا دِ لا کتدرال، رستوران افسانه ای و قلعه نیروی سلطنتی.

پارک ملی وینیالس | Parque Nacional Viñales) Valle de Viñales):

این پارک ملی عضو یونسکو، یک دره ی زیبا و شاداب در سیرا دلوس اورگانوس در شمال پینار دل ریو است. تپه های صخره ای سنگ آهکی، به نام های موگوتس در میان این دره دیده می شوند که مناظر شگفت انگیزی ایجاد کرده اند. طبقات این دره در پارک ملی وینیالس مناطق کشاورزی هستند که در آن میوه و سبزیجات رشد می کنند. برای علاقه مندان به فضای باز، در این پارک مسیرهای پیاده روی فوق العاده ای دارد و همچنین اسب سواری در تپه ها انجام می شود.

باراکوا | Baracoa:

یکی دیگر از جاذبه های کوبا باراکوآ است که می توان آن را قدیمی ترین شهر در کشور کوبا نامید. این شهر در سال ۱۵۱۱ در استان گوانتامو به وجود آمد و ساخت اولین کلیسا در شهر نیز از همان زمان آغاز شد. باراکوآ تا زمانی که در دهه ی ۶۰، یک بزرگراه به آن زده شود تقریبا ناششناخته بود اما بعد از آن افراد بیشتری شهر را شناختند و به همین ترتیب ورود گردشگران نیز آغاز شد. در باراکوآ می توانید معماری استعماری جالبی را ببینید و این درحالی است که شهر با جنگل، آبشار و سواحل زیبایی محاصره شده است.

کایو کوکو | Cayo Coco:

یکی دیگر از مقاصد ساحلی در کشور کوبا و همچنین دورافتاده و خلوت ترین آن ها، کایو کوکو است. اگر کتاب های پیرمرد و دریا و جزایر در طوفان ارنست همینگوی را خوانده باشید باید به شما بگوییم که دریای نامبرده در این داستان ها همین سواحل کایو کوکو است. سواحلی که با آفتاب پوشیده شده اند، زیباترین چیزی است که می توانید ببینید.

مردم کوبا:

کشور کوبا دارای یکی از متنوع‌ ترین فرهنگ‌ ها در منطقه ی کارائیب است. زبان رسمی این کشور اسپانیایی است. بیشتر مردم به زبان انگلیسی نیز تسلط نسبی دارند. ۹۹٫۸ درصد از جمعیت بالای ۱۵ سال این کشور باسواد هستند. کوبا از نظر آموزشی و پزشکی از کشورهای پیشرو در دنیا است. سطح و نحوه ی آموزش در مدارس و دانشگاه های این کشور بالاست.

کوبا با گذشت بیش از ۵۰ سال از عمر انقلاب خود، سعی می کند با وجود مشقت های بسیار به اصول آن پایبند باشد. این پایبندی به گونه ای است که آن ها حتی در شرایط بد اقتصادی و تحریم های همه جانبه، هنوز تحصیل تا بالاترین سطوح و هزینه های بهداشتی و پزشکی خود را رایگان ارائه می دهند. واحد پول کوبا پزو است اما واحد پول دیگری به نام اختصاری CUC نیز وجود دارد که جهت ارائه به گردشگران مورد استفاده قرار می گیرد.

شاید باورش برای شما سخت باشد اما شهروندان کوبایی تا سال ۲۰۰۸ حق استفاده از تلفن همراه را نداشتند! کوبا در کل کشوری است که شاید باید از نزدیک ببینید زیرا دیدن ماشین های قدیمی و رنگارنگی که جدیدترین و مدرن ترین آن ها متعلق به ۵۰ سال پیش است و از هر پدری به پسرش به ارث می رسد، واقعا خالی از لطف نیست.

دیوارهایی رنگارنگ که هارمونی فوق العاده زیبایی با یکدیگر دارند، محیطی کاملا سرسبز و زیبا، مردمانی که خوشحال هستند و هزاران دلیل دیگر، چیزی است که این کشور را هنوز هم جذاب و ستودنی می کند. شاید برایتان جالب باشد تا بدانید که سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۳، نرخ امید به زندگی در کوبا برای مردان ۷۷ سال و برای زنان ۸۰ سال ثبت کرد.

