تیکه کلامی که در دهه60توی انشایی خیلی از ماها بوده بدون اینکه معنیشو بفهمیم فقط چون اون زمانها مد بود پدر مادرها برای ما انشا میگفتن ما هم مینوشتیم. واقعا خیلی از کارهای ما اینطوری چون دیگران میگن مینویسم و گوش میکنیم و... ما دهه 60 ها اعتقاد عجیبی به شانس داریم تا عمل. موقع امتحان میگیم ماکه نخوندیم بریم کنکور بدیم شانس بیاریم قبول بشیم. وقتی هم قبول نمیشیم خدارو هم بنده نیستم. ولی ده های بالاتر طوری میخونن که انگار میدونن قبول میشن و کدوم دانشگاه میرن اونها دو دسته هستن کسانی که ما برشون شدیم عبرت و رفتن سراغ کار و کسانی که بازم ما براشون شدیم عبرت و خودن بروس شدن برای خارج از کشور و یک میان دسته ای هم وجود داره که ما براشون عبرت نشدیم و خوندن رفتن دانشگاه به امید کار. کلا من فکر میکنم خدا خواست ما دهه 60 ها بیافرینه تا بشیم عبرت دیگران.
شکست یا پیروزی هرکدوم از ما تا حد زیادی دست خودمون هست من قبول ندارم این حرف رو که اگر شکست خوردی بلند شو دوباره ادامه بده تا موفق بشی چون هربار که زمین میخوری یک موقعیت رو ازدست میدی و شاید نشانه این شکست معنیش این باشه که راه رو اشتباه رفتی پس ادامه نده و از یکجا دیگه برو ویا اصلا هدفتو تغییر بده تا حدی شبیه اونی که دوست داری و میتونی و گاهی اینقدر درد شکست تلخ هست و کل استخونهاتو به درد میاره که از زندگی سیر میشی چه لزومی داره تمام انتخابهای من فقط یکچیز باشه اونم هم آیا بشود و یا نشود و اگر نشد من بشینم و گریه کنم. هیچوقت یادم نمیره دوران دانشگاه و داشتن تحصیل رو اینقدر قشنگ تعریف کرده بودن که انگار تمام آرزوهاتو باید اونجا پیدا کنی تا حدی که تشویق هم میشیدم به خرید ماشین و خونه. یعنی فک کنید اگربا امکانات امروز که برای کنکوریها آماده شده و راحت دانشگاه قبول میشن ما تحصیل میکردیم الان هرکدوم یک ماشین ریز پاهامون بود حداقل پرایدو داشتیم چون اون موقع پراید 8 میلیون بود.
شما رو نمیدونم ولی به من بد فهموندم که دانشگاه همه چیز نیست وباید واقع بین بود و چیزهای دیگه ای رو هم در نظر گرفت توی زندگی مثل داشتن یک شغل حتی توی دوران دانشگاه که بشه آینده دوم تو. ولی فکر میکنم اینبار با چشم بازتری خودم مسیری رو انتخاب کردم تا بتونم با عشق و علاقه واردش بشم شخصا توی زندگیم براین باورم که برای برگشتن هیچ وقت دیر نیست نه برای بلند شدن و ادامه دادن، خیلی وقت ها نیازه که ادامه تحصیل و ساختن آیند پوشالی رو ادامه ندی و از خواب بلند بشی و برگردی ای کاش بجای اینکه بگن بعد از شکت دوباره ادامه بده بگن بعد از شکت بشین و فک کن آیا مسیرتو درست انتخاب کرده بودی و آیا این مسیر تور از مسائل مهم دیگه زندگیت باز نمیداره اگه اینطور هست پس برگرد و دوباره انتخاب کن.
