سلام من یک تلفن همراه هستم،از دست این صاحبم خیلی خسته شدم، دائم از من کار میکشد و می رود در تلگرام و بادوستانش چت می کند،گاهی هم در اینستاگرام هی ول میگردد وقتی نگاهش به مقدار شارژ بالای صفحه من می افتدخیلی راحت من را به شارژ می زندو باز به کارش ادامه می دهد بدون اینکه بگذارد چند ساعت هم استراحت کنم و نفسی چاق کنم ..
بعد از گذشت چند لحظه دوباره مقدار شارژ را نگاه می کند و عصبی می شودو می گوید:ای بابا چرا این گوشی شارژ نمی شود آخه نمیدونم اگر یکی به تو غذا بدهد و دوبرابرش از تو کار بکشند برای تو انرژی می ماند که حالا از من همچین چیزی را میخواهی ؟؟
این صاحب من هنگامی که جلوی آیینه می رود و دستی به موهای شوریده اش میکند ،همان لحظه سلفی هم می گیرد
"من همین الآن یهویی با در و دیوار خونه"
خوب یکی به این نیست که بگوید این چه کاریه!!!
همیشه در اینترنت و اینستاگرام دنبال مدل های لباس میگردد اما یک لباس هم نمیخرد نمیدانم شاید می خواهدخودش را در آن لباس ها تصور کند؛ گاهی هم در فضای مجازی عکس های بازیگران را نگاه می کند و برای آنها ایراد می گیرد آخه یک نفر نیست به او بگوید تو اول قیافه خودت را درست کن بعد برای بقیه ایراد بگیر...
بعد از این همه کاری که از من می کشد،وقتی که هنگ میکنم می گوید لعنت بر جنس چینی اصلاً جنسش به درد نمی خورد و کارکردش خوب نیست بعد چند ضربه ای نثارم میکند که به من شک وارد می شود و دوباره مجبور به کار می شوم ....
حس میکنم اگر آشغالی در سطل زباله بودم؛ خوشبخت ترین بودم، از این چیزی که الآن هستم و در آخر یک خواهش از شما دوستان دارم
لطفاً به گوشی هایتان رحم کنید و آنقدر از ما کار نکشید و این را بدانید که بدبخت ترین موجود در دنیا ما تلفن های همراه هستیم که همیشه و در هرجا با شما همراهی و همدردی میکنیم اما شما ذره ای به فکر ما هم نیستید...
ما گوشی ها جزء مظلوم ترین موجودات در زمین هستیم چون هر جا که صاحب ما احساس درد میکند،غمگین می شود، احساس شادی میکند ، کمک می خواهد دست به دامن من می شود؛ با اینکه صاحبان ما خیلی ما را مورد آزار قرار می دهند اما نمی دانم چرا در این مواقع دلمان برای آنها می سوزد و سعی می کنیم تا آخرین لحظه به آنها کمک کنیم بدون کوچک ترین چشم داشتی...
به امید دیدار تا روزی با آرامش و امنیت در کره زمین..
و به امید روزی که ما بتوانیم راحت نفس بکشیم و در کنار انسان ها با خوبی و خوشی زندگی کنیم و دیگر از دست آنها آسیب نبینیم...
ببخشید اگر وقت گران بهای شما دوستان را گرفتم، روزی من هم برای جبران داستان زندگی شما را خواهم خواند و برای دیگران همچون راوی قصه ها برای دیگران روایت خواهم کرد...
یک دنیا آرامش با ما گوشی های همیشه همراه را برای تک تک شما آرزو دارم
#روتایتگرباش
