در صورتی که فصل ۱ -۲ و ۳ stranger things را ندید لطفا این مطلب را ترک کنید
چیزهای عجیب ( stranger things ) را تماشا کنید و دوبار بازگردید ?
https://www.netflix.com/title/80057281
در کل فیلم و یا مجموعه های تلویزیونی معمولا برما تاثیر میگذارند بعضی وقت ها باعث گریه میشن بعضی وقت ها باعث خنده و شادی گاهی باعث هیجان های بیش از حد و گاهی هم باعث افسردگی و ناراحتی شاید جالب باشه اگر بدونید خیلی از کسانی که این نوع افسردگی را تجربه کردند میگن سریال ها و فیلم های شاد باعث این افسردگی شده ?
شاید خنده دار باشه شاید هم عجیب ولی همانطور که خیلی از ما بعد از تماشای یک فیلم غمگین به گریه می افتیم خیلی ها هم بعد از تماشای یک فیلم یا سریال دچار افسردگی میشیم
بعد از تماشای مجموعه stranger things ( چیز های عحیب ) من سخت احساس پوچی و خالی بودن کردم احساسی خیلی عجیب که شاید هیج گاه و در هیچ جای دیگری تجربه نکردم. این احساس احساس غمگینی نبود ولی احساس خوشحالی هم نبود.
دقیق که میشدم میدیدم خودم هم نمی فهمم چی میخوام ذهنم سخت مشغول شده بود
مشغول به چیزهای که خودمم هم نمی فهمیدم چی هستن :)) اصلا نمی فهمم مشغول چی هست ولی می فهمم مشغوله فردا سر کار حتی یک ساعت هم درست کار نکردم
انگار چیزی ذهنم را آزار میداد انگار چیزی میخواست که نداشت
من معمولا آدم امیدوار و خیال پردازی ام چه بسا خیلی از آرزو های بزرگ و غیر ممکن را هنوز باور دارم و همین هم تا الان کلید پیروزی ام در برار خیلی چیز ها بود همین امید داشتن همین وعده دادن انگار همیشه به خودم وعده میدم که که به خواسته هام میرسم ولی در مورد این قضیه متفاوت بود انگار چیزی را میخواستم که ناممکن بود چیزی که خودم هم قبول کردم نا ممکنه انگار احساس ضعف می کردم
گاهی با خودم میگم چرا در مدرسه هاوکینس در نخواندم یا گاهی میگم چرا دوستانی مثل ول و داستین ندارم یا شاید هم میگم چرا کسی مثل ال اینجا نیست یا از اون لبخندای که مایک میزد همه این های چیز های بود که میخواستم چیزهای که هرگز نداشتم
کمی که واقعی تر فکر می کنم میبینم شاید هم میخواهم بازیگر شم یا گاهی اوقات فکر می کنم عاشق ال شدم ? ? و همه این ها ناممکن بود
نمی فهمم چه کار باید بکنم تمام فصل های stranger things در دو روز تمام شد انگار چیزی از من با او رفته و میخوام دنبالش برم بگیرمش و خودم رو دوباره کامل کنم من آدم سابق نیستم مثل هر آدم افسرده ای از زندگی لذت نمیبرم انگار گم شدم هدف های که شاید سال ها آرزویشان می کردم برایم پوچ و بی مفهوم شدن و همه برای تماشای یک سریال ؟؟؟؟ گاهی آرزو می کنم کاش هرگز نمیدیدمش آٰرزو می کنم کاش اشتراک نت فلیکس نخریده بودم یا کاش هرگز سه شنبه مراسم تاجگذاری نمی بود و من تعطیلی نمیداشتم و هنوز که سه روز از تماشای این سریال میگذرد من هنوز بی میلم بی میل به همه چیز حتی Peaky blinders هم نتوانست این افسردگی را دور کرد نمیدونم شاید باید منتظر فصل چهار باشم یا شاید هم اصلا خودم رو به دار بزنم وخلاص شم :)))
ولی جدی چجوری یه سریال میتونه اینجوری آدم رو داغون کنه ؟ بزارین واضح بگم اگر شما هم این افسردگی رو دارید مطمین باشید اتفاقی یا شخصی در زندگی تان بوده که ارتباطی عمیق با وقایای این فیلم داره چیزی که شمارو به این باورمند می کنه که این فیلم حقیقته وگرنه هیچ مدرسه ای جشن رقصش مثل جشن مدرسه هاوکینس نیست یا شاید هیچ افسر پولیسی مثل هوپر نباشد ولی شما باور مند شدید که این فیلم حقیقته و اینه که شما رو اذیت می کنه و احساس افسردگی می کنید. شاید این ارتباط در قسمت های اخیر فصل چهار باشد جایی که مکس با ال حرف میزند یا جایی که ال به قولی مایک را رها می کند یا هرجایی دیگر یا هم شما روزی روزگاری به صورت کسی چنان لبخند میزدید که مایک بر صورت ال
این فقط در مورد این سریال نیه شاید هر سریال دیگری برای شما این حس رو دست بده از من میشنوید زیاد بهش فکر نکنید علی الخصوص اگر همسن منید چون با فکر کردن خودتون رو اذیت میکنین میرین در باره بازیگرا میخونین و میبین که ال و ول در دنیای واقعی هم باهم دوستای صمیمی هستن یا میبینین ال فقط سیزده ساله ش و اینجوری میشه که بیشتر احساس پوچی می کنید و اون افسردگی رو تبدیل به یک افسردگی جدی می کنید
من هنوز راه های زیادی پیدا نکردم که این افسردگی رو رفع کنم همین الان هم بعید میدونم امروز حتی یک ساعت کار کنم ولی راه های که تا به حال پیدا کردم اینا بوده :
ولی دو چیز از همه مهم تره اولی این که :
ولش کنین خودش درست میشه
باور کنین بعد یک هفته یا دو هفته خودش درست میشه و شما میشید اون آدم شاد سابق
این دنیا جای خوبی نیست و ذهنتون خسته س پس بهش حق بدید که گاهی آرزو کنه و توی اون آٰرزو ها غرق بشه و دوم این که : شما تنها نیستید باور کنید شما تنها مجنونی نیستید که این حس مهمل رو داره فقط کافیه برید یه سرچ ساده بزنید تا بدونی خیلی آدما مثل شمان پس شما دیوونه نیستین توی urbandictionary.com یک مکالمه ساده هست که میگه :
Tom: Joe... I feel like I have to talk to someone... I wish I told you earlier but I'm suffering from Post Stranger Things Depression.
Joe: Tom , you shouldn't have to be afraid to talk about it. Any sane person who's watched the show will feel the same way. I'm afraid I'm suffering too. I'm sorry for not telling you before.
Tom: Joe.. you too? I don't believe it. I've finally found someone to talk to!
Joe: Buddy, why don't we take the day off work and and watch Stranger Things, while pumping 80's music and eating Eggo's?
Tom: Sounds tubular dude. Sounds tubular
پس حرف بزنید و به اطرفیان تون بگید. یا اصلا بیاین و به ما بگین همه با هم به این حس مهمل مون بخندیم و شاد باشیم :)) توی لینک زیر منتظر تونیم
https://t.me/strangerthings_depressed
در اخیر هم یک چیز یادتون نره : شاد باشید و بخندید و برقصید که امشب سر هرکوچه خدا هست.
