همه چیز از یک متغیر شروع می شود

هر کسی که در وحله اول میخواهد برنامه نویسی را شروع کند طبیعتا با متغیر ها شروع میکند. میشه گفت متغیر یا Variable جزو اصلی ترین مبحث در یک زبان برنامه نویسی هستند که ما باید به خوبی آنها را درک کنیم و باهاشون بتونیم کار بکنیم، در ادامه به شما خواهم گفت که متغیر چیست و چند مثال از متغیر در چند زبان مختلف برنامه نویسی میزنم ...

من به شخصه هر موقع که اسم متغیر میاد، یاد یک جعبه میافتم. خب چطور جعبه ایی ؟ الان دقیقترشو بهتون میگم.

خونتون رو فرض کنید که دارید اسباب کشی میکنید. قطعا وسایل زیادی توی خونه شما وجود داره با نوع ها و جنس های مختلف. از شیشه ایی گرفته، تا مسی، نقره ایی، سرامیکی، سفالی و ...

بطور مثال شما ظروف شیشه ایی خود رو داخل یک کارتون میریزید. درشو چسب میکنید و روش یک برچسب میزنید و روی اون نام و نوعش رو مینویسید

بطور مثال مینویسد ظروف غذا خوری. پایینش مینویسید شیشه ایی. این جعبه دقیقا همون متغیر ما هست، متغیر ها در واقع خونه هایی از حافظه هستن که تصرف میشن و ما میتونیم درون آنها مقادیری رو قرار بدیم. این مقادیر میتونن انواع مختلفی داشته باشن که در ادامه بهشون میپردازم.

انواع مختلف متغیر

استرینگ (String) :

ایشون جزو معروفترین نوع متغیر هستن. و شامل داده های متنی میشن. از یک کاراکتر گرفته تا یک خط یا یک پاراگراف

اینت (Integer) :

ایشون هم جزو معروفترین و پر استفاده ترین نوع داده متغیر ها هستن. که میتونن شامل اعداد صحیح.مثبت و منفی دار باشه. اعداد اعشاری ؟ اندکی صبر، سحر نزدیک است !

فلوت، دوبل، دسیمال (Float, Double, Decimal) :

این سه نوع از متغیرها اعداد حقیقی را در برمی‌گیرند. اعداد حقیقی همه اعداد صحیح، اعشاری و کسری را شامل می‌شوند. تفاوت بین این سه متغیر در دامنه اندازه مقادیر آن‌ها است، برای مثال حجم متغیر «double» دو برابر حجم متغیر «float» است و ارقام بیشتری را در خود جای می‌دهد.

بولین (Boolean) :

متغیر «bool» یا «Boolean»، یک نوع داده منطقی به حساب میشه که تنها دو مقدار صفر و یک را در بر میگردونه که به معنی صحیح (True) یا ناصحیح (False) بودن آن متغیر است. همون 0 و 1 !!

نال (Null) :

به معنی هیچی یا تهی هستش. در اکثر زبان‌های برنامه نویسی از null به عنوان ابراز عدم وجود مقدار برای یک متغیر یا موجودیت دیگه استفاده می‌شود. null به این معنی است که متغیر مربوطه به هیچ مقداری اشاره نمی‌کند.

تعریف متغیر در Javasctipt :

let x = 5; // در زبانی مانند جاوا اسکریپت نوع بطور خودکار تشخیص داده میشود

let y = 5;

console.log(x+y)

تعریف متغیر در Python :

X = 6;

Y = 7;

print(X)

print(Y)

در پایتون نه تنها شما دیگ کلا نیازی به وارد کردن نوع متغیر ندارید، بلکه دیگه نیازی هم به کلمه کلیدی برای تعریف کردن یک متغیر ندارید . که در جاوا اسکریپت مشاهده کردید برای تعریف متغیر از کلمات کلیدی مثل کلمات زیاد استفاده میکردیم.

let

const

var

تعریف متغیر در Java :

اول اینکه یادتون نره جاوا با جاوا اسکریپت فرق میکنه و گول آدم هایی که سعی دارند شمارو فریب بدن رو نخورید. دوم اینکه در زبان های سطح متوسط مثل زبان جاوا شما نیاز به تعیین نوع داده داخلی متغیر دارید. (هر چند جدیدا Var به جاوا اضاف شده) ولی خب بیسیک این زبان کلا اینطور هست.

String name = ' Rayan '
System.out.println(name);

همونطور که میبینید. اول با کلمه کلیدی string نوع داده ایی که میخوایم داخل متغیر قرار بدیم رو تعریف کردی. بعد یک نام براش در نظر گرفتیم و بعد مقدار John رو درون این متغیر قرار دادیم.

خب این هم از این امیدوارم تونسته باشم مفهوم رو کامل و دقیق بهتون برسونم. ممنون از اینکه تا اینجای مقاله با من همراه بودید