خوردگی آهن یک فرآیند زنگ زدگی و فساد آهن است که عمدتاً به علت اکسیداسیون آهن رخ میدهد. این فرآیند با تشکیل زنگ آهن (یا همان خوردگی) به واسطه واکنش الکتروشیمیایی در حضور اکسیژن و محلول الکترولیتی نمکی رخ میدهد. آهن به هیدروکسید آهن (II) (Fe(OH)2) تبدیل میشود، و سپس با اکسیژن واکنش دیگری ایجاد میکند که به عنوان زنگ آهن (خوردگی آهن) شناخته میشود و به تشکیل اکسید آهن هیدراته (III) (Fe2O3·xH2O) منجر میشود.
باکتریها و عوامل زیستی نیز میتوانند در فرآیند خوردگی آهن نقش داشته باشند، به خصوص با تجمع هیدرات آهن و افزایش آلودگی آب.
روشهای پیشگیری از خوردگی آهن شامل استفاده از عناصر آلیاژی مانند کروم و آلومینیوم برای بهبود مقاومت اکسیداسیونی آهن، استفاده از پوششهای محافظ بر روی سطوح آهنی، تنظیم pH آب و کنترل عوامل زیستی در محیطهای مختلف میشود. همچنین، استفاده از روشهای حفاظتی مانند رنگآمیزی و ایجاد پوششهای محافظ میتواند از خوردگی آهن جلوگیری کند.
این فرآیند خوردگی آهن در مواد آهنی و فولادی مورد استفاده در مخازن ذخیرهسازی، لولهها، سازههای ساختمانی و تجهیزات صنعتی بسیار مهم است و برای جلوگیری از تخریب و ضررهای مالی زیاد، نیاز به مدیریت و کنترل دقیق دارد.
خوردگی یک فرآیند با واکنش کاهش-اکسایش است که در آن فلز توسط محیط اطراف خود (اغلب اکسیژن هوا) اکسید میشود. این واکنش هم خودبخودی است و هم الکتروشیمیایی. خوردگی در اصل ایجاد سلولهای ولتایی یا گالوانیک است که فلز مورد نظر به عنوان یک آند عمل میکند. این اتفاق باعث خراب شدن یا از بین رفتن پایداری میشود.
خوردگی، مانند زنگ زدن و پوسته پوسته شدن یک قطعه آهنی قدیمی، یک اتفاق عادی است. خوردگی باعث خراب شدن محصولات تولیدی، آسیب رساندن به ساختار آنها و در نهایت عدم استفاده محصول میشود. سه عامل اصلی برای وقوع خوردگی وجود دارد:
۱٫ فلز (به عنوان مثال: آهن)
۲٫ اکسیژن (معمولاً از جو)
۳٫ الکترولیت (معمولاً آب)
دلایل مختلف زیادی برای خوردگی فلز وجود دارد. با افزودن آلیاژهای روی به فلز خالص میتوان از خوردگی بعضی از آنها جلوگیری کرد. برخی از متداولترین انواع خوردگی در زیر توضیح داده شده است.
این شکل متداول خوردگی به کل سطح یک سازه فلزی حمله میکند. در اثر واکنشهای شیمیایی یا الکتروشیمیایی ایجاد میشود. با اینکه خوردگی عمومی میتواند باعث از بین رفتن فلز شود، اما این نوع خوردگی شناخته شده و قابل پیشبینی است. در نتیجه میتوان برنامهریزی و مدیریت خوردگی عمومی را با شناخت انواع خوردگی انجام داد.
این خوردگی تنها به بخشهایی از یک سازه فلزی حمله میکند. سه نوع خوردگی موضعی وجود دارد:
– حفرهای: ایجاد سوراخهای کوچک در سطح فلز.
– خوردگی شکافی: خوردگی که در مکانهای راکد مانند قسمتهایی که در زیر واشرها وجود دارد رخ میدهد.
– خوردگی رشتهای: خوردگی که هنگام رسیدن آب زیر یک پوشش (مانند رنگ) ایجاد میشود.
این میتواند زمانی رخ دهد که دو فلز مختلف در یک الکترولیت مایع مانند آب نمک در کنار هم قرار بگیرند. در این حالت، مولکولهای یک فلز به سمت فلز دیگر کشیده میشوند و منجر به خوردگی در یکی از این دو فلز میشود.
هنگامی که شرایط محیطی به اندازه کافی تحت استرس باشد، برخی از فلزات میتوانند شروع به ترکخوردن و خستگی کردند و یا شکننده و ضعیف شوند.
این نوع خوردگی بسیار نادر است. اگر سطح کربن در فولاد خیلی زیاد باشد، کروم میتواند با کربن ترکیب شود تا کاربید کروم تشکیل شود. این واکنش در دمای بین ۴۵۰-۸۵۰ درجه سانتیگراد رخ میدهد. این فرآیند به طور معمول در حین جوشکاری اتفاق میافتد. کروم موجود برای تشکیل لایه غیرفعال کاهش مییابد. این خوردگی بین دانهها اتفاق میافتد و با استفاده از فولاد ضد زنگ کم کربن یا گرمایش یکنواخت و خنککردن سریع فولاد میتوان از آن جلوگیری کرد.
فروش لوله ساوه ارسال به تمام نقاط تهران و ایران
جهت اطلاعات بیشتر با شماره تلفن زیر تماس بگیرید