انواع بازدارنده خوردگی در برج خنک کننده شامل فسفات ها، فسفونات ها، نمک های فلزی، پلیمرهای محلول در آب با وزن ملکولی کم، نیتریت ها، کرومات ها، آمین ها و آزول ها و سایر بازدارنده ها می باشد.
همانطور که در مطلب ” بازدارنده خوردگی در برج خنک کننده ” اشاره شد، بازدارنده ها مواد شیمیایی هستند که به آب برج خنک کننده اضافه می شوند تا با تشکیل لایه محافظ بروی فلزات و قطعات موجب کاهش یا ممانعت از خوردگی شوند.
هر کدام از این بازدارنده ها دارای ویژگی ها و اثرات مختلف هستند که در این مقاله از سری مقالات شرکت بادران تهویه صنعت به صورت تک تک انواع بازدارنده خوردگی در کولینگ تاور را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
در این بخش به بررسی انواع بازدارنده خوردگی در برج خنک کن و اثرات آن می پردازیم.
در حال حاضر بیشترین ماده ای که به عنوان بازدارنده خوردگی در سیستم های خنک مورد استفاده قرار می گیرد فسفات است. در بعضی مواقع اورتو فسفات ها و پلی فسفات ها نیز استفاده می شود.
فسفونات ها به صورت گسترده برای جلوگیری از خوردگی در برج خنک کننده مورد استفاده قرار می گیرند. خواص فسفونات ها، نظیر نیروهای پیوندی با یون های فلزی، حلالیت نمک های آن و اثرات ممانعت از خوردگی بر اساس ساختمان شیمیایی آنها متفاوت است.
به طور کلی فسفونات ها، اثرات بازدارندگی مناسبی برای کربن استیل هایی که دارای یون کلسیم است نشان می دهند. میزان غلظت مورد نیاز فسفونات برای بازدارندگی خوردگی با افزایش سختی کلسیم کاهش می یابد. از آنجایی که میزان هیدرولیز فسفونات ها در مقایسه با پلی فسفات ها کمتر می باشد، اغلب برای سیستم های خنک کننده با میزان سختی کلسیم زیاد و میزان سیکل تغلیظ بالا استفاده می شود. فسفونات ها همچنین به عنوان بازدارنده رسوب نیز استفاده می شوند، زیرا تاثیری عالی برای بازدارندگی رسوب کربنات کلسیم دارند.
نمک های فلزی مثل نمک های روی و نیکل, دارای اثرات بازدارندگی خوردگی برای فلزات کربن استیل ، مس و آلیاژهای مس می باشد. البته حلالیت آنها برای دستیابی به غلظت موثر بازدارندگی در آب های خنثی نظیر آب خنک کننده کم است. بنابراین استفاده تنها از نمک های فلزی به ندرت اثرات خوبی را نشان می دهد.
برخی از پلیمرهای محلول در آب با وزن ملکولی کم مثل پلی اکریلات و پلی مالنات به عنوان بازدارنده خوردگی استفاده می شوند. تاثیرات بازدارندگی خوردگی آنها در آب با سختی کم، پایدار نمی باشد.
نیتریت ها اثرات بازدارندگی بسیار خوبی بر کربن استیل دارند. نیتریت ها نسبت به کرومات ها غیر سمی تر می باشد، اما به ندرت در سیستم های خنک کننده تر استفاده می شوند. زیرا به راحتی توسط میکروارگانیسم ها تجزیه می گردند. اما نیتریت ها، به صورت گسترده به همراه بایوسایدهای غیر اکسید شونده در سیستم های خنک کننده غیر تبخیری استفاده می شوند.
کرومات ها مدت زمان زیادی به عنوان بازدارنده خوردگی استفاده می شوند و اثرات بسیار بالایی دارند. اگرچه هم اکنون به دلیل خواص سمی بسیار بالا به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد. کرومات سدیم و دی کرومات سدیم عموما به عنوان بازدارنده خوردگی استفاده می شوند. کرومات ها معمولاً با ترکیبی از پلی فسفات ها و یا نمک های روی استفاده می گردند، زیرا در صورتیکه کرومات به تنهایی و با غلظت های ناکافی استفاده شود، میزان خوردگی حفره ای را افزایش می دهد.
بازدارنده های خوردگی بر پایه آمین اغلب برای اسیدشویی و تصفیه آب بویلرها استفاده می شود. اگرچه اغلب به دلیل قیمت بالاتر و تاثیرات بازدارندگی خوردگی کمتر نسبت به بازدارنده های غیر آلی در سیستم های خنک کننده تر استفاده نمی شوند.
آزول ها نظیر Benzotriazole و Tolyltriazole اغلب برای بازدارندگی خوردگی مس و آلیاژهای مس در مقدار کم مورد استفاده قرار می گیرند. آزول ها برای سیستم های خنک کننده که مبدل هایی از جنس مس و آلیاژ مس هستند کاربرد دارند.
انواع بازدارنده خوردگی در برج خنک کننده شامل فسفات ها، فسفونات ها، نمک های فلزی، پلیمرهای محلول در آب با وزن ملکولی کم، نیتریت ها، کرومات ها، آمین ها و آزول ها و سایر بازدارنده ها می باشد.
مولیبدات ها, تنگستن ها و بعضی نمک های اسیدهای آلی به عنوان بازدارنده خوردگی استفاده می شوند. این مواد به دلیل قیمت بالا اغلب در سیستم های خنک کننده تر مورد استفاده قرار نمی گیرند. سیلیکات ها، به دلیل غیر سمی بودن آنها نسبت به فسفات ها، بعضی مواقع به عنوان بازدارنده خوردگی در خطوط لوله آب آشامیدنی استفاده می شود. سیلیکات ها به ندرت برای سیستم های خنک کننده باز استفاده می شوند. زیرا خواص بازدارندگی آنها برای کربن استیل بسته به کیفیت و دمای آب و سایر شرایط به شدت نوسان دارد.
منبع: شرکت بادران تهویه صنعت (طراحی، مهندسی و ساخت انواع برج خنک کننده و تجهیزات تهویه مطبوع)
