در این پست به کوشش رامین میرزادگان، کارشناس و مشاور امور مهاجرتی کانادا، در مورد ویزای C11 این کشور توضیحاتی ارائه شده است.
از میان روشهای مختلف برای مهاجرت به کانادا، بسیاری مهاجرت از طریق ویزای کار که را ترجیح میدهند چرا که هم تنوع روش برای این نوع ویزا وجود دارد و همچنین با برنامههای استانی متنوع امکان پذیر است.
در این پست به سراغ ویزای C11 کانادا میرویم چرا که برای کارآفرینان، افراد دارای شرایط خوداشتغالی و همچنین کسانی که میتوانند سود قابل توجهی را برای اقتصاد کانادا از طریق شروع و اداره یک کسب و کار رقم بزنند، در نظر گرفته شده است.
پاسخ خلاصه به این سوال این است که ویزای C11 ویزای کار معاف از LMIA ویژه کارآفرینان، افراد خود اشتغال و در کل افرادی که قصد مهاجرت به کانادا و شروع کسب و کاری را دارند که سود قابل توجهی را برای اقتصاد و بازار کار این کشور داشته باشد.
در توضیح بیشتر اول باید اشاره کرد که ویزای C11 زیرمجموعهای از Canada International Mobility Program میباشد که برنامه مذکور معاف از LMIA میباشد.
منظور از LMIA همانطور که در پستهای قبلی هم اشاره شده است، بررسی تاثیر نیروی کار بر اقتصاد است؛
توضیح بیشتر اینکه سازمان کار و امور توسعه انسانی کانادا طبق قواعد تعریف شده در LMIA، پیشنهادهای شغلی یا برنامه اشتغالزایی و کسب و کار ارائه شده از طرف کارفرمایان کانادایی را برای نیروی کار خارجی بررسی کرده و بنا به تاثیر آن کسب و کار و منصب شغلی بر اقتصاد کانادا، تصمیم به رد یا پذیرش پیشنهاد کاری آن کارفرمای کانادایی میگیرد.
* عدم نیاز به ارائه مدرک زبان یا آشنایی با زبان انگلیسی
* عدم نیاز به مدرک تحصیلی
* عدم وجود محدودیت سنی
* عدم نیاز به پرداخت ودیعه برای ویزای کار
* عدم نیاز به مجوز LMIA در راستای کسب و کار مورد نظر
* عدم وجود سیستم امتیازبندی و مصاحبه در حین پیشروی پرونده متقاضی
* امکان همراهی خانواده با شخص متقاضی (همسر و فرزندان زیر سن قانونی)
* امکان تبدیل راحت ویزا به اقامت دائم
* پروسهی سریعتر و سادهتر (3 تا 5 ماه و گاها کمتر از 3 ماه) نسبت به برنامههای استانی، اکسپرس اینتری و...
* احتمال بسیار کم در ریجکتی ویزا در صورت مهیا بودن شرایطی که در ادامه خواهد آمد.
* فرد متقاضی میبایست دارای سابقه و استعداد برای راه اندازی یک سرمایه گذاری موفق بوده و یا منابع مورد نیاز و مجموعه مهارتهای لازمه را برای خرید یک کسب و کار از قبل موجود در کانادا را داشته و بتواند آن را تبدیل به یک کسب و کار سودآور نماید.
* متقاضی باید دارای یک طرح تجاری دقیق و مشخص بوده که عملی کردن آن واقع بینانه بوده و با منطق حاکم بر بازار کار در منطقه مورد نظر در کانادا سازگار باشد
* با وجود اینکه قانونگذار حداقل سرمایه برای سرمایهگذاری مشخص نکرده اما متقاضی میبایست دسترسی به دارایی و هزینههای لازم برای راه اندازی (یا خرید) آن طرح تجاری و کسب و کار مورد نظر را داشته باشد که این هزینه باید در حساب بانکی متقاضی (قبل از اجرای طرح) به عنوان تمکن مالی بوده و مبلغ پیشنهادی در این راستا معمولا ۱۵۰ هزار دلار موجودی میباشد.
* متقاضی باید با ارائه شواهدی مبنی بر داشتن توانایی مالی برای شروع تجارت و پرداخت هزینهها ، اجاره فضای کار، داشتن برنامه برای کارکنان، اخذ شماره اجازه کسب و کار، نشان دادن اسناد یا موافقت نامههای مالکیت بر تجارت و غیره شروع به عملی کردن طرح خود را نشان دهد.
* متقاضی بایستی بتواند مجموعهای از فعالیتها را ایجاد نموده تا به نفع کشور کانادا و مردم آن در زمینههای مختلف و در اقشار گوناگون زندگی باشد.
* متقاضی باید همزمان با درخواست مجوز ویزای C11، برنامهای مبنی بر برقراری ارتباط با همکاران، تامین کنندگان، فروشندگان کانادایی و... را آغاز کرده باشد.
