از چه نوع پلیر دیجیتال ساینیج باید استفاده کنم؟

زمانی که انتخاب یک  پلیر دیجیتال ساینیج مطرح می‌شود، اغلب اپراتورهای شبکه با یک کامپیوتر شخصی در حال اجرای ویندوز یا لینوکس کار می‌کنند، اما تنها گزینه موجود در آنجا نیست. اندروید باکس، Chrome OS و سیستم‌ها روی یک چیپست  (Soc)همگی در سال‌های اخیر به عنوان سیستم‌عامل در دسترس هستند. هر یک از آنها در بین مالکین شبکه دیجیتال ساینیج و اپراتورها وجود دارد. شگفت‌زده می‌شوید که کدام گزینه برای شما بهتر است؟ این یک تلنگر است که به شما در تصمیم‌گیری کمک می‌کند.

ویندوز یا رایانه های مبتنی بر لینوکس

مزایا

دلایل مختلفی برای کامپیوترهای شخصی انتخاب استاندارد برای پلیرهای دیجیتال ساینیج وجود دارد. اول و مهمتر از همه، کامپیوترهای شخصی به همان اندازه قدرتمند هستند که شما می خواهید آنها باشند. در حالی که بسیاری از شرکتهای سخت افزاری پلیرهای دیجیتال ساینیج مبتنی بر کامپیوترهای شخصی را ارائه می دهند ، هیچ کاری مانع از مالک شبکه نمی شود تا یک راه حل سفارشی را با هرگونه مشخصات لازم برای اجرای شبکه خود جمع کند. اجرای یک شبکه دیجیتال ساینیج بدون مشکل؟ اجزای کم هزینه را انتخاب کنید. آیا باید بتوانید از طریق چرخه خلاقیت 4k ، یکپارچه سازی داده های خارجی را فعال کنید یا تعاملی بودن را فعال کنید؟ کمی قدرت اضافی را برای قدرت بیشتر در نظر بگیرید. کامپیوترهای شخصی همچنین آشنایی و توسعه بی نظیری را ارائه می دهند. سیستم عامل های کامپیوتری مانند ویندوز و Ubuntu توسط اکثر شرکت های معتبر نرم افزار دیجیتال پشتیبانی می شوند. به همین ترتیب برای نهادهای حمایتی که محاسبات ابری و یا قابلیت اندازه‌گیری مخاطبان را ارائه دهند که ممکن است مالکین شبکه به آن نیاز داشته باشند، ارائه دهند. این امر به ویژه برای شبکه هایی که قصد اجرای تبلیغات را دارند، بسیار مهم است. قابلیت ردیابی داده ها و قابلیت گزارش دهی برای باز کردن ارزش واقعی موجودی آن شبکه ها بسیار مهم است.

سرانجام، نکته مهم برای شبکه های کامپیوتری این است که آنها مالکین را در یک بستر خاص قفل نمی کنند. اگر یک اپراتور شبکه نرم افزار دیجیتال ساینیج مورد نظر خود را دوست ندارد، می توانید به چیز دیگری تغییر دهید. پلیرهای اختصاصی که سایر سیستم عامل ها را اجرا می کنند، همیشه این اجازه را نمی دهند.

معایب

اشکال اصلی در کامپیوترهای شخصی هزینه و پیچیدگی است.  پلیرهای دیجیتال ساینیج به سطح بالا به اجزای گران قیمت نیاز دارند، واقعیتی که باعث می شود شبکه های بزرگی که برای ساخت و نگهداری به قدرت محاسبات زیادی نیاز دارند بسیار گران است. به طور نسبی، نصب و اتصال پلیرها  به صفحه نمایش بر روی شبکه برخلاف نصب سیستم های یکپارچه، کار بیشتری نیز می برد. علاوه بر این، تعمیر و نگهداری می تواند کمی دشوارتر از کامپیوترهای شخصی باشد. اپراتورهای شبکه برای اطمینان از به روز بودن سیستم عامل ها برای جدیدترین ویژگی ها و رفع مشکلات امنیتی، باید توجه لازم را به خرج دهند. از طرف سخت افزار، تولید کنندگان غیر متداول نیستند که اجزای قدیمی را متوقف کنند. اگر یکی از اجزای پلیر کامپیوتر شخصی بعد از چند سال استفاده از کار بیفتد، ممکن است که نتوانید یک جایگزین سازگار پیدا کنید. بازسازی قابل توجه یا جایگزینی کامل می تواند مورد نیاز باشد.

به طور کلی

با افزایش پیشنهادات جایگزین، آنها ممکن است راه حل قانع کننده ای برای شبکه های بزرگ یا رو به رشد ارائه دهند. تا آن زمان، انعطاف پذیری و قدرت یک اکوسیستم مبتنی بر کامپیوتر شخصی بهترین نتایج را برای پرطرفدارترین پروژه های دیجیتال ساینیج کسب می کند.

سیستم روی تراشه / اینترنت اشیاء (Soc / IOT) نمایش می دهد

مزایا

چه می شود اگر یک شبکه دیجیتال ساینیج به هیچ وجه به پلیر نیازی نداشته باشد؟ این فکر در پشت نمایش “سیستم های بر روی تراشه” است ، اصطلاحی که در این زمینه با دیجیتال ساینیج IOT مترادف است. با استفاده از این فناوری، یک چیپست موجود در داخل دیجیتال ساینیج، خود را میزبان نرم افزار دیجیتال ساینیج می کند که محتوا را به صفحه نمایش می دهد. این یک راه حل ساده و زیبا است. این کار اجازه می دهد تا مالکین شبکه یک دستگاه را بخرند و از صفحه نمایش و پلیر خود در همان زمان مراقبت کنند. این می تواند هزینه های سخت افزاری و زمان نصب و هزینه های آن را به طور یکجا کاهش دهد. حتی می تواند پیچیدگی مشکلات عیب یابی ناشی از آن را کاهش دهد، زیرا سخت افزار موجود در یک خط دیجیتال ساینیج SOC به صورت استاندارد خواهد بود.

معایب

اصلی ترین ضربه در برابر SOC این است که این گزینه نسبت به پلیر خارجی انعطاف پذیرتر است. سیستم روی تراشه ممکن است برای بیشتر پروژه های دیجیتال ساینیج خوب عمل کند، اما می تواند با برخی از خواسته های مشترک شبکه های بزرگتر مبارزه کند. قبل از خرید ، دارندگان شبکه باید اطمینان حاصل کنند که دیجیتال ساینیج SOC از تمام عملکردهای مورد نیاز خود پشتیبانی می کند.

به طور کلی

با ارائه سامسونگ به سیستم عامل دیجیتال ساینیج SOC که سیستم عامل Tizen خود را اجرا می کند ، علاوه بر این LG با نمایشگر WebOS و سایر رقبای ورود به این فضا، تعداد بیشتری از گزینه ها را برای مالکین شبکه علاقه مند به خرید دیجیتال ساینیج SOC در نظر گرفته است. در نهایت ، انتظار می رود این پیشنهاد در سطح یا در حدود سایر پلیر ارزان قیمت مانند box هایی که سیستم عامل Chrome یا Android را اجرا می کنند، اجرا شود. مزیت اصلی آن پشتیبانی بیشتر توسط سازندگان دیجیتال ساینیج و شرکتهای نرم افزاری برای SOC است. این سیستم ها را برای شبکه های نسبتا ساده مناسب در نظر بگیرید، اما احتمالا برای شبکه هایی که نیاز به ارائه مقدار زیادی از تبلیغات یا محتوای پیچیده دارند، از قدرت برخوردار نیستند.

کروم و کروم بوک

مزایا

دلیلی وجود دارد که Chromebit و Chromebox به یک موضوع داغ در دنیای دیجیتال ساینیج تبدیل شده اند. Chromebit و Chromebox ها ارزان قیمت هستند و در هر جایی از 100 دلار تا 400 دلار هزینه دارند و برای رسانه های HTML5 پشتیبانی محلی ارائه می دهند، که از انیمیشن، میزان پاسخگویی و سایر مزایای استفاده از دیجیتال ساینیج پشتیبانی می کند. Chromebit و Chromebox کامپیوترهایی هستند که سیستم عامل Chrome را اجرا می کنند، سیستم عامل مرورگر محور به سرعت در حال رشد است که توسط Google نگهداری می شود. Chromebit سیستم عامل را به یک درایو شبیه به یک USB Drive بزرگ تبدیل می کند، در حالی که Chromebox از فاکتور استاندارد مدیا پلیر استفاده می کند.

کلید سودمندی آنها برای استفاده از دیجیتال ساینیج، حالت “Kiosk single app” فقط سیستم عامل Chrome است. این حالت پنجره ای را باز می کند که صفحه نمایش را پر کرده و دسترسی به منوهای سیستم و گزینه ها را مسدود می کند. این عملکرد ویژگی های آماده سازی دیجیتال ساینیج را نشان می دهد که به سختی در سیستم عامل هایی مانند Android از دست می رود. این بدان معناست که می توانید یک شبکه دیجیتال ساینیج را در سیستم عامل Chrome بسازید و از مرورگرهای منظم ، امنیت بهتر و ویژگی های جدید به مرور زمان لذت ببرید. توجه داشته باشید که برای دسترسی به این ویژگی نیاز به پرداخت هزینه صدور مجوز از 35 دلار یا بیشتر است. برای دسترسی به ویژگی های مدیریت از راه دور هزینه مجوز اضافی نیز لازم است. این به کاربران امکان می دهد دستگاه های سیستم عامل Chrome متصل به اینترنت خود را از هر نقطه دنیا کنترل کنند.

معایب

روند نزولی اصلی سیستم عامل Chrome برای دیجیتال ساینیج، محدودیت سخت افزاری است. دستگاه های Chrome معمولا بین 16-2 گیگابایت حافظه دارند که در هیچ جایی به اندازه کافی نیستند تا بتوانند بلندپروازانه ترین پروژه های دیجیتال ساینیج را تأمین کنند. همچنین خواهید فهمید که برخی از بهترین سیستم عامل های دیجیتال ساینیج در حال حاضر از سیستم عامل Chrome پشتیبانی نمی کنند ، به این معنی که گزینه های نرم افزار شما در این فضا کمی محدودتر هستند.

به طور کلی

با وجود این نقص ها، سیستم عامل Chrome کاملاً قادر به اجرای یک شبکه کوچک، دیجیتال ساینیج خوب است. اگر نیازهای شما پیچیده نیست، اما باید بتوانید شبکه خود را از راه دور مدیریت و به روز کنید ، این ممکن است بهترین انتخاب شما باشد.

پلیرهای اندرویدی

مزایا

پلیرها تمایل به ارزان بودن، مصرف انرژی کمتر و اغلب مشخصات بسیار مناسبی دارند. از نظر هزینه در هر پلیر، یک مالک شبکه احتمالا با انتخاب اندروید برای پلیر مبتنی بر کامپیوتر شخصی با مشخصات مشابه، در هزینه صرفه جویی می کنند. در عین حال، سهولت استفاده آنها باعث می شود تا مالکین فقط بتوانند نرم افزارهای دیجیتال ساینیج خود را انتخاب کرده و محتوای خود را آپلود کنند.

معایب

از طرف منفی ، سیستم عامل اندروید برای استفاده با دیجیتال ساینیج واقعا طراحی نشده است و هیچ چیز قابل مقایسه با حالت “Kiosk single app”  ندارد. پلیرهای دیجیتال ساینیج موجود بر اساس اندروید مجبورند تغییرات خاصی را در سیستم عامل ایجاد کنند تا این کار را برای دیجیتال ساینیج انجام دهد. این کار به زمان و منابع بیشتری نیاز دارد و بنابراین اکثر تولید کنندگان مشکلی برای به روز کردن محصولات خود ندارند. به صورت آنلاین به دنبال پلیرهای مبتنی بر اندروید بروید و احتمالاً متوجه شده اید که آنها نسخه های 4-3 نسخه اندرویدی پشت آخرین نسخه سیستم عامل هستند. این می تواند به معنی خطر بالاتر امنیتی برای پلیر ها باشد. پلیرهای اندرویدی همچنین چیزی بیشتر از محصولات مصرفی rebranded نیستند که سیستم عامل ها و برنامه های اصلاح شده را اجرا می کنند. آنها تمایل دارند بیشتر در معرض خرابی قرار بگیرند و به طور بالقوه منجر به هزینه های نگهداری بیشتر در طول زمان نسبت به سایر گزینه های پلیر می شوند. سخت افزار آنها نیز در اوج قدرت محاسباتی نیست ، به این معنی که آنها برای درخواست شبکه ها مناسب نخواهند بود.

به طور کلی

یک پلیر خوب اندروید برای آن دسته از شبکه ها که تقاضای محتوای ساده تری دارند،  مانند منوهای رستوران یا دیجیتال ساینیج در یک دانشگاه کوچک و مدرسه، مناسب تر است. اگر می توانید شبکه های خود را با USB sticks به کامپیوترهای کم مصرف وصل کنید ، به احتمال زیاد از انتخاب اندروید خوشحال خواهید شد. برای شبکه های پیچیده یا مبتنی بر تبلیغات ، انتخاب متفاوتی بهترین گزینه خواهد بود.