عوامل شخصیتی و اعتقادات مذهبی در تاب آوری بیماران مبتلا به سرطان مری
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران مبتلا به سرطان مری شهر اردبیل بود که در نیمه اول سال ۱۳۹۴ به بیمارستان امام خمینی (ره)، کلینیک ارس و کلینیک شیمی درمانی شفا پرتو اردبیل مراجعه کرده بودند.
از بین مراجعین ۸۰ بیمار مبتلا به سرطان مری به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.
برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تاب آوری کانر- دیویدسون، پرسشنامه ابعاد شخصیتی مک کری و کوستا و پرسشنامه اعتقادات مذهبی معنویت هال و ادواردز استفاده شد. در نهایت داده های به دست آمده به کمک SPSS-21 و آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بین اعتقادات مذهبی و ابعاد شخصیت با تاب آوری در بیماران مبتلا به سرطان مری همبستگی معناداری وجود داشت.
پیشنهاد ما به شما
رابطه بین هوش عاطفی، هوش معنوی و تاب آوری
6 آذر 1403
4 آذر 1403
همچنین بین تاب آوری با اکثر مولفه های اعتقادات مذهبی از قبیل آگاهی، بزرگنمایی، مدیریت برداشت و با نمره کلی معنویت رابطه مثبت و با نا امیدی و بی ثباتی رابطه منفی وجود داشت.
بین تاب آوری با روان آزردگی، برونگرایی رابطه منفی و با توافق و وظیفه شناسی رابطه مثبت معنی داری وجود داشت (۰۰۱/۰>p) و حدود ۷۳ درصد واریانس تاب آوری توسط متغیرهای معنویت و ۶۹ درصد واریانس متغریهای روان آزردگی، برونگرایی، انعطاف پذیری، دلپذیربودن، وظیفه شناسی توسط متغیر معنویت پیش بینی می شود.
نتیجه گیری: میتوان نتیجه گرفت با بالا رفتن اعتقادات مذهبی، تاب آوری بیماران سرطانی بالا میرود و با پایین بودن روان آزردگی و برونگرایی اعتقادات مذهبی بالا می رود و بالعکس با بالا رفتن توافق و وظیفه شناسی اعتقادات مذهبی نیز بالا می رود
بنابراین میتوان گفت اعتقادات مذهبی و ابعاد پنجگانه شخصیت میتواند تاب آوری را در بیماران مبتلا به سرطان مری پیش بینی کند. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه آسیبشناسی و درمان این بیماران در اختیار متخصصین قرار میدهد.
نقش عوامل شخصیتی و اعتقادات مذهبی در تاب آوری بیماران مبتلا به سرطان مری
ایجاد سیستم‌های حمایتی مؤثر برای بیماران سرطانی نه تنها به بهبود کیفیت زندگی آن‌ها کمک می‌کند، بلکه میتواند بر روند درمان و بهبودی آن‌ها نیز تأثیرگذار باشد.
حمایت اجتماعی نقش حیاتی در بهبود کیفیت زندگی بیماران سرطانی دارد. این نوع حمایت شامل کمک‌های عاطفی، اطلاعاتی و مادی از طرف خانواده، دوستان و جامعه است که میتواند به بیماران در مقابله با چالش‌های ناشی از بیماری کمک کند. تحقیقات نشان داده‌اند که بیماران سرطانی که از حمایت اجتماعی قوی‌تری برخوردارند، تجربه بهتری از درمان و زندگی دارند و قادرند بهتر با استرس‌های روانی و جسمی ناشی از بیماری کنار بیایند.
حمایت اجتماعی میتواند به کاهش احساس تنهایی و افسردگی در بیماران کمک کند. این امر به نوبه خود میتواند بر نتایج درمانی تأثیر مثبت بگذارد و حتی ممکن است طول عمر را افزایش دهد.
بیماران با حمایت اجتماعی قوی‌تر معمولاً در مواجهه با مشکلات درمانی و عوارض جانبی بهتر عمل می‌کنند و از لحاظ روانی نیز پایدارتر هستند