سوغات کوبا:

• سیگار برگ کوبایی:

سیگار چیزی است که از همه بیشتر کوبا را تداعی می‌کند. در واقع موفق‌ترین صادرات کوبا به دنیا سیگار شناخته می‌شود. می‌توانید از سیگارهایی با برندهای محلی که دست‌ساز و با کیفیت عالی هستند خریداری کنید. «کوهیبا» (Cohiba) و «مونته‌کریستو» (Montecristo) بهترین سیگارهای کوبا به شمار می‌آیند.

• ادکلن ماری پوسا:

یکی از سوغاتی‌های کوبا که برای هدیه دادن به دیگران بسیار مناسب به نظر می‌رسد، ادکلن «ماری‌پوسا» (Mariposa) است. ماری‌پوسا اگرچه در اصل به هند تعلق دارد اما در کوبا به عنوان گل ملی شناخته می‌شود و به آن زنجبیل سفید یا یاس پروانه‌ای هم می‌گویند. این ادکلن را می‌توان پرطرفدارترین رایحه‌ی بومی کوبا معرفی کرد که مردم معمولاً از آن استفاده می‌کنند و عطر خوشایند و جالب توجهی دارد.سوغات کوبا

• میمون نارگیلی:

میمون‌های نارگیلی از دیگر اشیای جذاب کوبا هستند. این موجودات کوچک که از حکاکی روی نارگیل درست شده‌اند را در گوشه و کنار خیابان‌ها خواهید دید و تزئینی بامزه برای خانه شما خواهند بود. همچنین می‌توانید حکاکی‌ چهره‌ی افراد مشهور مانند فیدل کاسترو روی نارگیل را در این بین بیابید.

• عطرهای هابانا ۱۷۹۱

«هابانا ۱۷۹۱» (Habana 1791) یکی از فروشگاه‌های شهر هاوانا است که محصولات اورجینال می‌فروشد و برای خرید سوغاتی خوب است به آن سر بزنید. این فروشگاه مجلل رایحه‌های خاصی را برمبنای گل‌ها و گیاهان بومی می‌سازد. عطرها را می‌توانید در شیشه‌های ساده یا شیشه عطر‌های پمپی رنگارنگ خریداری کنید.سوغات

• ۵. کلاه حصیری

در کوبا هم همانند دیگر مقاصد آمریکایی کلاه‌های مخصوص به خود را خواهید دید. کلاه حصیری کوبایی به مدل کلاه «فدورا» (Fedora) یعنی با لبه‌ی کوچک و از جنس حصیر ساخته می‌شود. ممکن است بشنوید کوبایی‌ها به آن «سمبررو» (sombrero) می‌گویند ولی آن را با کلاه لبه بزرگ مکزیکی معروف به این نام اشتباه نگیرید چرا که سمبررو در زبان اسپانیایی به معنی کلاه است و مردم محلی به همین دلیل از واژه‌ی سمبررو استفاده می‌کنند. این کلاه فدورای حصیری بیشتر مورد علاقه‌ی گردشگران واقع می‌شود و در مزارع تنباکو کلاه‌های حصیری با لبه پهن‌تر که در مقابل تابش سوزان آفتاب محافظت بهتری ایجاد می‌کند را بر سر کشاورزان خواهید دید.

• ۶. موسیقی کوبایی

موسیقی کوبایی به طور عمیقی در فرهنگ اسپانیایی و آفریقای غربی ریشه دارد و علاوه بر آن در طی قرن‌ها تحت تأثیر ژانرهای مختلف دیگر کشورها مانند فرانسه هم قرار گرفته است. موسیقی کوبایی هم در کشورهای دیگر تأثیرگذاری زیادی داشته و هم نقش آن در انقلاب جاز و سالسا، تانگوی آرژانتینی، ژانر «های‌لایف» (high-life) غنا، ژانر «افروبیت» (Afrobeat) آفریقای غربی، ژانر «کومبیا» (Cumbia) در کلمبیا و حتی «نئو فلامنکو» (Nuevo flamenco) اسپانیایی دیده می‌شود. اگر به سالسا علاقمندید به دنبال سی‌دی‌های «لوس‌ون‌وان» (Los Van Van) بگردید یا برای شنیدن موسیقی فولکلور کوبایی از آثار «سیلویو رودریگز» (Silvio Rodriguez) و برای دوست‌داران جاز به سراغ سی‌دی «چوچو والدیس» (Chucho Valdés) بروید.

