تکنولوژی DMR یا (Digital Mobile Radio) یک استاندارد بین المللی برای تجهیزات رادیویی است که برای اولین بار در سال 2005 توسط موسسه استاندارد ارتباطات اروپا (ETSI) توسعه یافته است. با توجه به مزایایی که این سیستم نسبت به سیستم‌های آنالوگ قبلی دارد و از آنجاییکه پیچیدگی و هزینه سیستم پایین است، کاربران به راحتی می‌توانند از سیستم‌های آنالوگ قدیمی به این سیستم جدید تغییر کاربری دهند.
در استاندارد DMR جهت افزایش ظرفیت کانال از دسترسی TDMA استفاده می‌شود. TDMA مخفف Time Division Multiple Access است و دو کانال منطقی با پهنای باند 5/12 کیلوهرتز ایجاد می‌کند که به‌صورت زمانبندی شده مکالمه همزمان و بدون وقفه با دو برابر ظرفیت سیستم‌های آنالوگ قبلی را فراهم می‌کند.
نسل اول استاندارد DMR به صورت License Free عرضه شد و برای کاربردهای توان پایین استفاده می‌شود. این نسل در اروپا در باند فرکانسی 446 مگاهرتز کار می‌کند. در مقابل نسل دوم این استاندارد، به صورت License شده عرضه شد و با استفاده از تکنیک TDMA از دو کانال منطقی با پهنای باند 5/12 کیلوهرتز استفاده می‌کند و جایگزین بسیار مناسبی برای سیستم‌های آنالوگ قدیمی می‌باشد.
نسل سوم این استاندارد دارای خصوصیات ترانک بوده و در بازه فرکانسی 66-960 مگاهرتز کار می‌کند. این نسل هم مانند نسل دوم از دو کانال منطقی با پهنای باند 12/5 کیلوهرتز استفاده می‌کند و بسیار شبیه استاندارد TETRA می‌باشد. به دلیل ترانک بودن این نسل، خصوصیاتی همچون صف‌بندی تماس‌ها، درجه‌بندی اهمیت تماس‌ها و ورود با تأخیر به تماس‌ها را دارا می‌باشد.
