افراد تاب آور مثبت اندیش هستند گفت‌وگوی درونی آنها مبنی بر مراقبت و خود آگاهی است؟
افراد تاب آور از چه روش و منش و ویژگیهای برخوردار هستند
همیشه این کنجکاوی درچندی و چگونگی تاب آوری افراد وجود دارد که آنها چگونه عمل میکنند و در بحرانهای عاطفی و شکست های عشقی و یا ورشکستگی های اجتماعی و اقتصادی چه جیزی موجب برون رفت و عبور موفقیت آمیز آنها خواهد بود و اینکه افراد تاب آور از چه روش و منش و ویژگیهای برخوردار هستند
مقدسی مترجم کتاب تاب آوری ( منابع و گفتمان ) در یادداشتی اختصاصی برای میگنا نوشت : در روزگاران شتابان و غیر قابل پیش بینی هر لحظه حادثه ای و اتفاق غیر منتظره ای در راه است به نظر میرسد زندگی بشر هیچگاه به این میزان خارج از کنترل و غیر قابل پیش بینی نبوده است در چنین حال و هوایی که نمیتوان از بروز اتفاقات گاه و بیگاه و صدمات و آسیب های غیر قابل پیش بینی جلوگیری کرد تاب آوری است که میتواند از سلامتی و نیکزیستی ما حفاظت کند.
تاب آوری در لحظات مواجهه ما با رویدادهای ناگوار زندگی قدرتی مبتی بر انعطاف را تدارک میبنید چنین عملکردی در هنگام استرس و انواع تهدیدات همواره ضامن سلامت و تحسین برانگیز است بعبارتی ساده میتوان گفت تاب آوری علم غلبه بر ناملایمات و یا ایجاد تغییر است.
تاب آوری افراد میتواند مبتنی بر معنامندی ، مهارت و خردورزی باشد در اینجا برخی از آنها آورده شده است :
1-افراد تاب آور به جزییات امور توجه دارند با اینحال کل نگر هستند و بر طرح کلی امور اشراف دارند اقدامات آنها چشم اندازی وسیع بدون غفلت از جزییات را نمایندگی میکند .
2-افراد تاب آور افرادی خلاق ، گاهی خارج از چارجوب و غیر قابل پیش بینی و نامتداول هستند چرا که این افراد عملکرد بسته و طرز فکری ایستا ندارند افرادی با عملکرد باز ، پویا و چند وجهی هستند این ویژگی آنها باعث میشود که در برابر ایده ها و فرصت های جدید پذیرا و منعطف باشند و رشد کنند.
3-افراد تاب آور نقاط ضعف خود را به خوبی می شناسند و از آنها نمی ترسند .آنها پذیرای بازخورد و انتقاد هستند ،و به راحتی می توانند نقاط کور ،بازخوردها و انتقادات را مدیریت کنند و برای موقعیتهای متفاوت و مختلفی آماده شوند .
4-افراد تاب آور مشورت میگیرند .آنها کاملا به این امر واقف هستند که به تنهایی تمام مشکلات را نمیتوانند حل کنند زیرا تسلط برتغییر یا چالش های پیش آمده اغلب به کمک بیرونی نیاز دارد تاب آوری تمایل به درخواست راهنمایی از متخصصان و بزرگسالان مهربان ودلسوز را مورد تاکید قرار میدهد (همچنین استفاده از خدمات کوچینگ و منتورینگ).
5-افرادتاب آور به شکلی حیرت انگیز به خلوت و تنهایی نیازدارند و از آن لذت میبرند آنها از خلوت و شناخت خود نمی هراسند و از همین جهت بسیار مکاشفه و کشف خود را لذت بخش دانسته و یاد گیری در تنهایی را بخشی از توسعه و تکامل خویش میدانند .
6- افراد تاب آور به ارتباط با دیگران نیاز و برای کیفیت ارتباطات خود ارزش قائلند ابتدا مردم را می بینند، سلسله مراتب و قدرت را می سنجند و سپس خود تعیین میکنند سطح ارتباطشان به چه شکل باشد آنها می دانند روابط به زمان و تلاش نیاز دارد و به برقراری روابط متمایل هستند افراد تاب آور مدیریت خویشتن و روابط عاطفی و اجتماعی خود را بعهده دارند .
7-افراد تاب آور میدانند متغیرها و شرایط متعددی میتواند بر اهداف آنها موثر باشد بنابراین تعداد محدودی از برنامه هایشان را انتخاب کرده و توسعه میدهند این شکل از گزینش و انتخاب به آنها در تمرکز قوا کمک میکند تا به راحتی امور را بررسی کنند و به نتایج استثنایی برسند .
8- افراد تاب آور در صیانت از سلامتی و خود مراقبتی بهوش هستند آنها میدانند که از چالشها مصون نیستند آنها همچنین دریافته اند که آسیب پذیر بودن انگ و ننگ نیست بنابراین نیکزیستی و تندرستی برای آنها حایز اولویت است.
9. افراد تاب آور محافظ انرژی های خود هستند آنها میدانند که انرژی همه چیز است و بله گفتن به هر درخواستی ممکن و معقول نیست و منجر به تحلیل رفتن انرژی آنها می شود مهارت اینگونه افراد در نه گفتن و نه شنیدن شایان توجه است استفاده و حفاظت درست انرژی از ویژگیهای منحصر بفرد و قابل توجه تاب آوری افراد است.
10. افراد تاب آور از حس بیدار و هشیاری ویژه ای برخوردار هستند و می توانند همه چیز را کاملا انسانی احساس کنند این به معنای شکنندگی و احساسات سطحی نیست .
11. افراد تاب آور بسیار خلاق و بدعت گذار هستند . واژه بدعت گذار به حق شایسته آنهاست چون آنها چیزهایی را خلاقانه ایجاد می کنند که بسیاری ایده های نو آورانه از آن متجلی می شود که کاری متداول نیست .
12. افراد تاب آور مثبت اندیش هستند گفت‌وگوی درونی آنها مبنی بر مراقبت و خود آگاهی است گفتگوی درونی منفی و فضای سرزنش و شماتت خویشتن مانع بهباشی و تاب آوری است در تاب آوری استفاده از کلمات و عبارات مثبت ، مناجات و شکر گزاری بسیار مورد توجه قرار گرفته است .
گفتگوی درونی منفی و فضای سرزنش و شماتت خویشتن مانع بهباشی و تاب آوری است در تاب آوری استفاده از کلمات و عبارات مثبت ، مناجات و شکر گزاری بسیار مورد توجه قرار گرفته است .
افراد تاب آور با قدردانی ازموقعیت های چالش برانگیز ، احساس خوشبختی را زنده نگه میدارند آنها میدانند حتی وقتی که اوضاع وخیم است باز هم میتوان زندگی و زیبایی هایش را ستایش کرد و چیزهای با ارزشی را برای دوست داشتن یافت.
