مفهوم تاب آوری اجتماعی امروزه در علوم طبیعی، انسانی و اجتماعی و همچنین در گستره ای از گفتگوهای تجاری، اجتماعی و سیاسی استفاده می شود.
در جهان امروز مخاطرات و تهدیداتی مانند همه‌گیری، بحرانهای مالی و افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی و انعطاف‌پذیری ساختاری و بافتاری بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده اند اگرچه مفهوم تاب آوری اجتماعی بر توانایی همه گروه‌های جامعه برای پیشروی و پایداری پس از شوک نهفته است
تاب آوری اجتماعی را میتوان ظرفیت تبدیل و تحول، تطبیق و سازگاری و توان مقابله با تنش و بحرانهای اجتماعی نامید.
تاب آوری اجتماعی از ظرفیت و توانایی خاصی در افراد و گروهها، خانواده و جوامع صحبت میکند که عمدتا یادگیری و سازگاری در تغییرات تحمیل شده، و همچنین قدرت تطبیق با شرایط و متقضیات را در بر خواهد داشت؛
این به ساده ترین معنا برخورداری از آغازی همیشگی است. احیای مهربانی، توسعه سازگاری، قدرت مبتنی بر انعطاف، سرمایه و سازندگی اجتماعی را تقویت میکند وهمزمان موجب و دستاورد تاب آوری است.
زمانی که جامعه ای با نیازهای تازه، خطرات و یا تهدیدات مواجه میشود دچار درهم شکستگی و بحران خواهد شد.از این رو بسیاری از متون بازگشت سریع به شرایط قبل از بحران را تاب آوری نامیده اند.
و براین اساس مطالعات تاب آوری ماموریت اصلی خود را برگشت پذیری در سریع ترین زمان ممکن، و با حداقل آشفتگی و حفظ شایستگی میداند.
توسعه تاب آوری باعث میشود که امداد و حمایت های اجتماعی به هنگام و هماهنگ، فراگیر و جامع درحد بهینه اعمال گردد.
نکته جالب توجه این است که تاب آوری قبل، در حین و بعد از وقوع بحرانهای اجتماعی موضوعیت دارد. بنابراین طرح مساله ای به نام تقدم و تاخر تاب آوری و بحران جایز نیست، چراکه تاب آوری در برگشت پذیری، مداخلات و پیشگیری کارساز است
در جهان امروز مخاطرات و تهدیداتی مانند همه‌گیری، بحرانهای مالی و افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی و انعطاف‌پذیری ساختاری و بافتاری بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده اند اگرچه مفهوم تاب آوری اجتماعی بر توانایی همه گروه‌های جامعه برای پیشروی و پایداری پس از شوک نهفته است.
تاب آوری به عنوان ابزار سازگاری و تحولات مثبت اجتماعی
مفهوم تاب آوری اجتماعی در دهه 1970 در زمینه مطالعات اکولوژی و بوم شناسی پدیدار شد، بر اساس آنچه به عنوان نظریه عمومی سیستم ها شناخته می شود، رویکرد سیستماتیک روشی است که برای درک و تجزیه و تحلیل پدیده ها که در تاب آوری اجتماعی هم میتواند بسیار کارساز باشد
نظریه عمومی سیستمها به ما کمک میکند درک بهتری از عملکرد سامانه های اجتماعی و اجزای تشکیل دهنده آن را که از نظر سیستمی هم حتی بخشی از آن هستند بهتر شناخته و تحلیل کنیم این گونه تحلیل ها میتواند در سیستمهای مکانیکی، اقتصادی و یا اجتماعی مورد استفاده واقع میشودمفهوم تاب آوری اجتماعی و یا انعطاف پذیری یک سیستم اغلب توانایی آن برای بازگشت به آن تعادل پس از یک اختلال است که البته جای بحث دارد.
به عنوان مثال، اگر یک سیستم اکولوژیکی پس از آتش سوزی، سیل، خشکسالی یا بلایای دیگر، به سرعت به تعادل اکولوژیکی خود بازگردد، سیستمی تاب آور در نظر گرفته می شود.
اخیراً، مفهوم تاب آوری در جوامع و سیستم های انسانی به منظور درک پویایی افراد در گروه ها، سازمان ها و حتی خانواده به کار گرفته شده است که برخی از ان بعنوان تاب آوری اجتماعی یاد میکنند.ایده «تاب آوری اجتماعی» از این شیوه جدید تفکر به عنوان روشی برای مطالعه رفتار یک گروه به عنوان تابعی از رفتار تک تک اعضای آن پدید آمده است.
