ایده ی اره زنجیری در واقع در آغاز کار ، هیچ ربطی به صنایع چوب بری نداشت و موارد استفاده ی آن ، اینگونه که امروز به کار می رود نبود. اره های زنجیری در ابتدا در حدود سال ۱۹۳۰ میلادی توسط یک پزشک ارتوپد آلمانی به نام دکتر Bernard Hein ساخته شد. او نام این ابزار را Ostetome نام نهاد. این ابزار دارای زنجیری برنده های کوچک وصل شده به همدیگر بود. این زنجیر به وسیله یک اهرم دستی که به چرخ دنده متصل بود ، به دور تیغه چرخانیده می شد.
در واقع ایده ی طراحی آن توسط دو دکتر اسکاتلندی ارائه شده بود، و در امر جراحی لگن و بیرون آوردن استخوان از بدن آسیب دیدگان کاربرد داشت. این دو شخص در بهبود ساختار اره های زنجیری و در آمدن آنها به شکل امروزیشان ، نقش بسیار مهم و پر رنگی ایفا کردند. این دو نفر در ابتدا در سال ۱۹۲۶ یک عدد اره ی برقی ساختند که درامر برش درختان، کاربرد داشت. سپس در سال ۱۹۲۹ اره بنزینی خود را عرضه کردند. توسط یکی از آن ها کارخانه ای در شهر اشتوتگارت آلمان در سال ۱۹۲۶برای تولید روزافزون و گسترده ی این دسته از دستگاه ها ، تاسیس شد.
بعد از آن با انتقال به آمریکای شمالی, دو شرکت Induatrial Equipment ,Mcculloch Corporation اقدام به عرضه ی این دستگاه های نو ظهور کردند. در آغاز امر وزن آن ها بسیار زیاد بود به نحوی که حتی برای انتقال آنها، چرخ هایی تعبیه شده بود. جالب است بدانید که طوری سنگین بودند که یک نفر نمی توانست با آنها کار کند بلکه باید دونفر در کنار یک دیگر از این وسیله استفاده می نمودند.
بعد از اتمام جنگ جهانی دوم، در طراحی موتور پیشرفت به وضوحی نمایان گشت و موتورها نیز با ترقی صنایع آلومینیوم، بهتر و با کیفیت ترشدند و همین دلایل موجب شد تا وزن این گونه دستگاهها به طور شدیدی کاهش پیدا کند و حتی امکان استفاده ی تک نفره از آنها نیز به وجود بیاید. همین مزیت به مرور، موجب شد تا استفاده از آنها جهان شمول بشود و راندمان کار بالاتر رود.
به گونه ای می توان آنها را جایگزین اره دستی و تبر درمصارف چوب بری و قطعه قطعه کردن چوب، دانست. از گذشته تا به امروز، این اره ها، در اندازه ها و طرح های مختلفی در بازار دیده شده اند.
عموما چوب برهای حرفه ای اندازه های بزرگ آن را مورد استعمال قرار می دهند. اره زنجیری برقی و شارژی غالبا به مصارف ساده تر محدود شدند.
source : rashamachine chainsaw
