تاب آوری را می توان در هر سنی آموزش داد

تاب آوری را می توان در هر سنی آموزش داد، الگوبرداری کرد و پرورش داد از طریق ایجاد گروه های حمایتی قوی و تشویق بچه ها به ارتباطات اجتماعی می توانیم به آنها کمک کنیم تا بفهمند زمانی که احساس ناراحتی میکنند بدانند چهسارینا سعادتی در باشگاه تاب آوری در یادداشتی اختصاصی از شش روش برای تاب آوری کودکان نوشت:
حضور ذهن بدون حواس پرتی، با هر کودک وقتی اختصاصی صرف کنید
کمک کردن به بچه ها برای عبور از استرس ها و فشارهای زندگی روزمره مهمتر از همیشه شده است به علت اینکه شیوع اختلالات عاطفی، از جمله اضطراب و افسردگی افزایش یافته است.
فشارهایی که جوانان با آن روبه‌رو می‌شوند از استرس مدرسه، قلدری و نگرانی در مورد آینده شغلی و مسکن گرفته تا نگرانی‌ها در مورد تصویر بدنی و خود پنداره متغیر است.
اگرچه ممکن است نتوانیم همه این مشکلات را برطرف کنیم، اما می‌توانیم مهارت‌هایی را برای کمک به جوانان برای مقابله با استرس وسختی ها منتقل کنیم این چیزی است که به عنوان تاب آوری شناخته می شود
بنابراین تاب آوری را می توان در هر سنی آموزش داد، الگوبرداری کرد و پرورش داد از طریق ایجاد گروه های حمایتی قوی و تشویق بچه ها به ارتباطات اجتماعی می توانیم به آنها کمک کنیم تا بفهمند زمانی که احساس ناراحتی میکنند بدانند چه کارهایی میتوانند انجام بدهند تا احساس بهتری داشته باشند.

با توجه کامل و بدون حواس پرتی با هر کودک فرصتی ویژه و زمانی اختصاصی صرف کنید
تاب آوری" قدرت درونی " جادویی نیست که به بچه ها در پشت سر گذاشتن شرایط سخت کمک کند بلکه از طریق روابط حمایتی با افراد قابل اعتماد ( والدین، معلم، اقوام و...) ایجاد میشود.
نکته ی کلیدی آن است که  کیفیت مهم است نه کمیت.به طور مثال ده دقیقه تمرکز و توجه کامل شما به فرزندتان بهتر از ساعتی است که ذهنتان مشغول مسائل دیگر است. مثلا وقتی سر میز شام هستید و روی موبایل خود متمرکز شده اید به بچه ها یاد می دهید که همیشه حواسشان پرت باشد و اینکه آنها به اندازه ی کافی برای توجه شما مهم نیستند.
شما به عنوان والدین می توانید در هر شرایطی ( مسافرت، سر میز غذا و...) استفاده کنید تا با فرزندانتان گپ بزنید،به آنها گوش بدهید، درمورد احساسات خودتان حرف بزنید و حتی بچه ها را تشویق به صحبت درباره ی احساساتشان کنید در نتیجه فرزندان شما می آموزند که همیشه فضایی امن برای صحبت و باز کردن احساسات و دیگر مسائل وجود دارد.

استراحت و کیفیت خواب اهمیت دارد
کودکان زیادی هستند که به سختی می خوابند و سخت از خواب بیدار میشوند. کمبود خواب با کیفیت سبب ایجاد استرس در کودکان میشود که از تاثیرات منفی آن میتوان به حافظه، تمرکز، عملکرد شناختی ( یادگیری، حل مسائل، هوش، خلاقیت و تصمیم گیری و...) اشاره کرد. نور آبی که از صفحات تلفن همراه، تبلت و غیره به چشم ما میرسد تولید ملاتونین ( هورمونی که در مغز انسان تولید میشود و به نام هورمون خواب هم شناخته میشود بدن را برای به خواب رفتن اماده میکند.) سرکوب میکند و زمان خوابیدن را برای ما سخت تر میکند.
والدین ضعیف استفاده از فناوری ( اینترنت، تلفن همراه و...) را به طور کامل ممنوع میکنند. در صورتی که نیازی به این کار نمی باشد. آنها میتوانند حداقل یک ساعت قبل از خواب ممنوعیت استفاده از وسایل خانگی را اعلام کنند و در صورت نیاز مودم را خاموش کنند. اوایل عصر، اصرار داشته باشید که همگی حالت شبانه ی گوشی را از طریق تنظیمات گوشی به جای نور ابی از نور گرم تر استفاده کنند و یا می توانید برنامه هایی که این کار را انجام می دهند از اینترنت دانلود کنند. چراغ های شب بچه ها را به چراغ های قرمز تغییر دهید چون نور قرمز کمترین تاثیر را بر تولید هورمون ملاتونین دارد.

