گاهی به هر دلیل باید یک رابطه را تمام کرد اما یادمان باشد قطع رابطه هم مانند شروع یک رابطه آدابی دارد و باید به پاس روزهای خوبی که با هم داشتیم با شرافت، همدلی و انسانیت یک رابطه را تمام کنیم. اگر یک طرف تمایل شدیدی برای پایان دادن به رابطه داشته باشد، ممکن است برای دیگری سخت باشد و چه بسا حتی این دلبستگی باعث شود که فرایند اتمام رابطه سخت تر و پیچیده تر هم بشود. برخورد اخلاق مدار و صبورانه با کسی که زمانی دوستمان داشته و نگرانمان بوده نشانه احترامی است که برای انتخاب خودمان، در یک بازه زمانی از زندگیمان می‌گذاریم و با صرف کمی وقت به خودمان و پارتنرمان فرصت ادامه زندگی به بهترین شکل ممکن را می‌دهیم.
پس:
با تمام وجود مسئولیت یک قطع رابطه اصولی را به عهده بگیرید اگرچه بار سنگینی است و هرگز از این روش استفاده نکنید که انقدر طرف مقابل را به ستوه آورید که احساس کند چون آدم بی ارزشی است، ترکش می‌کنید.
او را به روشنی از تصمیم‌تان مطلع کنید. تصمیم به قطع رابطه به معنی بی کفایتی هیچ یک از طرفین نخواهد بود.
تصمیم‌تان را حضوری و به صورت خداحافظی و بوس بوس اعلام کنید نه از طریق پیام و ایمیل و...
به اندازه کافی به یکدیگر فرصت صحبت کردن بدهید تا ابهامات و درد ناشی از دست دادن یک رابطه کمتر احساس شود.
با احترام با طرف مقابل رفتار کنید؛ اینطوری به احتمال زیادی، کمتر فحش و ناسزا خواهید شنید و احترامتان نیز حفظ خواهد شد
جان پورتمن، استاد دانشگاه ویرجینیا می گوید: «مهمترین وظیفه شما این است که مراقب اعتماد به نفس طرف مقابل باشید. طوری بلا سرش نیاورید که نتواند هیچ رابطه موفق دیگری داشته باشد. نمک روی زخمش نپاشید. این شکنجه است». پس نباید طوری رفتار کنید که احساس کند پر از مشکل است.
