به کار گرفتن و نگهداشت استعدادها یکی از چالش های بزرگ تاب آوری سایبری است.
موفقیت در تاب آوری سایبری چگونه بدست می آید ؟ به کار گرفتن و نگهداشت استعدادها یکی از چالش های بزرگ تاب آوری سایبری است.
به قلم بهناز آریا
این روزها مجموعه ها برای دست یابی به این استعدادها در رقابتی بر سر پرداخت بیشتر به همان تعداد افراد مشخص و ثابت این حوزه هستند که به کمبود نیروی انسانی و افزایش نرخ جابجایی به شدت دامن میزند.
بالا بردن میزان پرداختی، این بحران بلند مدت و این شکاف را به هیچ وجه درمان نخواهد کرد.افزایش جریان استعدادهای امنیت سایبری در نیروی کار کنونی بسیار سخت ولی در عین حال پر از فرصت ها و پتانسیلهای تغییر و پیشرفت است.
فناوری ها و پروژه های جدید و خلاقانه ای هر سال معرفی میشوند و سازمانها، گرایش بیشتری به تاب آوری سایبری پیدا میکنند. درحقیقت چاره دیگری هم ندارند!
آنچه مهارت های لازم برای تبدیل شدن به یک متخصص امنیت سایبری محسوب میشود بسیار فراتر از دروس کامپیوتر و مهندسی است. علاوه بر دیسیپلین های آکادمیک و حرفه ای، مهارت های فراوان نرم برگرفته از اقتصاد، حقوق، روانشناسی، جامعه شناسی، ارتباطات و مدیا ... میتواند این نقش را شکل دهد.
اما چطور میتوان تعداد این استعداد ها را افزایش داد؟
گسترش دامنه افرادی که در این حوزه میتوانند فعالیت کنند، ازجمله زنان و یا افراد فاقد تحصیلات دانشگاهی و دارای دانش مهارتی که همواره در کار فنی کمتر مورد اقبال هستند، در بهبود فرهنگ امنیت سایبری بسیار موثر است.
بدون شک کار ساده ای نیست.در قدم اول اصلاح این نگرش که چه افرادی میتوانند وارد این حوزه شوند و نیازی هم به تحصیلات سنتی رایج ندارند، کار سختی است. بسیاری از مشاغل امنیت سایبری نیازمند کارآموزی و یادگیری درحین کار هستند.
بسیاری از افراد فناوری میتوانند مهارتهای کنونی خود را گسترش داده و به امنیت سایبری تغییر مسیر دهند.
اما تجربه جهانی هم نشان میدهد که بهترین آموزش ها و مدل های کارآموزی هم نمیتواند تعداد بالایی خروجی در این زمینه داشته باشد اگرچه تمرکز بیشتر بر روی مهارت و تجربه و ایجاد تنوع در جذب افراد با استعداد های متفاوت و از اقشار مختلف میتواند کمک کننده باشد.
همانطور که تهدیدات سایبری در حال تحول و تکامل هستند، منبع استعدادی که با آن مقابله میکند هم باید متحول شده و تکامل یابد.
و همانطور که تهدیدات جنبه فنی اجتماعی (socio-technical) به خود گرفته اند( نظیر مهندسی_اجتماعی)، قابلیتهای غیر فنی و اجتماعی هم باید در افراد متخصص در ایجاد راه حل ها در نظر گرفته شود.
آشنایی با مدیریت، سیاست گذاری، قوانین، دیپلماسی، استانداردها ...ایجاد تنوع در استعدادهای امنیت سایبری پرچالش ولی ضامن موفقیت در تاب آوری سایبری است.
به کارگیری افرادی با نگاه های متفاوت، با تجارب و زمینه های کاری مختلف، وسعت دید سازمان نسبت به هر صورت مساله ای خصوصا موارد امنیت اطلاعات را گسترش میدهد. طبق تجارب جهانی در سالهای اخیر، قدمهایی برای دستیابی به این جذب برابر استعدادها برای افزایش تاب آوری سایبری تعیین شده که مهمترین آنها حمایت مدیریت سازمان و ایجاد محیط امن و تنوع پذیر و قابلیت رشد برای نگهداشت نیروها را میتوان نام برد.
پس از جذب استعداد، آموزش های موثر سازمانی استعداد را به متخصصی کارآمد تبدیل میکند. فناوری قابل یادگیری است به شرطی که قابلیت هایی نظیر کنجکاوی و پرسشگری، قابلیت حل مساله و تفکر خلاقانه و مدیریت فعالیتها خصوصا در زمان بحران در فرد وجود داشته باشد. حتی یک متخصص با سابقه هم بدون این قابلیتها برای سازمان کارآمد نخواهد بود و عملا متخصص غیرپویا در این حوزه جایی ندارد!
امروزه تمرکز به جای پاسخگویی و مقابله سایبری، باید بر روی تاب آوری سایبری باشد که مهمترین بخش آن نیروی انسانی با نگرشی متفاوت و دارای تنوع در تجربه و مهارت است!
