سارا حق بین در یادداشتی برای باشگاه تاب آوریمیگنا نوشت : بسیاری از ما افراد شاغل به دلایل متعدد از جمله خستگی ناشی از ساعات طولانی کار، دستمزدهای پایین، عدم رضایت شغلی، کاستیهای سازمانی، خانواده، ترافیک و مشکلات فیزیکی، تمایل به بازنشستگی داریم؛ با این رویا که پس از آن فرصت کافی برای استراحت و پرداختن به خود و خانواده را خواهیم داشت.
اما تحقیقات نشان میدهد که ادامه کار حتی بعد از بازنشستگی مزایای متعددی دارد؛ چه ماندن در شغلی فعلی و طولانی مدت خود، چه در شغل دوم یا سوم.
زندگی طولانیتر: افرادی که مدت طولانیتری کار میکنند اغلب عمر طولانیتری دارند. داشتن برنامه و مسئولیتها باعث میشود افراد به فعالیت فیزیکی و ذهنی خود ادامه دهند، مخصوصاً زمانی که سایر بخشهای زندگی شروع به کُند شدن میکنند.
اجتماعی ماندن: محل کار یعنی تعامل منظم با دیگر افراد که برای سلامت کلی افراد در هر سنی مهم است. روابط و دوستیهایی که در محل کار ایجاد میشوند، علاوه بر حضور در کنار افراد دیگر، میتوانند بخشهای معناداری از زندگی اجتماعی در سالهای بعد باشند.
حفظ حس هدف: بسیاری از مردم ترجیح میدهند به سر کار برگردند، فقط برای احساس مفید بودن. داشتن حس هدف باعث میشود ما به عنوان یک انسان با انگیزه باشیم. ما تمایل طبیعی داریم در جامعه حضور داشته باشیم تا احساس رضایت کنیم.
دغدغه مالی کمتر: اگرچه بیمهها و حقوق بازنشستگی ممکن است تا حدودی مخارج و هزینههای زندگی را تأمین کنند، اما داشتن یک منبع درآمد کمکی میتواند فشار مالی را کاهش دهد.
انتقال دانش و تجربه: محل کار فضای به مشارکت گذاشتن تجربیات حرفهای با افراد جوانتر است. با این کار محل کار و افرادی را که با آنها کار میکنید غنی کنید.
بهبود عملکرد مغز: محققان دریافتند که مغز افراد سالخورده، کاهش برخی از قابلیتها را با بهبود در برخی دیگر جبران میکند. برای مثال، اگرچه کارگران مسنتر معمولاً اطلاعات را آهستهتر از جوانترها پردازش میکنند، اما عملکردهای دیگر - مانند حافظه معنایی، زبان و گفتار - با افزایش سن بهبود مییابند.
گسترش شبکه اجتماعی: یک محیط حرفه ای این فرصت را به شما میدهد که حلقه های ارتباطی خود را گسترش داده و افراد همفکر خود را پیدا کنید.
دنیا به سرعت در حال تغییر است. پیشرفت علم و تکنولوژی سریعتر از سرعت ماست. ماندن در محل کار ذهن را چابک نگه میدارد و باعث به روز ماندن ما در زمینه تکنولوژی میشود.