بسم الله الرحمن الرحیم
انیمیشن رایا و آخرین اژدها رو که دیدم یاد خلقت انسان افتادم. روایتی که خداوند در قرآن کریم بیان کردن. زمانیکه خداوند می‌خواست انسان رو بیافرینه اما بقیه مخلوقات اعتراض کردن.
فرشته‌ها گفتن این انسان، خون و خون‌ریزی راه میندازه و دنیا رو به فساد میکشه! خب خودمونیم، الان و گذشته رو که نگاه کنیم همچین بد هم نگفتن! خیلی از انسان‌ها فساد کردن، جنگ راه انداختن، پیامبران خدا رو مسخره و شهید کردن، حتی خدا رو تکذیب کردن و نظریه‌هایی مطابق هوس‌رانی‌ها خودشون ساختن و به اسم علم پخش کردن....
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (بقره، 30)
و (به یاد آر) وقتی پروردگارت به فرشتگان فرمود: من در زمین خلیفه‌ای خواهم گماشت. گفتند: آیا کسانی در زمین خواهی گماشت که در آن فساد کنند و خونها بریزند و حال آنکه ما خود تو را تسبیح و تقدیس می‌کنیم؟! خداوند فرمود: من چیزی (از اسرار خلقت بشر) می‌دانم که شما نمی‌دانید.
شیطان هم که اون زمان از مقربان بود از انسان خوشش نیومد. شاید درون انسان ضعف‌هایی دیده بود که باعث شد نتونه انسان رو به عنوان اشرف مخلوقات قبول کنه و خودش رو برتر میدید. احتمالا به همین ضعف‌ها هم امیدوار بود که بتونه عده‌ای از انسان‌ها رو به فساد دعوت کنه و منحرفشون کنه.
در هر حال به نظر میاد بهمون اعتماد نداشتن. بخاطر ضعف‌هایی که داشتیم و اشتباهات بسیار بدی که می‌تونستیم انجام بدیم. اعتماد نکردنشون بی‌دلیل هم نبود.
درسته که مخلوقات نتونستن به ما اعتماد کنن ولی بین تمام مخالفت‌ها، اعتراض‌ها و اعتماد نکردن‌ها، خدا و تنها خدا بود که به ما اعتماد داشت. خدا هم از ضعف‌های انسان باخبر بود. بهتر از بقیه هم خبر داشت اما به واسطه حکمتش، گوهری درون انسان میدید که بقیه نمی‌تونستن ببینن. برای همین به ما اعتماد داشت. اعتمادی که میگفت این مخلوق، ارزش خلق شدن داره. درسته ضعف داره، درسته اشتباه میکنه اما اگر بهش فرصت داده بشه میتونه کارهای بسیار بزرگ و عظیمی انجام بده که سایر مخلوقات هرگز نمیتونن.
خدا تنها کسی بود که به ما اعتماد کرد. حتی فرشته‌ها هم به واسطه اعتماد و اطاعت از خداوند به ما سجده کردن. خب... خوشبختانه مهم خداست و چه کسی از خدا بهتر؟! (وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا)
این متن رو برای خودم و بقیه می‌نویسم تا فراموش نکنیم درون همه ما و آدم‌های اطرافمون گوهر بسیار ارزشمندی هستش. روحی از جنس خدا که بهمون هدیه داده شده. البته ضعف‌ها و اشتباهاتمون هم هست! حالا این ما هستیم که حق انتخاب داریم. می‌تونیم ضعف‌ها و اشتباهات خودمون و دیگران رو ببینیم و باور کنیم یا اینکه به گوهر درونی آدم‌ها و حکمت خدا اعتماد کنیم. این تصمیم به خودمون بستگی داره.
اعتماد کردن به کسی که ضعفی نداره و اشتباهی نمیکنه کار خیلی سختی نیست! هنر اینجاست که علی‌رغم دیدن این ضعف‌ها و دیدن اشتباهات (خودمون و دیگران) بتونیم اعتماد درست و به جایی داشته باشیم. به خودمون و بقیه فرصت امتحان مجدد بدیم و هرگز از کسی (ازجمله خودمون) ناامید نشیم.
فراموش نکنیم اعتماد به گوهرِ درونی انسان‌ها معجزه میکنه.
توی تاریخ پره از داستان‌هایی که نشون میده چطور اعتماد کردن یا نکردن به آدم‌ها باعث شده سرنوشت فرد و بعضا ملت‌ها جابه‌جا بشه. تاریخ پره از آدم‌هایی که بخاطر ویژگی‌های خاصشون، بخاطر تفاوت‌هاشون یا اشتباهاتشون طرد شدن اما به واسطه اعتماد به جای معلمی، مادری یا دوستی دوباره به مسیر درست خودشون برگشتن و کارهای بزرگی انجام دادن. اعتماد کردن واقعا میتونه معجزه کنه.
به آیات قرآنی که توجه کنیم می‌بینیم یکی از دلایل اعتماد خداوند بخاطر حکمت نامتنهایی خداوند هستش. حکمتی که سایر مخلوقات ازش بی‌بهره بودن و برای همین دچار اشتباه شدن. درواقع اینکه به خلقت انسان اعتراض کردن و اعتماد نداشتن بیشتر بخاطر ضعف درونی و بی‌حکمتی خودشون بود نه انسان!
برای همین خیلی باید مراقب باشیم تا مشکلات و ضعف‌های خودمون رو گردن دیگران نندازیم. اگر نمی‌تونیم آدم‌ها رو ببخشیم، نمی‌تونیم بهشون اعتماد کنیم، اگر معتقدیم همه فاسد و دزد هستن، درست نمیشن و... باید حواسمون باشه که شاید مشکل از خودمونه نه دیگران. اگر ضعف‌ها و مشکلات خودمون رو برطرف کنیم ممکنه خیلی از این مشکلات برطرف بشن و دنیا رو اونطوری که واقعا هست ببینیم.
اگر می‌خوایم انسان مفیدی باشیم، بهتر تشخیص بدیم، راحت‌تر اعتماد کنیم یکی از راه‌حل‌هاش اینه که حکمت خودمون رو زیاد کنیم. حکمت تنها برای خداست و تنها باید از خدا بخوایم و از طرفی یکی از بالاترین حکمت‌ها اینه که به خداوند و درستی خلقت بشریت اعتماد کنیم. اینطوری شاید بتونیم با خودمون و دیگران مهربون‌تر باشیم.
این انیمیشن قشنگ رو ببینید و امیدوارم بعدش کمی فکر کنید و سعی کنید دوباره به آدما از جمله خودتون اعتماد کنید و فرصتی جدید بدین. تا خدا هست و زنده هستیم همیشه فرصت هست و جایی برای ناامیدی نیست.
خیلی‌ها رو می‌بینیم که در ناامیدی غرق شدن و اعتمادشون رو به خودشون از دست دادن. یکی از بزرگ‌ترین کمک‌هایی که میتونید به خودتون و بقیه بکنید اینه که اعتماد کنید و در اعتماد کردن هم پیشقدم باشید. خیلی‌ها مثل دونه‌ها تشنه و منتظر این هستن که کسی بهشون اعتماد کنه و فرصت بده تا تبدیل به درخت عظیم و تنومندی بشن. این فرصت به ما داده شده تا با اعتماد کردن به آدما و حمایت کردن ازشون توی این کار عظیم شریک باشیم.
البته فراموش نکنیم اول از همه خداست که بهمون اعتماد کرده و بهمون فرصت به دنیا اومدن داده. خداست که با حکمت و مهربونی عظیم خودش اشتباهات ما رو میبخشه، بعد از زمین خوردن‌ها کمکمون میکنه، هیچوقت درهای رحمتش رو نمی‌بنده و بیش از هرکس مشتاق رشد و کمک کردن به ما هستش. پس همین الان هم یه حامی بسیار بزرگ و خوب داریم که با وجودش نیاز به هیچ مخلوقی نیست.
در پناه خدا شاد و خوشحال باشید. :)
اگر دوست داشتی:
- این پیام رو برای چند نفر دیگه هم بفرست
- ذخیره کن تا بعدا دوباره بخونی و فراموش نکنی
- هر نظری هم داشتی برای من و بقیه بنویس
