?
امروز می خوایم چشمامونو ببندیم و بریم یه سر ایتالیا و برگردیم. من عاشق غذاهای ایتالیایی هستم و می تونم به جرات بگم که هیچ رستوران ایتالیایی در کرج نیست که نرفته باشم. درسته که اکثرشون واقعا رستوران ایتالیایی نیستن و فقط غذای ایتالیایی دارن اما باز هم طعم غذاهای ایتالیایی یک چیز دیگه است که آدم دوست داره بچشه. از طرفی پیدا کردن بهترین رستوران ایتالیایی در کرج هم سختهو اگه شما جایی رو میشناسین حتما واسم توی کامنت بنویسین.
اولین چیزی که هر کسی از غذای ایتالیایی یادش میفته چیه؟ بله قطعا پیتزا و پاستا هست. یه پیتزا با یه عالمه پنیر که کش میاد با یه طعم فوق العاده. یه پاستا یا لازانیا با عطر و طعمی که همین الان دارم راجع بهش براتون می نویسم آب دهانم راه افتاد.
داشتم یه آماری می گرفتم از اینکه مردم ایران به کدوم یک از غذاهای فرنگی بیشتر علاقه دارن؟ جواب سوال واضحه، غذاهای ایتالیایی.
اما چرا؟
با وجود این همه رستوران چینی، هندی، فرانسوی، عربی و حتی ترکی اما رستوران های ایتالیایی و غذاهای ایتالیایی با امتیاز چشمگیری از همه این رستوران ها جلو زدن. چی باعث شده ما انقدر غذاهای ایتالیایی دوست داشته باشیم؟ مگه غذاهای ایتالیایی چی دارن که بقیه غذاهای ملل دیگه ندارن؟ چرا ذائقه ما با ایتالیایی ها شباهت داره؟
خب می خوام جواب سوالامو باهاتون به اشتراک بزارم.
تاریخچه غنی آشپزی ایتالیایی همانند هر ملل دیگری با انواع و اقسام تأثیرات از جمله جغرافیا، توپوگرافی ، آب و هوا و مهارت آشپزهای خانگی که با مواد موجود کار می کنن، توسعه یافته. توی شمال ایتالیا زمستون های سردی هست که باعث شده غذاهای گرم و خوراک های خوش مزه ای ازونجا نشئت بگیره که شاید براتون جالب باشه که مواد اولیه اونها بسایر شبیه سوپ ها و خوراک های ایرانی است. اما توی جنوب ایتالیا که هموای مدیترانه ای و گرمی داره غذاهای خوش رنگ و لعاب تری هست مثل انواع سس های پیتزا، ماکارونی با سس قرمز، انواع سالاد و غیره که همگی با گوجه فرنگی تازه، ریحان، پنیر موزارلا با طعم زیتون، گیاهان معطر سرو می شن. در مرکز ایتالیا انواع روغن زیتون و پاستا و لازانیا تا دلتون بخواد به چشم می خوره. غذاهای جزایر ایتالیا مثل غذاهای جنوب ایران سرشار از ادویه جات هستن و اکثر غذاها و حتی پاستا دارای ماهی هستن. از همه ی اینا بگذریم مثل سفره های ما اونا هم تمام غذاهاشون رو با نان های مختلف میخ ورن البته به جز ماکارونی.
خب پس میشه گفت تقریبا شباهت زیادی به هم دارن و حتی دستور پخت غذاهای ایتالیایی با ایرانی عجین شده.
حقایقی درباره غذاهای ایتالیایی
غذاهای ایتالیایی به دلیل تنوع در سراسر جهان مشهور هستند. غذای ایتالیایی که به طور معمول با مواد تازه از دستور العمل های نسل های مختلف تهیه می شود، بخشی جدایی ناپذیر از میراث ایتالیا و یکی از صادرات اصلی فرهنگی این کشور است. رستوران ها تقریباً در هر شهر بین المللی غذای ایتالیایی را سرو می کنند ، و کتابهای آشپزی ایتالیایی تقریباً در هر کتابفروشی یافت می شود. اگرچه بسیاری از مردم غذای ایتالیایی را با چند غذای استاندارد مانند پیتزا و اسپاگتی و پاستا می شناسند اما در واقع بین غذاهای مختلف منطقه ای ایتالیا تنوع فوق العاده ای وجود دارد.
