ESB

گذرگاه سرویس سازمانی (ESB) یک سیستم ارتباطی بین برنامه‌های نرم‌افزاری در حال تعامل، در معماری سرویس‌گرا (SOA) را پیاده‌سازی می‌کند.
گذرگاه سرویس سازمانی یک ابزار میان‌افزار است که برای توزیع کار بین اجزای متصل یک برنامه استفاده می‌شود.
ESBها برای ارائه روشی یکنواخت برای جابجایی کار طراحی شده‌اند و به برنامه‌ها امکان اتصال به گذرگاه و اطلاع از پیام‌ها بر اساس قوانین ساده ساختاری و حرفه را ارائه می‌دهند.

گذرگاه سرویس سازمانی از یک گذرگاه پیام برای تبادل اطلاعات بین برنامه ها استفاده می کند. گذرگاه پیام به عنوان یک مترجم بین برنامه‌ها عمل می‌کند و برنامه‌ها را قادر می‌سازد تا از طریق گذرگاه ارتباط برقرار کنند. ESB سیستم‌ها را جدا می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد بدون وابستگی یا حتی اطلاع از سایر سیستم‌های موجود در گذرگاه، ارتباط برقرار کنند.

گذرگاه سرویس سازمانی، معماري یک نرم افزار را براي محاسبات توزيع شده نمايش مي دهد و نوع خاصي از مدل كلاينت-سرور است كه در آن هر برنامه اي ممكن است به عنوان سرور يا كلاينت عمل كند. ESB چابکی و انعطاف پذیری را با توجه به ارتباطات پروتکل سطح بالا بین برنامه ها ارتقا می دهد. کاربرد اصلی آن در یکپارچه سازی برنامه های سازمانی (EAI) خدمات ناهمگن و پیچیده است.

مزایای ESB عبارتند از:

• برنامه ها جدا شده اند.
• می توان از آنها برای هماهنگ کردن منطق حرفه با استفاده از جریانهای پیام استفاده کرد.
• فناوری ESB بالغ است و توسط وندورهای معتبر پشتیبانی می شود.
• گذرگاه سرویس سازمانی می تواند سناریوهای عملیاتی را با استفاده از پیام ها و شروع رویدادها مدیریت کند.

«این مطلب، بخشی از تمرینهای درس معماری نرم‌افزار در دانشگاه شهیدبهشتی است»

[1] https://www.mulesoft.com/resources/esb/what-esb