دارا بودن این شرایط، شانس متقاضی را بالاتر خواهد برد:
* ایجاد کسب و کار در زمینه تولیدی
* ایجاد کسب و کار در صنایع کلیدی و اصلی استان مورد نظر
* ایجاد کسب و کار در زمینه صادرات کالا و یا خدمات کانادایی
* استفاده از تکنولوژیهای بروز
* ایجاد اشتغال برای تعداد قابل توجهی از شهروندان کانادا یا افراد دارای اقامت دائم در این کشور
* تولید محصول یا ارائه خدماتی که در حال حاضر در استان یا ناحیه مورد نظر ارائه نمیگردد
* ایجاد کسب و کار در مناطق کم جمعیت یا به دور از شهر
در ادامه، سه فاکتور اساسی که برای دریافت این ویزا به آن اشاره شده است را بررسی میکنیم:
۱- سودآوری قابل توجه
۲- منفعت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
۳- نیازهای کانادا
در راستا مفهوم سودآوری قابل توجه معمولا پاسخ به سوالات زیر، راهگشاست:
* آیا یک طرح تجاری مشخص وجود دارد که به وضوح نشان دهد که متقاضی اقداماتی را برای شروع تجارت خود انجام داده است؟
* آیا متقاضی اقدامی برای اجرای طرح تجاری انجام داده است؟ (مانند ارائه شواهدی مبنی بر داشتن توانایی مالی برای شروع تجارت و پرداخت هزینهها، اجاره فضای کار، داشتن برنامه برای کارکنان، اخذ شماره اجازه کسب و کار، نشان دادن اسناد یا موافقت نامههای مالکیت بر تجارت و غیره)
* آیا شغل مورد نظر میتواند یک کسب و کار مناسبی را که به نفع کارگرانی که شهروند یا دارای اقامت دائم کانادا باشد و یا محرک اقتصاد باشد، ایجاد کند؟
* آیا متقاضی دارای سابقه یا مهارت خاصی است که باعث افزایش تداوم آن اشتغال گردد؟
* وجود محرکهای عمومی اقتصادی (مانند اشتغالزایی، توسعه منطقهای یا در سطح کشوری در زمینه گسترش بازار صادرات محصولات و خدمات کانادایی)
* پیشرفت در صنعت کانادا (مانند توسعه فناوری، نوآوری در محصولات یا خدمات و یا وجود تفاوت با دیگران و یا ایجاد فرصتهایی برای بهبود مهارتهای مردم کانادا)
این مفهوم بیانگر این است که تحت بند 200 قوانین پیرامون نیروی مهاجر بینالمللی در اداره مهاجرت کانادا، اولویت صدور ویزای کار برای اشخاصی است که ترجیحا:
* مزایا یا فرصتهای اجتماعی، فرهنگی یا اقتصادی قابل توجهی را برای شهروندان کانادایی یا مقیم دائم در این کشور ایجاد کرده و یا حفظ نماید.
* توانایی اشتغالزایی و یا حفظ شغل متقابل برای شهروندان و افراد مقیم کانادا در سایر کشورها
* تحت معیارها و ضوابط تعریف شده توسط وزیر مهاجرت به شرح زیر مشغول به کار باشد:
* شغل مورد نظر با یک برنامه یا پروژه تحقیقاتی مرتبط باشد
* شغل مورد نظر مربوط به یک بخش ضروری در برنامههای تعلیمات آکادمیک یا فنی حرفهایی مشخص شده توسط موسسات آموزشی منتخب از قبل باشد.
* یا آن شغل باید یک برنامه آموزش حرفهای که توسط یک موسسه آموزشی مشخص از قبل در استان کبک ارائه میشود، باشد و یا برنامهای باشد که توسط یک موسسه آموزشی تعیین شده از قبل ارائه شده و دانشجویان را برای اخذ دیپلم متوسطه یا دبیرستان یا گواهی فارغ التحصیلی خود ملزم به کار میکند.
* و یا وجود ضرورت برای آن شغل برای دسترسی محدود به بازار کار کانادا به دلایل سیاست عمومی مربوط به رقابت در موسسات آکادمیک یا اقتصاد کانادا
* و یا آن شغل دارای ماهیت مذهبی یا خیرخواهانه باشد.
بهتر است در نظر گرفته شود که اخذ اقامت دائم کانادا از طریق ویزای C11 در همان وهله اول امکانپذیر نبوده و کمی زمانبر خواهد بود که در آن مدت متقاضی دریافت اقامت دائم کانادا میبایست صلاحیت و توانایی خود را در زمینه مفید بودن و تاثیر مثبت بر اقتصاد و بازار کار کشور کانادا را ثابت کند.
اعتبار این ویزا، ۲ سال است و در صورتی که شخص درخواست اقامت دائم دهد، میتواند تمدید گردد.
در نظر داشته باشید که برای درخواست اخذ اقامت دائم، گذشت حداقل ۱ سال تحت شرایط زیر نیز کافی است؛
* مدیریت موفقیت آمیز کسب و کار خود به مدت حداقل یکسال تحت مجوز کار دریافت شده
* ثبت نام در لیست انتظار و سپس دریافت دعوتنامه از سمت اداره مهاجرت برای اپلای اکسپرس اینتری
* برآوردن حداقل الزامات و امتیازات لازم برای برنامه اکسپرس اینتری و کارگران ماهر فدرال (FSW)
اخذ اقامت دائم برای این ویزا در دو مرحله صورت میگیرد که مرحله اول آن این است که شخص متقاضی میبایست واجد شرایط مذکور برای اخذ ویزای C11 باشد و در واقع همانند یک متقاضی اشتغال با اقامت موقت اقدام کرده و سپس با رعایت موارد بالا، پرونده خود را مبنی بر درخواست اقامت دائم کانادا ارائه دهد.
توجه داشته باشید که در راستای تبدیل ویزای C11 به اقامت دائم، هنگامی که وارد سیستم امتیازبندی میشوید، به الزامات روال جهت کسب امتیاز مانند مدرک زبان، سن، میزان تحصیلات، سابقه کار و... احتیاج پیدا خواهید نمود و بنابراین بهتر است که قبل از شرکت در سیستم امتیازبندی، در مدت زمان اداره کسب و کار خود، جایگاه شغلی خود را به سمت مدیر رده بالا برسانید تا در صورت نقص در معیارهای امتیاز بندی، شانس بیشتری را برای موافقت با اقامت دائم خود داشته باشید.