پ.ن:این متن بیشتر درباره کی پاپرهااست اما برای تتلی ها هم قابل استفاده است.
پ.ن:اول از همه بگم که من همینجا احترام خودم رو به دوستداران وطرفداران این گروه عرض میکنم ومعتقدم که یک صنعت ویک سبک(چه موسیقی چه،فیلم) تا زمانی که به مواد مخدر والکل وفیلم های خاک برسری نره محترمه وباید به اون احترام گذاشت.
پ.ن۲: علاوه بر اون معتقدم که دوران اَخه،جیزه،دست نزن،نکن،نرو تموم شده شمای وزارت ارشاد یا اون برادر یا خواهر عزیزی که میگه کی پاپ ذهن جوانان ما رو منحرف میکنه باید جلوش رو گرفت باید زود تر از این ها فکر میکرد حالا دیگه کار از کار گذشته.
همون طور که یک دوره ای باربی بن تن مد شده بود(الان نمیدونم هنوز مد هست یا نه؟)
برخی مسئولین، گرامی در خواب بودن اینجا هم فکر میکنم گرفتن خوابیدن.(همچنین برخی سخنران ها،روانشناس ها،جامعه شناس های عزیز خیلی در جامعه ما کمرنگ اند تو این حوزه ها)چه بخوایم چه نخوایم کی پاپ وارد ایران شده ومیلیونی طرفدار پیدا کرده.
بنابرین خواهشا مثل وزارت ارشاد دیش ماهواره ای برندارین که دیش جدید براش کاشته میشه.
نمیدونم ولی شاید این صنعت هم مثل پوستر های فیلم قیصر واستقلال پرسپولیس که یک دورانی برای طرف داشته باشه بعد هم تموم بشه بره. نمیدونم گفتم شاید.
اما تحریم وفعالیت ضد کی پاپ بی فایده است.
پدر ومادر عزیز مخالفت های بی جا واستفاده از عبارتی که گفتم((اَخه،جیزه،دست نزن،نکن،نرو))
فقط وفقط شما رو از فرزندتون دورتر میکنه. وهیچچچچ تاثیری بر رویه رفتار فرزند شما نداره
متاسفانه فاصله پدر مادرا از بچه هاشون از نظر فکری خیلی زیاد شده.
( خیلی بده که شما فاز ودغدغه فرزندت رو ندونی)
واین بده. خیلی بدتر از اونیکه فکرش رو بکنید.
نه نصیحت جواب میده نه توصیه.
۲ کلمه است
(((کم کردن این فاصله)))و ورود به دنیا فرزندتون
چطوری؟
(که در مقدمه هم گفتم تا زمانی که این موضوع منجر به یک صنعت مخرب نشه قابل قبوله)
پدر مادر برادر وخواهر عزیز باید به حرف بچه گوش داد از علایقش سخن گفت.ازش درباره گروه کنجکاوانه بپرسین با فرزند یا برادرد وخواهرتون بشینید واون کنسرت رو ببینید.بله!ببینید.
( علی رقم سخت بودن بی میلی باید خودتون مجبور کنید وببنیند)بله گر میخواید که از نظر عاطفی به فرزندتون نزدیک تر بشید این کار بسیار مهمه.
مثل برج زهر مار نه باید سعی کنید....
(شما که این همه نصیحت کردی یک بار هم راه ما رو امتحان کنین)
این قاعده در تربیت فرزندان یک قاعده کلیدی است! به اینصورت که کودک تا زمانی که کودک است 10 جمله باید بگوید تا پدر و مادر بتوانند یک جمله بگوید! تا کودک 10 جمله نگفته پدر و مادر باید دو گوش شنوا باشند! این قاعده در نوجوانی تغییر میکند و تبدیل به قاعده 20 به 1 میشود! یعنی روزی که شما به عنوان پدر و مادر یک نوجوان قرار است حرف بزنید، یک جمله بگویید و تا نوجوان شما 20 جمله حرف نزده لب به سخن باز نکنید! تا زمانی که کودک شما 10 جمله را نگفته…تا زمانی که نوجوان شما 20 جمله حرف نزده حق ندارید حرف بزنید! پدر و مادری دو گوش شنوا میخواهد. اگر چنین باشید میان شما و فرزندتان الفتی به وجود می آید از نوع دوستی! فرزند شما در این صورت رفیق شما خواهد شد و از دنیایش برای شما لب به سخن خواهد گشود! پدر و مادر دانا بیش از آنکه گوینده باشند شنونده هستند!!! پدر و مادر باید حرف گوش کن باشند نه فرزندان!(شما فقط باید سوال کنین نظراتتون رو دم در چال کنین)
باز هم میگم دوست عزیز دوران حرام است،مخالف دین است، نکن نرو نزن با کمال احترام تمام شده دیگه موثر نیست.
سخن اخر:پدر مادر عزیز شما مسئولی در برابر اون فرزندت مسئولی
وای به حال تو اگر به امان خدا رهاش کنی.
من وشما برای باز کردن درب قوطی کنسرو از آموزشی که برای بازکردنش بر روی قوطی قرارداده استفاده میکنیم.??
برای یادگرفتن مهارت رانندگی ساعت ها کلاس تئوری و عملی میریم.????
?چطور میشه که برای روابطمان و یا تربیت فرزندانمان حاضر به خواندن یک مقاله یا یک کتاب یا گذراندن یک دوره آموزشی نیستیم؟
فرزندان و عزیزان ما از یک قوطی کنسرو یا یک ماشین کم ارزش تر اند؟!
اگر بعد از عمل به این متن نتیجه ای خاصل شد خوشحال میشم به من هم بگید.
هریک ازما یک جراح فرهنگی هستیم اگر این کتن مفید بود به اشتراک بذارید.
