بنای برج آزادی که پیش از انقلاب به برج شهیاد معروف بود؛ نمونهء متعالی از یک معماری یادمانی ست و به عنوان نشانی از دروازه ورودی ایران به جهان مدرن توسط "حسین امانت" طراحی شد. نمای اصلی این برج شباهت نزدیک و آشکارایی به یکی از نمادهای اصیل در تزئینات معماری ایرانی یعنی "مقرنس" دارد که در کمتر منبعی به آن اشاره شده است.
در دوران پهلوی دوم، اندیشه ایجاد تغییرات و تحولات نمادین در ایران بسیار مورد بحث بود. در آستانه برگزاری جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی، دولت وقت به فکر طراحی نمادی در مسیر ورودی شهر تهران از سمت غرب(فرودگاه مهرآباد) بود. این نماد بایستی، در میانه میدانی که بعدها به عنوانی یکی از بزرگترین میادین شهری خاورمیانه، لقب میگرفت، بنا می‌شد تا گردشگران به محض ورود به تهران این نماد را ببینند و با ایران نوین آشنا شوند.
این بنا بایستی، زیبایی‌های بصری خاصی می‌داشت که در عین مدرن بودن؛ حاوی المان‌های شاخص تاریخ و هنر ایران زمین نیز بود. بنایی که قرار بود از آن به عنوان نماد پایتخت ایران ، در کل دنیا یاد شود.
جهت مطالعه ادامه مطلب به لینک زیر مراجعه شود:
جهت مشاهده پروژه های بزرگ طرح معماری ایوان به لینک زیر مراجعه نمایید:
