اگر اهل توییتر باشید احتمالاً در یکی دو ماه گذشته نام سریال The Queen Gambit را شنیده‌اید. سریالی کوتاه در هفت قسمت که پستی و بلندی‌های یک نابغه شطرنج را به تصویر می‌کشد.
خلاصه داستان چنین است: گامبی وزیر یک داستان خیالی درباره زندگی یک نابغه شطرنج یتیم به نام بث هارمون است که از سن ۹ تا بیست و دو سالگی در تلاش برای تبدیل شدن به بزرگترین شطرنج باز جهان است در حالی که با مشکلات عاطفی و وابستگی به مواد مخدر و الکل دست و پنجه نرم می‌کند.
داستان از اواسط دهه ۱۹۵۰ آغاز و تا دهه ۱۹۶۰ ادامه دارد. به قول یکی از سایت‌های معرفی فیلم و سریال، در نگاه اول بازی شطرنج شاید یک ایده بد در مورد سریال سازی باشد. این بازی جذابیت چندانی برای طیف گسترده مخاطبین تلویزیونی ندارد اما برخلاف پیشداوری‌ها این سریال هم بسیار محبوب شده و هم به محبوبیت دوباره شطرنج کمک کرده. تصاویر مربوط به بازی‌های جهانی شطرنج آنقدر خوب کارگردانی و تدوین شده که از فوتبال و بسکتبال جذاب‌تر به نظر می‌رسد. این سریال شاید بتواند هزاران نفر را در سرتاسر دنیا شیفته این بازی کند. بازی‌ای که در اوج جنگ سرد حسابی در دنیا طرفدار داشت اما در سال‌های گذشته کمی مهجور شده.
چندی پیش البته آنا تیلور جوی، بازیگر نقش اول سریال در مصاحبه‌ای گفت این سریال بیشتر از اینکه درباره شطرنج باشد، درباره بهای نابغه بودن است. جمله‌ای که در هنگام تماشای سریال قابل تأمل به نظر می‌رسد.
بث هارمون نابغه است و همین نبوغش زندگی را برای او سخت کرده. خلاصه اینکه تماشای این سریال را که این روزها در پلتفورم‌هایی مثل فیلیمو و … هم قابل دسترس است را از دست ندهید.
