هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر خودکارآمدی و تاب آوری معتادان مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد بهشهرانجام شد.
روش: با توجه به هدف و ماهیت تحقیق، مطالعه حاضر از نظر ساختار پژوهشی شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه) بود.
جامعه آماری پژوهش حاضر شامل معتادان مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد بهشهر در سال ۱۳۹۶ بود.
بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از بین جامعه آماری تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند.
نمونه ها به تعداد ۱۵ نفر برای گروه آزمایش و تعداد ۱۵ نفر برای گروه گواه به صورت تصادفی ساده جایگزین شدند
ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و مقیاس خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲) بود.
مداخله شامل نه جلسه درمانی بود که به وسیله درمانگر اجرا شد. هر جلسه ۹۰ دقیقه و فاصله زمانی بین جلسات یک هفته به طول انجامید.
پس از پایان جلسات گروه درمانی، هر دو گروه ارزیابی شدند.
مجذور اتا نیز نشان داد که ۶۴ درصد از واریانس متغیر وابسته توسط متغیر گروه‌بندی (آزمایش و گواه) تعیین می‌شود.
نتیجه گیری: براساس نتایج می توان گفت: درمان شناختی-رفتاری منجر به افزایش خودکارآمدی وتاب آوری معتادان مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد بهشهر شده است.
اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر خودکارآمدی و تاب آوری معتادان
بنا بر همین گزارش از خانه تاب آوری ایران درمان شناختی-رفتاری (CBT) به عنوان یک رویکرد مؤثر در بهبود خودکارآمدی و تاب‌آوری معتادان شناخته شده است.
پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این نوع درمان می‌تواند به افراد کمک کند تا با تغییر الگوهای فکری منفی و تقویت مهارت‌های مقابله‌ای، احساس کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته باشند.
اثربخشی CBT بر خودکارآمدی: در یک مطالعه، تأثیر CBT بر افزایش خودکارآمدی معتادان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان پس از دریافت درمان، در توانایی‌های خود برای مدیریت چالش‌ها و مشکلات زندگی بهبود قابل توجهی را تجربه کردند.
اثربخشی CBT بر تاب‌آوری: تاب‌آوری به معنای توانایی فرد در مقابله با مشکلات و بازگشت به حالت عادی است. CBT با تقویت مهارت‌های حل مسئله و افزایش آگاهی از احساسات، به معتادان کمک می‌کند تا در برابر فشارها و بحران‌ها مقاوم‌تر شوند. شواهد نشان می‌دهند که این درمان می‌تواند تاب‌آوری را در بیماران معتاد به طور معناداری افزایش دهد.
ترکیب این دو اثر مثبت می‌تواند به ایجاد یک مسیر درمانی مؤثر برای معتادان کمک کند و آن‌ها را در فرآیند بهبودی حمایت کند.
