ریشهر بوشهر یکی از آثار تاریخی وشناخته شده در ایران است که در بخش مرکزی شهرستان بندر بوشهر و در جنوب شهر بوشهر واقع شده است. منطقه ريشهر در تاريخ ۲۴ شهريور ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده‌است.
آثاری که د ر سال‌هاي ۱۸۷۲ تا ۱۸۷۷ در این شهرکشف شده اند قدمتشان به هزاره سوم تا هزاره اول پيش از ميلاد مي‌رسد.
در بین آثارکشف شده توسط تیم باستان شناسی فرانسوی كتيبه‌هاي ميخي عهد «شو تروك ناخنوته» و آثار بناها و اشيا مفرغي و سفال‌هاي نقش داری وجود داشت که نتایج تحقیقات روی این آثار گواه بر این واقعیت بود که ریشهر از هزاره دوم قبل از میلاد مسیح یکی از شهر های مهم امپراتوری عیلام بودهاست ، همچنین از آجر نوشته‌هاي عيلامي معلوم مي‌شود كه اين شهر در آن عصر به نام «ليان» خوانده مي‌شده‌است.
در دنیای قدیم،همجواری مرزهای جنوبی فلات ایران با دریا به مردمان فلات هند که برای تجارت با سرزمین های ایران و دشت بین النهرین از آب های ساحلی استفاده کنند، به همین دلیل ریشهر(لیان) یکی از مهم ترین حلقه های ارتباطی بین تمدن های شرق و غرب به شمار می رفته است.
نام شهر ريشهر خلاصه شده «ريوارد اردشير» است. اردشیر بابکان در زمان حکومت خود شهرهای زیادی را بر پا نمود که از جمله این شهر ها ریوارد اردشیر(ریشهر) بود.
ریشهر در دوران ساسانیان به عنوان یکی از مهم ترین مراکز علمی و ادبی بود و به همین دلیل دانشمندان و نویسندان زیادی در این شهر زندگی می کردند.
گفته مي‌شود ریشهر در قرن شانزدهم در حدود دو هزار خانه مسكوني داشته است و دو منطقه باستاني «تل پي تل» و «شاه نشين» نيز در همان حوالي ريشهر شناسايي شده‌اند . آنطور که گفته میشود در زمان نادر شاه جمعيت ريشهر به بوشهر منتقل شدند و در نتيجه ريشهر متروكه ماند.
منبع: سایت گردشگری راهنماسفر
