اگر به نوشتن مقاله علمی و انتشار آن فکر می کنید، اولین قدم های شما باید چه باشد؟ در حالت ایدهآل، در اوایل پروژه تحقیقاتی خود به امکان نوشتن و انتشار مقاله فکر کردهاید، داشتن برنامه ریزی بسیار اهمیت دارد زیرا برخی برنامهریزیهای اولیه میتواند به شما در جلوگیری از مشکلات بعدی کمک کند. اما ابتدا باید انگیزه های خود برای نوشتن مقاله علمی را بررسی کنید.
نوشتن مقاله و انتشار آن در یک مجله معتبر کار سختی است، حتی پس از تحقیقات بسیار باز هم کار سختی است. پس چرا مردم این کار را می کنند؟ چه چیزی نویسندگان را وادار میکند که فرآیند نگارش و سپس فرآیند بررسی مقاله را برای انتشار آثار خود طی کنند؟ دو نوع انگیزه وجود دارد، نوع دوستی و منفعت شخصی، و بیشتر نویسندگان ترکیبی از این دو را دارند.
نشریات علمی روش اصلی برای انتشار دستاورد های علمی هستند در کنار تدریس، کتب دانشگاهی و کنفرانس های علمی. علم از طریق مجموعهای از دانشهای مشترک که دائماً در حال چالش، بازنگری و گسترش است، رشد میکند و پیشرفت میکند.اکثر دانشمندان تمایل شدیدی برای کمک به پیشرفت رشته خود دارند. ، که اغلب دلیل اصلی آنها برای دانشمند شدن است. انتشار معمولاً سادهترین راه برای انجام چنین مشارکتی است، و بنابراین برای اکثر دانشمندان بسیار انگیزهبخش (و رضایتبخش) است.
انتشار مقاله همچنین می تواند مزایای ملموسی را برای نویسنده به ارمغان بیاورد، بنابراین انگیزه ای شخصی برای نوشتن و انتشار مقاله ایجاد می کند. انتشار مقاله ممکن است برای پیشرفت شغلی مورد نیاز باشد و اغلب با جوایز مالی مستقیم یا غیرمستقیم همراه است. البته ذکر این نکته ضروری است که حتی بدون این انگیزههای حرفهای آشکار، تقریباً همه انسانها آرزو دارند تا تلاش هایشان توسط بقیه دیده شود.
اجازه دهید واضح بگویم که من انگیزه های شخصی را ذاتا بد یا حتی اساساً بدتر از انگیزه های نوع دوستانه نمی دانم. داشتن انگیزه های منفعت طلبانه برای پیشرفت در هر حوزه ای لازم است چون در اخر همه چیز به اقتصاد و بازار ربط دارد.من گمان می کنم که هر نویسنده ای ترکیبی از این دو دسته انگیزه را دارد. مشکل زمانی ایجاد می شود که نوع دوستی و منافع شخصی متعادل نباشد به ویژه اگر کار علمی صرفا بر مبنای منغعت شخصی باشد در این صورت ارزش و اعتبار آن کار علمی زیر سئوال می رود.
در دنیای آکادمیک، مانند دنیای اقتصادی، سیستمهایی که نابرابری بیشتر در «ثروت» را ترویج میکنند، به خودخواهی نامتعادل کمک میکنند. وقتی یک نفر برنده می شود همه چیز را به دست می آورد و متاسفانه در دنیای علم هم اوضاع همینگونه است. دانشمندی که با انتشار مقالات بیشتر شغل های بهتری به دست می آورد لزوما بهتر از دانشمندی نیست که صرفاً یک مقاله چاپ کرده است. شما باید همواره به کیفیت توجه داشته باشید و نه کمیت چرا که وقتی کیفیت ملاک عمل شما قرار بگیرد می توانید واقعا به گسترش علم کمک کنید اما در عین حال می توانید از تولید علم با کیفیت منفعت شخصی هم کسب کنید.