باهدف بازنمایش مجازی منتخبی از آثار هنری که در نمایشگاه «هنرمُنحَط» مونیخ در سال ۱۹۳۷ میلادی به نمایش درآمده،۸اثرهنری توسط رامین سعیدیان پژوهشگر هنرانتخاب شده است. این حکم انحطاط توسط حزب ملی‌گرای سوسیالیست کارگران آلمان تقریبا برای تمامی هنر مدرنیسم آلمانی اعمال شده بود.
نمایشگاه مونیخ توسط وزارت رایش برای روشنگری عمومی و تبلیغات آلمان نازی به عنوان نمایش آنچه در ایدئولوژی نازیسم مورد تایید نیست برپا شد.دوجلددفترچه،اطلاعات و آمار ۱۶۰۰۰ اثر هنری جمع‌آوری شده از ۱۰۱ موزه در ۷۴ شهر از سرتاسر آلمان را در مجموع ۴۸۲ صفحه ارائه می‌دهد. در این دو جلد دفترچه،سرنوشت آثار جمع‌آوری شده در سال‌های ۱۹۳۷ و ۱۹۳۸ اعم از فروخته شدن،تخریب و تبادل را با حروفی اختصاری مشخص می‌کند.
در کارنمای پژوهشی“مونیخ۱۹۳۷” آثاری از لازار سگال (نقاش روسی)، اریک‌هکل (نقاش و چاپگر آلمانی)، اتو دیگس (نقاش، طراح و چاپگر آلمانی)، ارنست لودویگ کیرشنر (نقاش و چاپگر آلمانی)، مکس بکمان (نقاش و چاپگر آلمانی)، امیل‌نولده (نقاش و چاپگر آلمانی)، ژان متسینگر (نقاش فرانسوی)، ماکس پش‌اشتاین (نقاش، طراح و چاپگر آلمانی) بازنمایش شده است.
برمبنای اندیشه هگل فیلسوف آلمانی ما نمی‌توانیم آثار هنری را که در دوران های گذشته به وجود آمده است به درستی درک کنیم زیرا پیام اندیشگون و روحانی آن برای روزگار ما نامفهوم است. از طرفی هگل معتقد است مبنای معرفت انسان نسل به نسل تغییر می‌کند و از آن جا که پیوسته چیزهای تازه ای به عقل می‌رسد بنابراین عقل پیشرو است.
هگل هنر را در مثلث هنرمند، اثرهنری و مخاطب اثر واجد معنا می داند.بر همین اساس می‌توان در مثلث فیثاغورثی،به برداشتی معناشناسانه از تاثیر خوانش مخاطب نزدیک شد. در کاربرد مفهومی بر مبنای هنر مثلث قائم‌الزاویه فیثاغورث،نیت مولف به عنوان روح دوران خلق اثر وقتی با خوانش‌های متفاوت مخاطبان در طول تاریخ جمع شود ذات درونی و ساختار وجودی اثر هنری را می‌سازد.
خوانشی نو با بازنمایش آثار هنری انتخابی ازدل تاریخ هنر که حول یک موضوع واحد گردآوری شده است،بنیان فکری نمایش فصلی کارنمای پژوهشی آرت‌ریسرچر را می‌سازد.
شماره یک کارنمای پژوهشی آرت ریسرچر با خوانش های نوینی از رضا فاموری، شبنم همتی و غزل فرید همراه است.
برای دانلود پی‌دی‌اف رایگان کارنمای پژوهشی آرت‌ریسرچر به لینک زیر مراجعه نمایید.