تفریح ، گلگشت و پیاده وری مهم است بیرون بروید و ورزش کنید
همه ی ما متوجه این موضوع هستیم که فعالیتهای بدنی یا ورزش منظم مهم است و حتی کودکان باید بیشتر، از آن استفاده کنند. ورزش علاوه بر تناسب اندام، تاب اوری کودکان را بیشتر میکند. ثابت شده است که ورزش در درمان افسردگی و اضطراب خفیف تا متوسط به اندازه  داروها موثر و برابر است. هورمون هایی که هنگام استرس در بدن ترشح میشوند ( مانند کورتیزول و آدرنالین) که معروف به هورمون های استرس و اضطراب هستند.
هنگام ورزش کردن به طور موقت هورمون های استرس در بدن افزایش می یابند. فعالیت بدنی منظم به سیستم پاسخ به استرس ما ( اندام های تولید کننده ی استرس) می آموزد به طور موثرتری بهبود یابد. میتوانید از تمرینات کوتاه مدت در طول روز استفاده کنید. بچه ها کاری را انجام میدهند که شما را در حال انجام دادن آن کار می بینند، به طور مثال می توانید قبل از شام موسیقی بگذارید و همگی برقصید.

به تاخیر افتادن لذت و رضایت را اموزش دهید
تاب آوری یعنی همیشه نمیتوانید به محض آنکه چیزی را می خواهید به آن برسید. روانشناسی به ما یاد میدهد کسانی که میتوانند رضایت دیرهنگام را بپذیرند ، زندگی شادتر و سالم تری خواهند داشت. بدون داشتن توانایی به تاخیر انداختن لذت و پاداش، بچه ها مهارت مهمی برای ارامش خود را از دست خواهند داد.
یکی از بهترین تمرین ها برای اموزش به کودکان بازی های رو میزی است. بچه ها نیاز به کنترل تکانه ( ناگهانی عمل نکردن ) ، نوبت گرفتن و انعطاف پذیری ذهنی ( توانایی تغییر تفکر برای تطبیق پذیری با موقعیت جدید) دارند. قشر جلوی مغز کودکان ( بخش منطقی مغز که در تصمیم گیری، تنظیم احساسات و انعطاف پذیری نقش دارد) قوی تری میشود. راه های دیگری برای به تاخیر انداختن تشویق و لذت وجود دارد: از جمله یادگیری یک ساز موسیقی، گوش دادن به کل آلبوم ها به جای پرش از آهنگی به آهنگ دیگر، تسلط بر یک ورزش جدید، حتی هفته به هفته یک سریال تلویزیونی نگاه کنید.

الفبای غذا ( یعنی از الف تا ی تنوع غذایی داشته باشیم)
این مفهوم ناظر به این معناست که کم بخوریم اما متنوع بخوریم تغذیه تاثیر زیادی بر سلامت روان دارد. غذای با کیفیت باکتری های روده ی ما را تغییر میدهد و پیام های ارامش به مغز ارسال میکند. غذاهای بی کیفیت و فراوری شده ( مانند کنسروها و...) پیام های استرس  را به مغز می فرستد. یک رژیم غذایی متنوع سرشار از فیبر موجب تنوع بیشتر باکتری های روده میشود در نتیجه انعطاف پذیری بیشتری نصیب ما میشود و احتمال اضطراب و افسردگی کمتر میشود.
متقاعد کردن بچه ها به خوردن غذای سالم تر سخت به نظر می رسد به ویژه اگر آنها دمدمی مزاج باشند، این به معنای تبدیل شدن شما به یک سرآشپز ماهر نیست، میتوانید فقط چند ترفند را امتحان کنید. در طی سی روز، مواد غذایی مختلف بخورید و از الفبا کمک بگیرید. مثلا (م) برای موز، ( ن) برای نخود فرنگی، (ش) برای شیر و غیره. به این ترتیب غذای سالم را به یک بازی تبدیل کنید و کودکان را تشویق کنید تا غذاهای جدید را امتحان کنند.

شکرگزاری سعادت است ، شکرگزاری را بیاموزیم
به جای پرسیدن سوالاتی مانند « مدرسه چطور بود؟» و « امروز چه کار کردی؟» به آنها باد بدهید که روزشان را دوباره تنظیم ( تبدیل حال بد به حال خوب) کنند. برای انجام این کار میتوان یک بازی طراحی کرد. برای مثال همگی به این سه سوال پاسخ دهید :
امروز هریک از دوستان برای خوشحال کردن شما چه کردند؟
برای خوشحال کردن دیگران یا همکلاسی هایتان چه کردید؟
امروز چه آموخته اید؟
این بازی ساده به همه ی شما کمک میکند تا چیزهای مثبت را پیدا کنید، در نتیجه همه و به ویژه کودکان قدردانی را می آموزند، خوش بینی را پرورش میدهند و مهربانی را تشخیص میدهند. با این بازی ساده روحیه ی همه بهتر میشود و شما هم درباره ی فرزندانتان چیزهایی یاد می گیرید که هرگز به آن فکر نمی کردید. کارهایی میتوانند انجام بدهند