با تغییر سبک زندگی و پیشرفت تکنولوژی شاهد تولد مشاغل جدیدی هستیم که هر کدام به نحوی تلاش می‌کنند سرعت انجام امور را بالا برده و فرآیند‌های معمول را تسهیل بخشند. بر این اساس شاهد دو رویکرد متفاوت در حوزه‌ی کارآفرینی هستیم که یکی در خدمت پاسخ دادن به نیازهای تازه‌ای است که به تبع تغییرات زندگی ایجاد شده و دیگری با محوریت همان کسب و کارهای سابق بوده و تفاوتش در ارائه‌ی نوآورانه‌ی خدمات است. در این بین مسئله‌ی مهم، تربیت نیروی انسانی با مهارت کافی، مشتاق، دارای اخلاق حرفه‌ای و توانمندی‌های ارتباطی است. این امر نشانگر اهمیت موضوع تربیت کارآموز و یاری کردن کارجویان برای کسب مهارت‌های شغلی است. تولد کسب و کارهای نوپا در قالب استارت‌آپ و پرداختن به ایده‌های خلاقانه که منجر به اشتغال‌زایی می‌شوند با فرهنگ، سیاست و اقتصاد یک اقلیم در پیوند است؛ بر این اساس تربیت نیروهایی که سازگار با فرهنگ یک سازمان باشند در اولویت قرار می‌گیرد. بسیاری از نیازمندی‌هایی که یک فرد متخصص در محیط کارش با آن مواجه می‌شود در دانشگاه و مراکز آکادمیک آموزش داده نمی‌شوند؛ به همین خاطر کارآموزی به یکی از معیارهای مهم انتخاب شغل و گزینش نیرو تبدیل شده است؛ کارجویان می‌دانند که با طی کردن یک دوره کارآموزی حرفه‌ای به میزان قابل توجهی در شغل آینده‌شان مهارت کسب می‌کنند. کارآموزی کردن در کشور ما سبقه‌ای طولانی دارد؛ بسیاری از فنون و حرفه‌ها از دیرباز توسط پدران به نسل بعد انتقال می‌یافت. تا همین چند دهه‌ی گذشته نیز مرسوم بود که خانواده‌ها فرزندان پسر را برای ورزیده شدن در کار و آماده‌ی وارد شدن به بازار کار، تحت عنوان «شاگرد» و «وردست» به کارآموزی بفرستند. در فرهنگ ایرانی به حفظ سنت استاد شاگردی موکدا توصیه شده؛ این نکته در متون عرفانی هم تکرار شده است و به سالکانی که قصد ورود به درس و بحث عرفانی داشته‌اند موکدا توصیه شده است که برای خود راهنما و مرشدی کارآزموده برگزینند و مدتی را صرف آموختن و مریدی او کنند. آیین فتوت، شیوه‌ای بوده که اصحاب صنایع و هنر در فرهنگ دیرینه‌ی ایرانی اسلامی از آن برای تربیت شاگردان استفاده می‌کردند. در سنت فتوت، استاد در خلال آموزش تکنیک و مهارت هنر خویش را به مریدان می‌آموزد و راه بیرون‌رفت از بحران‌ها و دشواری‌های مسیر را به آن‌ها یاد می‌داده است.در تمام حوزه‌های علمی و کاربردی، اندیشمندان به ضرورت کسب تجربه به شیوه سنتی تاکید داشته‌اند، فعالان حوزه‌های صنعت و کارآفرینان نیز اعتقاد دارند احیای سنت استاد شاگردی می‌تواند خلا موجود در مهارت‌های مورد نیاز بازار کار و مباحت درسی و تئوری دانشگاه را پر کند و جوانان را با فضای کسب و کار پیوند دهد. مسیری که رهنما کالج پیش روی خود ترسیم کرده نیز توانمند سازی جوانان، آموزش عملی و دادن فرصت کار روی پروژه‌های واقعی به آن‌هاست. سیاست‌گزاری رهنماکالج بر اصول کارآموزی عملی استوار است و هدفش ترویج شایسته سالاری در محیط‍‌های کاری و معرفی کارجویان توانا و مشتاق به متناسب ترین شرکت و سازمان‌هماهنگ با استعداد آن هاست.
