رسول مجیدی
رسول مجیدی
خواندن ۴ دقیقه·۴ سال پیش

درباره جدال مورینیو و آنجلوتی و اورتونی که امیدوارکننده بود

هواداران اورتون در چند فصل اخیر عادت کرده‌اند که شاهد خریدهای گران‌قیمتی در تابستان باشند، فصل را هم امیدبخش شروع کنند و همه از این بگویند که دیگر امسال تافی‌ها در جمع 6 تیم بالای جدول لیگ برتر خواهند بود و بعد در میانه فصل قافیه را به رقبا ببازند.

تا قبل از شروع این فصل هم، همه آن رخدادها تکرار شده بود. اورتون با پول‌های فرهاد مشیری، مالک ایرانی‌اش ریخت و پاش زیادی در فصل نقل‌وانتقالات کرد.

خامس رودریگز را با حقوقی بالا به خدمت گرفت، عبدالله دوکوره را با 20 میلیون پوند از واتفورد خرید و آلان هافبک برزیلی ناپولی را هم با چنین قیمتی به بندر لیورپول آورد. تازه صحبت از خریدهای بیشتر هم هست. فصل برای تافی‌ها مثل همیشه امیدبخش شروع شد.

آنها تاتنهام را در خانه خودش با یک گل شکست دادند اما مهم‌تر از پیروزی و گرفتن 3 امتیاز در اولین بازی فصل، نوع بازی اورتون است که این‌بار همه را امیدوار کرده.

تیمی که آنچلوتی برای این فصل ساخته به نظر منظم، منسجم و با سازماندهی بالاست. تمام خریدهای باشگاه در جهت فکری سرمربی خریداری شده‌اند و به درد تیم می‌خوردند. از همه مهم‌تر خامس رودریگز است که در بازی اول نشان داد هنوز یک جواهر ناب است.

نشان داد که هنوز می‌تواند روزهای خوش جام جهانی 2014 را که منجر به آقای گلی او در مسابقات شد تکرار کند و مثل یک کلمبیایی فوتبال بازی کند؛ با شور و اشتیاق.

بازی او در مقابل تاتنهام آنقدر به چشم آمد که خیلی‌ها حتی به زیدان خرده گرفتند که خیلی کم به او بازی می‌داد و تصمیماتی در موردش گرفت که انگار فوتبالش به پایانش رسیده.

مارتین ساموئل بعد از بازی در دیلی میل یک سکانس جالب از بازی رودریگز را انتخاب کرد و با همان نشان داد چقدر حضور خامس در ترکیب اورتون لازم بوده است: «در اوایل نیمه دوم بود که یک توپ به خامس رودریگز رسید. پاس خوبی نبود، از آن پاس‌هایی بود که بازیکنان اورتون در این سال‌ها زیاد داده‌اند. هر بازیکن دیگر اورتون بود شاید در مهار توپ دچار مشکل می‌شد و آن را به بیرون می‌زد یا به رقیب می‌داد اما خامس آن توپ سریع را گرفت، کنترل کرد، چرخید و در یک حرکت سریع با پاسی زیرکانه، ریچارلیسون را روانه دروازه تاتنهام کرد. او نتوانست گل بزند اما فعلاً مهم نیست؛ این یعنی پیشرفت.»

دیگر خریدهای مهم باشگاه هم هر دو بازی کردند. آلان هافبک وسط بود و دوکوره در سمت راستش بازی می‌کرد و هر دو هم خوب بازی کردند.

در سوی مقابل اما تاتنهامی قرار داشت که بحران مصدومیت فصل پیش را پشت سر گذاشته بود و با اکثر ستاره‌هایش در زمین حاضر شده بود. نتیجه اما خیلی بد بود. نه به خاطر شکست یک بر صفر بلکه به خاطر سبک بازی که نه خلاقیتی در آن دیده می‌شد و نه هیجانی. چیزی که انگار مورینیو مدت‌هاست فراموش کرده.

او بعد از بازی بازیکنانش را مقصر نحوه بازی تیمش اعلام کرد و گفت آنها کمی تنبل‌طور بازی کرده‌اند: «ما در پرس کردن رقیب تنبل بودیم. این هم به خاطر ناآمادگی بازیکنان، تمرینات پیش فصل بد و حضور نداشتن برخی از بازیکنان در تمرینات قبل از فصل بود»

انتقاد او از بازیکنان حالا موجب انتقاد از خود او شده. مخصوصاً اینکه بازی‌های ابتدای فصل تاتنهام حسابی فشرده است و آنها باید پنجشنبه در مسابقات مقدماتی لیگ اروپا حاضر شوند.

مورینیو اگر می‌خواهد در ادامه فصل تیمش بهتر بازی کند، باید در تاکتیک‌های تیمش تجدید نظر کند.

او باید متوجه باشد که در بازی با تیم‌های بزرگ همیشه نمی‌تواند به امید ضدحمله و فضای خالی پشت مدافعان حریف باشد. بعضی وقـت‌ها، بعضی از تیم‌ها مثل اورتون هرگز چنین شانسی را به تیمی مثل تاتنهام -که در ضدحمله سریع است- نمی‌دهند!


لیگ برتراورتونآنجلوتیمورینیو
من رسول مجیدی هستم. مجری برنامه لذت فوتبال شبکه ورزش و معاون سردبیر در روزنامه ایران‌ورزشی. به غیر از ورزش و فوتبال البته درباره سینما و‌ دیگر حوزه‌های مورد علاقه‌م هم می‌نویسم.
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید