نویسنده دراین کتاب با جمله تاکیدی (باید کودک شد، راه همین است) مقدمه کتاب را آغاز می نماید و گذر مجدد از جاده کودکی را تنها راهی می داند که می تواند ما را به عنوان مربیان کودک در شناخت دوست داشتنی ها، نشاط آور ها، بازی های مورد توجه آنها و در نتیجه در تربیت صحیح کودکان موفق بدارد. او این مسیر را برای دریافت درک درستی از بازی های صادقانه و بدور از رقابت های بزرگانه، مورد توجه قرار می دهد و انگیزه لازم برای دنبال کردن این موضوع در مربیان و والدین را ایجاد می کند. در ادامه نویسنده با همان صداقت و صراحت دوست داشتنی، گذری از خاطرات مشترک کودکی تمام مخاطبین خود دارد، به این صورت همزاد پنداری لطیفی را به تصویر می کشد.
نکته قابل توجه در مقدمه کتاب این است که نویسنده خلاصه ای از آنچه در سه جلد قبلی کتاب ارائه داده و به این صورت کمک می کند خواننده خط سیر مباحث مجموعه کتب من دیگر ما را گم نکند و پا به پای او در مسیر یادگیری اصول تربیتی پیش بیاید.
این کتاب در سه بخش اصلی نگارش شده است.
بخش اول: یک لیوان آب، یک لقمه غذا، یک دست بازی با طعم محبت
در این بخش نویسنده با در نظر گرفتن این اصل: (پاسخ گویی به نیازهای انسان، یکی از اصلی ترین راه های ابراز محبت به اوست.) بازی را به عنوان یکی از نیازهای حقیقی فرزندان بر می شمرد و والدین را تشویق به همراهی با این موضوع می نماید.
همچنین نویسنده با اشاره به منابع دینی و احادیث و روایات نقش بازی در کودکان زیر 7 سال را دوچندان معرفی می کند. در ادامه نویسنده، بسیاری از مشکلات تربیتی فرزندان را ناشی از عدم مدیریت پاسخگویی به نیازهای او در کودکی می داند.
در قسمت دیگری از بخش اول می خوانیم: یکی از اصلی ترین پیام های بازی با کودکان، محبت است و با تاکید بر قاعده کلی (برای محبت کردن به کودک، نیازهای حقیقی او را بشناسیم و برآورده کنیم) دلایل کافی برای متقاعد کردن مخاطب، جهت مهم شمردن نقش بازی در تربیت را بیان می دارد. بیان داستان های تاریخی و دینی (از جمله داستان بازی پیامبر (ص) با امام حسن (ع) وامام حسین (ع)) را به عنوان پشتوانه مباحث خود، مطرح مینماید.
بخش دوم: فرزندت سوء تغذیه بازی گرفته، حواست هست؟
در بخش دوم نویسنده، ابتدا برای مخاطب این سوال جدی را مطرح می نماید: چرا نیاز به بازی کودکان را جدی نمی گیریم؟؟ ودر ادامه به بیان برخی از مهم ترین دلایل در این باب می پردازد. از جمله:
1-نا اگاهی از ضرورت بازی برای کودکان
2-مساوی دانستن بازی با سرگرمی
3-بی معنا دانستن برخی از بازی ها
4-نا اگاهی از انواع بازی کودکان
5-حوصله نداشتن والدین
6-ویژگی زندگی مدرن (رکود، نظم خشک، سیطره رسانه، عدم امکانات کافی برای بازی و ...)
در واقع نویسنده سعی دارد با طرح دلایل بی توجهی به نقش بازی در تربیت و موشکافی لازم در این زمینه، مخاطب را گام به گام با اهمیت بازی آشنا نماید.
بخش سوم: نشانه های سالم بودن غذای بازی
بیان ویژگی های بازی مفید، از اهداف اصلی نویسنده در این بخش می باشد. تفاوت این بخش از کتاب با دو بخش قبلی در این است که، به نظر می رسد در حالتی کارگاهی و تعلیم چهره به چهره، نویسنده سعی دارد با بیان مطالب مهم در شیوه بازی با کودک طی فصل های مختلف و به صورت گام به گام مخاطب خود را آموزش داده و توانمند سازد. فصل اول این بخش راجع به مشارکت والدین در بازی می باشد که حالت های فرضی مختلف این نوع مشارکت به صورتی ملموس توسط نویسنده بیان شده است. شاید این بخش کتاب را بتوان شبیه یک نمایشنامه دانست که صحنه های مختلف را برای نقش آفرینی، توصیف نموده است. در ادامه، فصل های دیگری از جمله بچه شدن والدین، بدون ترس بودن بازی، انتخابی و نه تحمیلی بودن بازی، متنوع بودن بازی، طبیعی بودن بازی و....ترسیم می شود.
برخی از والدین تنها فلسفه بازی را سرگرمی می دانند. از نگاه اینها هر چیزی که کودک را سرگرم کند، بازی به حساب می آید، با این تفکر است که امروزه، نقد ترین سرگرمی، یعنی تلوزیون، اصلی ترین سرگرمی کودک می شود. این سرگرمی برای پدر ومادرها، به ظاهر درد سری ندارد. به همین دلیل به شدت مورد استقبال آنها قرار می گیرد.
در کنار تلوزیون انواع واقسام بازی های یارانه ای را هم باید قرار داد. وقتی کودک با تلوزیون و بازی رایانه ای سرگرم شد و بهانه نگرفت، والدین انگیزه ای برای بازی کردن با کودک پیدا نمی کنند. اما همه باید بدانیم سرگرمی، یکی از فلسفه های بازی است، اما همه ی آن نیست. به همین دلیل هم باید گفت: همه سرگرمی ها بازی مفیدی برای کودک محسوب نمی شوند. ممکن است یک سرگرمی مثل بازی رایانه ای، برای کودک مضر هم باشد!
عباسی ولدی دانش آموخته حوزه علمیه، مدرس دانشگاه وکارشناس مسائل تربیتی است که کتب زیادی در زمینه تربیتی –معرفتی ارائه کرده و نیز بارها به عنوان کارشناس تربیتی میهمان برنامه های مختلف تلوزیونی بوده است.
از جمله آثار این نویسنده می توان به مجموعه کتب من دیگرما، مجموعه کتب طعم شیرین خدا و نیز مجموعه کتب از نو باتو اشاره کرد که موضوع مشترک اکثر آثار ایشان، بر مبنای تربیت بنا نهاده شده است.
مرکز انتشارات آیین فطرت در شهر قم می باشد و ناشر اختصاصی نوشته های محسن عباسی ولدی می باشد.
همانطور که از نام کتاب مشخص است این کتاب برای عموم والدین و مربیان وتمامی دغدغه مندان عرصه تربیت که با کودک در ارتباط هستند، می تواند بسیار مناسب باشد و قطعا پیشنهاد می گردد. در واقع این کتاب می تواند به عنوان راهنما و یا ابزاری مناسب در جهت امر مهم تربیت فرزند باشد. ضمن اینکه نویسنده با صرف حوصله و دقت، نمونه هایی از طرح بازی با کودک را به تصویر کشیده و از بازی به عنوان راهی برای ارائه محبت همراه با احترام به کودک، استفاده نموده است.
این جلد از کتاب با عنوان : نقش بازی در تربیت (بازی های عسلی و عسل های بدلی) معرفی گردیده است و محور اصلی کتاب معرفی بازی به عنوان پاسخگویی به نیاز حقیقی کودکان می باشد.