تاریخچه
منشاء غذاهای ایتالیایی را می توان تا قرن 4 قبل از میلاد مشاهده کرد.غذاهای معمولی در روم باستان شامل غلات آب پز، عدس، نخود، حبوبات، شراب شیرین، ماهی، میوه و نان بود. تجارت ادویه پس از جنگهای صلیبی تأثیر فوق العاده ای در غذاهای ایتالیایی داشت و باعث بهبود در طعم و حفظ مواد غذایی شد. در طول عصر اکتشاف، تعدادی از غذاهای مهم به رژیم غذایی ایتالیایی از جمله گوجه فرنگی از دنیای جدید و قهوه با منشاء ترکی اضافه شد. غذاهای ایتالیایی در دوره رنسانس به تنوع و گسترش ادامه دادند. در طول قرن هفدهم، هجدهم و نوزدهم، اشرافیان در بیشتر رویدادهای اجتماعی، جشن های فراوان می گرفتند و غذاهای متنوعی درست می کردند. اندکی بعد فرهنگ کافه توسعه یافت. در قرن بیستم، غذاهای ایتالیایی شاهد تغییرات بسیاری در تهیه و ذخیره مواد غذایی بودند.
مواد اولیه اصلی غذاهای ایتالیایی
گرچه غذاهای ایتالیایی در مناطق مختلف بسیار متفاوت است ، تعدادی از مواد تشکیل دهنده آن در غذاهای ایتالیایی ضروری به نظر می رسد. روغن زیتون ، سیر ، ریحان ، پونه کوهی ، موزارلا ، ریکوتا ، پارمیگیانا ، کاپورها ، گوجه فرنگی ، سوسیس و انواع ماکارونی همه ترکیبات رایج در وعده های غذایی سنتی ایتالیا هستند.
تغییرات منطقه ای
در شمال ایتالیا، کره بیشتر از روغن زیتون ترجیح داده می شود و برنج و ذرت بیشتر از ماکارونی استفاده می شود. گوشت های کشور، مانند خرگوش یا بلدرچین، در شمال رایج است. نمادین ترین و شناخته شده ترین غذای ایتالیایی از منطقه مرکزی تهیه می شود که شامل توسکانی و رم نیز می باشد. این منطقه دارای پنیرهای مشهور جهان، روغن های زیتون، گوشت های تهیه شده و سس گوجه فرنگی است. جنوب ایتالیا جایی است که پیتزا از آن سرچشمه گرفته و در آنجا سس های غنی، تند و برخی از بهترین روغن زیتون در جهان است. سرآشپزها تقریباً به طور انحصاری با روغن زیتون در این منطقه غذا را طبخ می کنند.
ساختار غذای ایتالیایی
وعده غذایی سنتی با شراب و نان همراه با روغن زیتون یا کره آغاز می شود. اولین کورس یا il primo معمولاً یک ظرف ماکارونی یا ریشوتو است. کورس دوم چیزهای مهمتری مثل ماهی یا غذای گوشتی است که همراه آن یک ظرف سبزیجات قرار دارد. سپس سالاد به منظور پاکسازی کام و کمک به روند هضم با بریدن چربی های موجود در گوشت یا ماهی، سرو می شود. سرانجام ، دسر، il doce، سرو می شود، بلافاصله پس از آن اسپرسو یا نوشیدنی بعد از شام مانند گراپا تهیه می شود. وعده های غذایی ایتالیایی به طور معمول بسیار طولانی و آهسته است ، بعضی اوقات بیش از پنج ساعت ادامه دارد.
تأثیر بین المللی
غذای ایتالیایی در سراسر جهان بسیار تأثیرگذار بوده است، به خصوص در مکان هایی که بسیاری از افراد ایتالیایی تبار در آنجا زندگی می کنند. به عنوان مثال در ایالات متحده ، غذاهای جدید موسوم به غذاهای ایتالیایی و آمریکایی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به دلیل هجوم مهاجران ایتالیایی توسعه یافت. غذاهای آرژانتینی نیز به شدت تحت تأثیر غذاهای ایتالیایی قرار دارد که نتیجه آن مهاجرت گسترده از ایتالیا در طول جنگ جهانی دوم است.
