من ۴ ساله که به طور حرفه ای و تقریبا هر روز استندآپ کمدی و تالک شو هایی مثل جیمی کیمل لایو و کونان اوبرایان رو کنم
بیل بور و لویس سی کی کمدین های مورد علاقه م هستند که به بیشتر در مورد مسایل جنسیتی و
اجتماعی و سیاسی استندآپ میکنن
پرده اول:
چند ماه پیش استنداپ کمدی walk your way out رو از تلویزیون خونمون میدیدم و باهاش میخندیدم که پدرم رسید خونه و گفت چی میگه یارو؟
گفتم هیچی در مورد مسایل سیاسی حرف میزنه و پدرم گفت عجب چیزایی می بینی
پرده دوم:
اتفاقی یک ویدیو از حسن ریوندی توی اینستاگرام دیدم که برای خوش امد گفتن به نرگس محمدی این جک رو میگه
-من میخام بپرسم که اگه سریال ستایش از شبکه یک پخش میشد اسمش میشه یه تایش
+ خنده سوسکی حضار
- اگر شبکه دو بود میشد دو تایش
+خنده در خفا حضار
حالا که تو همه شبکه ها هست چرا اسمشو نمیزارن همایش (صدای کیبورد در بکگراند)
+خنده انفجاری حضار
پرده سوم
چند سال پیش روز برنامه نویس من یه استوری خیلی خنده دار در این مورد گذاشتم اما هم اتاقیم وقتی استوریمو دید ردش کرد و اصلا نخندید ولی من چند نفر از دوستای همکلاسیم خیلی باهاش حال کرده بودیم
پرده چهارم
چی خنده داره و چی خنده دار نیست؟
ادم ها نمیتونن به چیز هایی که در موردشون اطلاعات کافی ندارن بخندن!
اگر طرفدار ست کام باشید احتمال بیگ بنگ تئوری که مطمئنا جز ۵ سیت کام برتر تاریخ هستش رو دیدید
کاراکتر شلدون توی بیگ بنگ تئوری معمولا یه جک در مورد تخصص خودش رو میگه. مثلا همون سکانس معروف اینتریوش با دوستاش که روی استیج در مورد رتبه های برتر پروفسوری شوخی لفظی میکنه و کسیم نمیخنده چون کسی به اندازه اون اطلاع ندارع و در مقابل وقتی هم دوستاش حرفای طعنه آمیز و یا تیکه به نوعی میندازن اون متوجه نمیشه و نمیخنده چون تخصصشو نداره و نمیفهمه روابط روتین و اجتماعی بین آدم هارو
پرده اخر:
برای خندیدن نیاز به دیتا داریم
برای منی که تقریبا اگه اندک مطالعه ای داشته باشم مربوط به تاریخ بشر و جنبش های مختلف نژادی جنسیتی و به طور برجسته تری تاریخ آمریکاست،کمدی هایی که به این مباحث می پردازن برای من جذابن
ولی عام مردم دنبال این چیزا نمیرن در نتیجه کمدین محبوبشون میشه حسن ریوندی که هنوز داره با گوز و دست فرمون زن ها جک میسازه و همه هر هر هر بهش میخندن
و هنوزم مثل جنگ های دهه هفتاد یه کیبورد با یه نوازنده میزاره پشتش و سر شوخی های بی مزه اش یه نت آکورد و بی مزه میزنه و اینطوری مردمو میخندونه
تهش میشه این که کسی که با کمدی درست بخنده دیگه کمدی مزخرف بقیه به چشمش نمیاد
همین موضوع توی کتاب خوندن و اهنگ گوش دادن و فیلم دیدنم هست
اکثر ادمایی که کتاب خون نیستن و میخوان شروع کنن سراغ اثر های اورریتی مثل شدن میشل اوباما، اثر مرکب و یا بیشعوری میرن
ولی حرجی هم به مردممون نیست
ا این پل زدن از سطح دم دستی به یه لول بالا تر نیازمند ۲ چیزه
۱) وقت و اسایش روانی
۲) اموزش
جامعه گرسنه ای مثل جامعه ایران که شب میخابی صبح بلند میشی میبینی دلار ۱۰ هزار تومن کشیده بالا و تورم نقطه ای ماهی مثل آذر امسال به ۵۰ درصد میرسه وقت خالی و یا وقت خالی از استرس رو به ادمایی که توش دارن زندگی میکنند نمیده
همش استرس زنده موندن داره
همش به فکر اینه که فردا صاحبخونه اش قرارداد جدیدی براش رو نکنه
وقتی امنیت روانی نداری نمیتونی دیتا جدید وارد مغزت بکنی
و مغزت دیتای جدید رو به سختی دریافت میکنه که بخواد لول آپ کنه
جامعه گرسنه هم
دنبال اموزش نیست دنبال غذاست
این که حسن ریوندی کمدین برتر و پر فالوور ایرانه به نظرم توهین یه کمدیه
چون ریوندی فقط یه دلقکه
واقعا کاش دلقکم بود یه بار مصاحبه کرده بود و میگفت من همه اینارو بداهه میگم
حتی با استعداد ترین کمدین های دنیا هم همچین خبطی رو نمیکنند ولی گویا این ادم چون مخاطبشو شناخته خیلی راحت اینکارو میکنه و با افتخار اونو هم اعلام میکنه
پشت استند اپش هیچ چیزی نیست چون نمیخواد مخاطبی داشته باشه که اون مخاطب کمدی رو بفهمه
جک های حسن ریوندی برای گفتن توی دهه هفتاد وقتی تنها منبع طنزمون مجله قند و پند تلتکست شبکه سه بود هم بی مزه اس
استند اپ واقعی حتما زیر پوستش یه مشکل اجتماعی هست
استندآپ واقعی یک روتین داره
کانسپتی به نام بیت داره
تو هر بیت کمدین یه موضوعی با خط داستانی مشخص جلو میبره و به نوعی داستان میگه ولی نقاط مختلفش طنز نهفته است
استند اپ کمدی واقعی ۱ موضوع واحد داره
۳ الی ۴ مجموعه زیرشاخه
امپراطوری کوزکو یا همون زینب موسوی هنوز با یک چادر زدن فوق العاده چشم آزار میخاد کمدی تولید کنه و یا میلاد خ با زدن مقنعه هنوز چیزایی میگه که به نظر بعضیا بامزه اس
و نکته تلخش اینه که کمدی هنریه که میتونه ادما رو با چاشنی خنده و حال خوب بعدش به خودش جذب کنه و بعدش مفهومی رو که در بطنش هست رو به خوبی به مخاطب خودش القا کنه ولی منتها فعلا پرچمدار کمدی کشور مون شده حسن ریوندی
کمدین های دیگر ایرانی که توی چند سال اخیر هم ظهور کردند خیلی نتونستن کاری به پیش ببرن
انقدر موضوعی برای بحث ندارن که تقریبا همه ی اونا یه بیت با مضمون اینکه بابابزرگشون بالای ۱۰ تا بچه داشته اجرا کردن
البته معذورات و محدودیت های جامعه مون رو هم نمیشه درنظر نگرفت
در واقع جامعه ایران فعلا فضای مطرح کردن یه سری موضوعات خاص رو نداره
مطمئنا اگه روزی یک استندآپ کمدین استاندارد تو کشورمون بلند بشه هیج ادمی پای مزخرفات و هجویات امثال حسن ریوندی نمیشینه
ولی تا اون روز
