عبارت “مغز چپ و راست” به نیمه آناتومیک یا نیمکره مغز شما اشاره دارد. عموماً اعتقاد بر این است که نیمکره چپ و راست متمایز هستند و جنبه های جداگانه ای از عملکردهای شناختی شما را کنترل می کنند و ویژگی های شخصیتی خاصی را دیکته می کنند. مطالعات اخیر نشان داده است که جداسازی چپ و راست به اشتباه درک شده است.
مغز مادربرد، ذخیره سازی، سیستم عامل و غیره ماست. تفاوت‌های ظریف کارکردهای آن را نمی‌توان در دوگانگی سیاه و سفید خلاصه کرد، به همین دلیل ایده چپ و راست مغز شکل گرفت.
مغز به دو نیمکره چپ و راست متقارن تقسیم می شود. هر نیمکره مسئول سمت مخالف بدن است، بنابراین مغز راست شما دست چپ شما را کنترل می کند. نیمکره راست نیز ورودی حسی را از سمت چپ شما دریافت می کند و بالعکس.
مغز به مناطقی به نام لوب تقسیم می شود. لوب های شما عملکردهای مغز شما را در مناطق خاصی جدا می کند.
در حالی که دو نیمکره مغز چپ و راست وجود دارد، استفاده از آنها در فرهنگ عامه یک سوء تفاهم گسترده ایجاد کرده است. معمولاً این باور وجود دارد که مغز چپ برای تفکر منطقی و مغز راست برای خلاقیت است. افراد بسته به علایق و مهارت‌هایشان خود را به‌عنوان چپ‌گرا یا راست‌گرا دسته‌بندی می‌کنند.
دانشمندان توانسته اند از نزدیک به مغز را بررسی کنند و ببینند که این مغز پیچیده تر از “چپ = منطقی” است. در دهه 1960 بود که جراحی های تقسیم مغز، که درمان صرع بود، به دانشمندان این فرصت را داد که هر نیمه مغز را جداگانه بررسی کنند.
دانشمندان نتیجه گرفتند که مغز چپ در زبان و ریتم بهتر است، در حالی که مغز راست در احساسات و آهنگ بهتر است. با این حال، این بدان معنا نیست که این دو نیمه کاملاً از هم جدا هستند.
افسانه نیمکره های کاملاً متضاد به دلایل مختلفی وجود دارد.
با تمام آنچه گفته شد، آیا تفاوتی بین دو طرف مغز وجود دارد، غیر از اینکه کدام سمت بدن را کنترل می کنند؟
مطالعه ای در دانشگاه یوتا نوری را بر مغز تابیده است. پس از تجزیه و تحلیل داده های مغز 1011 جوان، ارزیابان به این نتیجه رسیدند که هر دو نیمه مغز به طور منظم استفاده می شود، نه یکی یا دیگری برای فعالیت خاصی.
هنوز هم درست است که زبان چپ گرا و احساسات راست گرا است. همچنین این درست است که لوب های مغز وظایف خاصی دارند. اما هیچ مدرکی نشان نمی دهد که مغز چپ یا راست یک فرد قوی تر از دیگری است.
همه چیز در مورد اتصالات عصبی است. وقتی ورودی حسی را تجربه می کنید، آن را پردازش می کنید و اقدام می کنید، نورون های مغز شما با فعالیت روشن می شوند. همه این قطعات به بخش متفاوتی از مغز نیاز دارند، اما از آنجایی که آنها بخشی از یک شبکه عصبی هستند، مناطق خاصی از مغز اتصالات قوی تری نسبت به بقیه دارند.
یک دنیای پیچیده مساوی است با یک مغز پیچیده. میلیون‌ها محرکی که مغز ما در حال پردازش آنهاست سیاه و سفید نیستند، بنابراین یک منطقه مشخص برای همه چیز وجود ندارد. مغز ما اغلب با استفاده از این مسیرهای عصبی، محرک‌ها را از ناحیه‌ای به ناحیه دیگر هدایت می‌کند.
در حالی که لوب گیجگاهی بر توانایی شما برای شنیدن موسیقی حاکم است، زمانی که شما یک واکنش عاطفی به موسیقی دارید، ریتم‌های موسیقی را درونی می‌کنید و ملودی را دنبال می‌کنید، بخش‌های مختلفی از مغز کار می‌کند.
در حالی که این دو نیمکره حوزه های خاص خود را دارند، آنقدر که در ابتدا تصور می شد تأثیر زیادی بر شخصیت ها ندارند. شاید دیگر نتوانید خود را چپ مغز یا راست مغز بدانید، اما ویژگی های شخصیتی هنوز به طور منحصر به فردی بخشی از مغز شما هستند.