• ۷. قهوه کوبایی

قهوه کوبایی چه در میان مردم بومی و چه مردم سراسر جهان مشتاقان زیادی دارد. قهوه یکی از صادرات اصلی این کشور و کوبا یکی از تأمین‌کنندگان اصلی قهوه در اسپانیا است. این قهوه صد در صد طبیعی از کوه‌های «سیرا ماسترا» (Sierra Maestra) برداشت می‌شود که آب و هوا و خاک آن را برای کشت قهوه بدون نیاز به هیچ ماده‌ی شیمیایی ایده‌آل می‌دانند. قهوه کوبایی طعمی قوی و تند دارد و حتی یک فنجان کوچک از آن می‌تواند صبح‌ها شما را به سرعت سرحال کند. در واقع در کوبا نوشیدن یک جرعه قهوه هر صبح و بعد از شام به صورت سنتی بین مردم مرسوم است.سوغات کوبا

• ۸. پیراهن مردانه گوآیابرا

«گوآیابرا» (Guayabera) پیراهن مردانه‌ای است که در منطقه‌ی کارائیب به ویژه کوبا، مکزیک، آمریکای لاتین و جنوب شرقی آسیا معمولاً مردان می‌پوشند. اگرچه در مورد سرچشمه‌ی به وجود آمدن این پیراهن بحث زیادی وجود دارد اما مردم کوبا که این پیراهن در فرهنگ آن‌ها جایگاه خاصی پیدا کرده، بیش از سایرین، کشور خود را سرمنشأ آن می‌دانند. این پیراهن پلیسه‌دار انواع مختلفی دارد و آن را بر تن مردم پیر تا جوان کوبا خواهید دید. گوآیابرا را با دو یا چهار جیب در جلو و ردیف‌های تای ستونی که موجب گردش هوای بیشتر لباس می‌شود، می‌توانید تشخیص دهید. امروزه این پیراهن به شکل زنانه هم برای علاقمندان این مد تولید می‌گردد.

مشهورترين غذاهای کوبا:

غذاهای کوبا ، ترکيبی از غذاهای بوميان آمريکايی، اسپانيايی، آفريقايی و کارائيب است. همچنين در تعدادی از غذاهای کوبايی، ادويه­ جات و تکنيک ­هايی از پخت­ و ­پزهای اسپانيايی و افريقايی به کار برده شده است.

• -مديانوچه (Medianoche)
• -روپا ويخا (Ropa Vieja)
• -خورشت مرغ کوبايی (Chicken Stew)
• -النا رز (Elena Ruz)
• غذاهای کوبایی-کوستييتاس (Costillitas)
• -پلانتينز (Plantains)
• غذاهای کوبایی-کراکت (Croquette)
• -پيراشکی ميگو (Shrimp Empanadas)
• -موهيتو آناناس (Pineapple Mojito)

حقايقی در مورد کوبا:

1-پرنده ملی در کشور کوبا تروگون است

پرنده ی کوبایی2- از سال 2009 مردم در کوبا تلفن همراه استفاده می کنند و از قبل آن سال تلفن همراه در کوبا ممنوع بوده است.

3- 8/99درصد مردم در کوبا با سواد هستند.

4 - تنها رئيس جمهور آمريکايي که در 100 سال اخير به کوبا سفر کرده است اوباما است.

5 -ماهی در آبهای کوبا وجود دارند که به 300 تا 350 سال پيش تعلق دارند.

6- 92درصد مردم در کوبا دارای خانه هستند.

7 - تنها يکبار در کوبا برف آمده است و آن هم مربوط به سال 1875 ميلادی بوده است.