یکی از دوستانم که ماشین خوبی خریده بود و بدست آوردن همچین ماشینی برای من تقریبا محال است به من گفت فقط یک هفته از داشتنش خوشحال بودم و بعد از اون در سایتها به دنبال ماشین بهتر بودم. خود شما با کدامیک از دستاورد های زندگیتان عمیقا احساس خوشبختی کرده اید و این زمان چند وقت ادامه داشته است؟ برای خود من خوشحالی هیچ دستاوردی بیش از چند ماه طول نکشیده است. روزانه بخشی از وقتم در دیجیکالا و سایت های مشابه آن به مقایسه اجناس و قیمت ها میگذرد. اگر یک میلیون داشته باشم بدنبال خرید یک کوله پشتی هستم چون ضروری است. اگر ده میلیون داشته باشم گوشی های رده بالای سامسونگ دلم را میبرد چون کار کردن با اندروید در ایران خیلی بهتر از ios است. اگر بیست میلیون داشته باشم هیچ گوشی اپل نمیشود چون هر کس با اپل کار کرده نمیتواند با گوشی دیگری کار کند. اگر صد میلیون داشته باشم فلان ماشین هم بد ماشینی نیست. اگر یک میلیارد داشته باشم یک واحد از آپارتمان های خیابان دانشگاه چون نزدیک محل کارم است را میخرم. اگر دو میلیارد داشته باشم زندگی در خانه ویلایی چیز دیگریست حتی اگر از محل کارم دور باشد. اگر بیست میلیارد داشته باشم خانه های فرمانیه خیلی خوب است چون هوای پاکی دارد. اگر صد میلیارد داشته باشم یک خانه مشرف به سنترال پارک نیویورک چشمم را بد جور گرفته است. اگر پانصد میلیارد داشته باشم مستراح فرنگی از جنس طلا دیده ام که میگویند آنتی باکتریال است و برای سلامتی هر انسانی لازم است. و این سبک زندگی ماست که همیشه چیز بهتری وجود دارد که بعد از هر موفقیت کاممان را از دستاورد های موجودمان تلخ کند.و با این اوصاف احتمالا تا آخر عمرمان حسرت و ولع داشتن چیزهای بهتر رهایمان نمیکند.واقعا معنای زندگی چیست.این همه هیاهو و تلاش برای رسیدن به چیست.پولدار ترین انسان دنیا چه دارد؟ شاید باید معنای زندگی را از هوم لس های خود خواسته بپرسیم. احتمالا من در زندگی موازی تصمیم گرفته هوم لس شوم بی آنکه قیمت سکه و ارز و سیاست و قیمت خانه ها را چک کنم در گوشه ای چادر زده ام و در حال درست کردن سوسیس تخم مرغ هستم.
#رومی
#زندگی_مینیمال