در این زمینه، مطالعه شیوه مواجه و پاسخگویی به انواع شوک و چگونگی حفط تعادل و ادامه مسیر تکامل مهمترین موضوعات تاب آوری اجتماعی بشمار می آیند.
تمایز بین راه‌هایی که گروه‌های اجتماعی پس از شوک مجدداً تعادل را برقرار میکنند و روش‌هایی که در پاسخ به شوک تکامل می‌یابند و تغییر میکنند در مطالعات تاب آوری اجتماعی بسیار متداول و مرسوم شده است در واقع بخش بزرگی از ادبیات تحقیق در تاب آوری اجتماعی را بخود اختصاص داده است.
مفهوم تاب آوری اجتماعی در علوم اجتماعی به سرعت تکامل و گسترش یافته است، اما کماکان بین سازگاری و تحول ، از مرزهایی روشن و قابل شناسایی برخوردار است در نتیجه، تاب‌آوری به یک مفهوم رایج برای تحلیل تأثیر انواع نیروها بر جوامع تبدیل شده است.
مفهوم تاب آوری اجتماعی امروزه به طور گسترده در علوم طبیعی، انسانی و اجتماعی و همچنین در گستره ای از گفتگوهای تجاری، اجتماعی و سیاسی استفاده می شود.
در جهان امروز مخاطرات و تهدیداتی مانند همه‌گیری، بحرانهای مالی و افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی و انعطاف‌پذیری ساختاری و بافتاری بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده اند اگرچه مفهوم تاب آوری اجتماعی بر توانایی همه گروه‌های جامعه برای پیشروی و پایداری پس از شوک نهفته است
تاب آوری به عنوان ابزار سازگاری و تحولات مثبت اجتماعی
مفهوم تاب آوری اجتماعی در دهه 1970 در زمینه مطالعات اکولوژی و بوم شناسی پدیدار شد، بر اساس آنچه به عنوان نظریه عمومی سیستم ها شناخته می شود، رویکرد سیستماتیک روشی است که برای درک و تجزیه و تحلیل پدیده ها که در تاب آوری اجتماعی هم میتواند بسیار کارساز باشد
نظریه عمومی سیستمها به ما کمک میکند درک بهتری از عملکرد سامانه های اجتماعی و اجزای تشکیل دهنده آن را که از نظر سیستمی هم حتی بخشی از آن هستند بهتر شناخته و تحلیل کنیم این گونه تحلیل ها میتواند در سیستمهای مکانیکی، اقتصادی و یا اجتماعی مورد استفاده واقع میشودمفهوم تاب آوری اجتماعی و یا انعطاف پذیری یک سیستم اغلب توانایی آن برای بازگشت به آن تعادل پس از یک اختلال است که البته جای بحث دارد.
به عنوان مثال، اگر یک سیستم اکولوژیکی پس از آتش سوزی، سیل، خشکسالی یا بلایای دیگر، به سرعت به تعادل اکولوژیکی خود بازگردد، سیستمی تاب آور در نظر گرفته می شود.
اخیراً، مفهوم تاب آوری در جوامع و سیستم های انسانی به منظور درک پویایی افراد در گروه ها، سازمان ها و حتی خانواده به کار گرفته شده است که برخی از ان بعنوان تاب آوری اجتماعی یاد میکنند.ایده «تاب آوری اجتماعی» از این شیوه جدید تفکر به عنوان روشی برای مطالعه رفتار یک گروه به عنوان تابعی از رفتار تک تک اعضای آن پدید آمده است.
در این زمینه، مطالعه شیوه مواجه و پاسخگویی به انواع شوک و چگونگی حفط تعادل و ادامه مسیر تکامل مهمترین موضوعات تاب آوری اجتماعی بشمار می آیند.
تمایز بین راه‌هایی که گروه‌های اجتماعی پس از شوک مجدداً تعادل را برقرار میکنند و روش‌هایی که در پاسخ به شوک تکامل می‌یابند و تغییر میکنند در مطالعات تاب آوری اجتماعی بسیار متداول و مرسوم شده است در واقع بخش بزرگی از ادبیات تحقیق در تاب آوری اجتماعی را بخود اختصاص داده است.
مفهوم تاب آوری اجتماعی در علوم اجتماعی به سرعت تکامل و گسترش یافته است، اما کماکان بین سازگاری و تحول ، از مرزهایی روشن و قابل شناسایی برخوردار است در نتیجه، تاب‌آوری به یک مفهوم رایج برای تحلیل تأثیر انواع نیروها بر جوامع تبدیل شده است.
