اینجا معمولا دوست دارم احساساتم رو بیان کنم در این نوشته هم احساساتم رو در مورد رئیس جمهور سابق افغانستان رئیس جمهور حامد کرزی (رئیس جمهور سابق) بنویسم!
حامد کرزی ۱۳ سال حکومت ! گرچه او کسی ست که آمریکا را در افغانستان تقویه کرد و سالهای سال با آمریکا هم پیمان بود اما نباید آنچه که در این سرزمین انجام داد را فراموش کنم. او رئیس جمهور من است چه امروز چه دیروز و چه سالهای سال دیگر او ۱۳ سال رئیس جمهور کشوری بود که حتی نان خود را از کشور های دیگر میگرفت او ۱۳ سال دولت را اداره کرد ۴ دوره پی در پی رئیس جمهور افغانستان بود. و لیکن چرا دوستش دارم ؟ دوباره میگویم او شاید یک رئیس جمهور خوب نبوده باشد او شاید یک مسلمان خوب نبوده باشد . ولی من نظر شخصی ام را میگویم.
دلایلی که دوستش دارم:
او افغان بود: او به تمام معنی افغان بود یک افغان اصیل که تمامی قوانین و رفتار افغانی را میفهمید ( خانمش هرگز در رسانه ها نمایان نمیشد - خانه اش همیشه به سبک خانه های افغانی بود - فرزندانش لباس افغانی داشتند - کمتر کسی اورا بدون کلاه اش دیده است - همیشه لباس افغانی میپوشید - فرزندانش در کنار دیگران در افغانستان بودند - همسرش افغان بود و البته با سواد ) در کنار تمامی اینها او دارای سیاستی بود عجیب همیشه با طالبان مدارا میکرد یکی از سخنان مشهورش این بود که طالبان را برادران ناراضی خودش خطاب میکرد او کمتر باری گفته است که با طالبان میجنگد همواره میگفت : صلح بارها اورا ملامت کرده اند اما بازهم میگفت : صلح برای او صلح اولتر از همه چیز بود انگار او اندکی از درد مردم آگاه بود صحنه ی حمله بر موترش هرگز یادم نمیرود ( یک جوان کنار موتر میرود و خندان خندان با رئیس جمهور دست میدهد و میخندد رئیس جمهور شیشه های موتر ضد گلوله اش را پایین می کند و با جوان میخندد که ناگهان صدای فیر میشود و در این هنگام است که سرباز امریکایی ( محافظ رئیس جمهور ) به سرعت به سوی جوان شلیک می کند. هیچگاه خنده آن جوان در آن لحظه را از یاد نمیبرم. جوان چنان با رئیس جمهور اش میخندید که به درستی در میافتی که اینان از یک خون اند. او نتها رئیس جمهور افغانستان بود که با تمام جرات دست رد بر تمامی خواسته های آمریکا زد ( البته بعد از ۱۳ سال ) در آخرین سالهای ریاستش آمریکا طبق معمول قرارداد نامه امنیتی را برای امضا به دفتر رئیس جمهور فرستاد اما رئیس جمهور گفت: نه او در این مورد حرف آقای مجددی ( یکی از بزرگان افغانستان و اولین رئیس جمهور منتخب مجاهدین ) را هم زمین زد او حتی به حرف نمایندگان مجلس هم توجه نکرد و با صراحت گفت : تا آمریکا شرایط ما را نپذیرد او را اجازه ای دخالت در مسایل افغانستان را نمی دهیم. او شرایطی زیادی نداشت او فقط میگفت آمریکا اجازه دخول بدون اجازه به خانه های مردم را ندارد - آمریکا اجازه پرتاب موشک در مناطق مسکونی را ندارد و چندین شرط اینچنینی دیگر ....
تا اینکه لاخره گفت من این توافقنامه را امضا نمی کنم بگذارید رئیس جمهور آینده امضا کند. او رفت و به عنوان اولین رئیس جمهور افغانستان که بدون اهیچ جنگ و جدالی دولت را پس داد نامش را ثبت کرد. دولت وحدت ملی ( دولت مشترک افغانستان ) برای او قصری در ارگ ساخت و رئیس جمهور جدید دستور سکونتش در این قصر را به او داد اما او گفت : نه و با خانواد اش در خانه شخصی اش در شهر کابل سکونت گزید . شبکه تلویزیونی یک ( یکی از بزرگترین شبکه های تلویزیونی افغانستان گزارشی با این مرد داشته است در این ویدیو شما باز زندگی افکار و اینکه چگونه قدرت را کنار گذاشت آشنا میشید. پیشنهاد می کنم حتما ببینید:
