رامین نصیری فعال رسانه و کارشناس مسائل سیاسی در کانال شخصی خود با نام در مسیر خرد و اندیشه در ایتا و تلگرام نوشت:
عاقبتاندیشی رهبر انقلاب و مسئولیت تاریخی ما در آستانه تغییر نظم جهانی
در دورانی که تحولات جهانی به سمت بازتوزیع قدرتها و تغییر نظم بینالمللی شتاب گرفتهاند، هر تصمیم غلط میتواند آثارش را برای نسلها به همراه داشته باشد. در چنین بزنگاهی، درایت و آیندهنگری رهبر معظم انقلاب نه یک شعار بلکه حقیقتی راهگشا است؛ حقیقتی که اگر مورد غفلت قرار گیرد، ممکن است ایران را دچار آسیبهایی کند که ترمیم آن سالها زمان ببرد.
اگر تصور کنیم تصمیمی نظیر برجام در عرصه هستهای و در دورهای حساستر اتخاذ میشد، وقتی غرب فرصت و توان بازیگری بیشتری داشت یا افکار عمومی در داخل بیشتر به تعامل با غرب گرایش داشت، چه میتوانست بر سر کشور بیاید؟ اگر آن تصمیم در این دهه گرفته میشد، نهتنها فشارها و تحریمها، بلکه تهاجمهای ژئوپلیتیک، مداخلات نظامی، و تهدیدهای امنیتی میتوانست با شدت بیشتری بر کشور تحمیل شود. در آن صورت، ایران شاید گرفتار وضعیتی میشد که تجربه آن را در برخی کشورها دیدهایم: تجزیه و تضعیف حاکمیت، فروپاشی ساختاری، حتی تهدید موجودیت یکپارچه کشور.
تحویل دادن قطعی توان دفاعی، پروژه موشکی، تکنولوژی هستهای و قدرت نفوذ منطقهای در چنین شرایطی به معنای خودکشی است. این اقدام، همان چیزی است که در نقاطی مانند سوریه، لیبی و عراق بهصورت بالا و پایین و کمتر یا بیشتر رخداده است. وقتی کشوری، عنصر مقاومت و توان بازدارندگیاش را از دست میدهد، دیگر میدان مانور ندارد. در آن وضعیت، کشور تبدیل به هدف میشود، نه فاعل. ممکن است حتی سرزمین ایران به عنوان یک موجودیت یکپارچه جغرافیایی مورد تهدید قرار گیرد.
اما تفاوت چشمگیر ما با بسیاری از تجربههای مشابه، در حکمت رهبر انقلاب نهفته است. ایشان دوره تعامل را به گونهای انتخاب کردند که واقعیت جهانی و ضعفها و اقتضائات قدرتهای غربی تا اندازهای آشکار شده باشد، نه در اوج فریب و ابهام. این تصمیم استراتژیک؛ «تأخیر خردمندانه»، به نسلهای بعدی این امکان را میدهد که تأثیر تجربه انقلاب و مواضع امامخمینی (ره) را در بستر تعامل و مقاومت ببینند، و موضعی سنجیده اتخاذ کنند. اگر در این پیچ تاریخی، مردم و نخبگان ما از این فرصت بهره نبرند و دست به انتخابهای فریبآمیز بزنند، مسئولیت تاریخی آن در قیاس با کسانی که انتخاب غلط کردند، کمتر نخواهد بود.
تجربه برجام که رهبر انقلاب بارها نسبت به آن هشدار دادهاند، آئینهای است برای نشان دادن عمق نیت دشمن. ایشان در بیانات متعدد تأکید کردهاند که مذاکره با آمریکا باید نه بر اساس اعتماد، بلکه بر اساس تضمین عملی، قدرت داخلی و مراقبت دقیق باشد. وقتی اکنون برخی از سوی جریان غربگرا میکوشند آدرس غلطی به جامعه ارائه کنند، وظیفه ماست که با نگاه عاقبتاندیشانه رهبری مقابله کنیم، و نگذاریم تکرار تجربه تلخ به بهای امیدِ بیمنطق صرف شود.
اگر امروز اجازه دهیم که آدرسسازی و فریبکاری غربگرایان در میدان سیاست، رسانه و فرهنگ غالب شود، فردا محکوم به پاسخگویی در پیشگاه نسلهای بعدی، در مقابل تاریخ و در برابر خدا خواهیم بود. آیندهسازان نمیپذیرند ملت ایران علیرغم آگاهی، به خطا بیفتد وقتی تجربه بدعهدی غرب به گوششان برسد. امروز، فرصت قدرتمند ما همان وفاداری به عقل و تجربه است؛ همانکه امام علی (ع) فرمود: «بدبخت کسی است که از عقل و تجربه خود بهره نگیرد». اگر اجازه دهیم آن تجربه بزرگ به بنبست بدل شود، نهتنها تاریخ ما بلکه وحدت ملی ما صدمه میبیند و آن روز، پاسخگویی تنها بر دوش ما خواهد ماند.
