تاب‌آوری ملی، با اذعان به اینکه یک قدرت ملی نه صرفاً، براساس ظرفیت نظامی، بلکه از طریق جنبه‌های سیاسی ـ روان‌شناختی ارزیابی میشود، ظهور پیدا کرد. تاب‌آوری در سطح ملی، فرایند سازگارشدن و جذب ناملایمات یا تغییر تحمیل‌شده به‌واسطۀ تهدید خارجی را بررسی میکند.
توانایی یک ملت برای آماده شدن، انطباق، مقاومت در برابر تهدیدها، خطرات، شوک ها و اختلالات مختلف، از جمله مواردی که دوره ای و مزمن هستند تاب آوری ملی گفته میشود.
به گزارش میگنا با افزایش بلایای طبیعی و انسانی و پیامدهای گسترده‌ی آنها، نیاز به تاب‌آورتر شدن جوامع و دولت‌ها بیش از پیش احساس میشود. این امر موجب شده است که تاب‌آوری، به عنوان بزرگ‌ترین چالش ملی در عصر حاضر قلمداد گردد(گلوردی ، 1396).
به توانایی یک ملت برای آماده شدن، انطباق، مقاومت در برابر تهدیدها، خطرات، شوک ها و اختلالات مختلف، از جمله مواردی که دوره ای و مزمن هستند تاب آوری ملی گفته میشود.
تاب‌آوری ملی، با اذعان به اینکه یک قدرت ملی نه صرفاً، براساس ظرفیت نظامی، بلکه از طریق جنبه‌های سیاسی ـ روان‌شناختی ارزیابی میشود، ظهور پیدا کرد. تاب‌آوری در سطح ملی، فرایند سازگارشدن و جذب ناملایمات یا تغییر تحمیل‌شده به‌واسطۀ تهدید خارجی را بررسی میکند.
چشم انداز تاب آوری ملی آینده ای است که در آن جوامع به طور جمعی، عادلانه و کارآمد با شرایط در حال تغییر سازگار می شوند، شوک ها را کاهش داده و مسیر بهبودی وپیشرفت را پیش میگیرند، تاب آوری ملی همچنین میتواند آثار عوامل استرس مزمن کاهش دهد.
بررسی ادبیات تحقیق اصول خاصی را برای تاب آوری ملی پیشنهاد میکند که عبارتند از:
1.آمادگی: که شامل پیش‌بینی و تمهیدات لازم برای مقابله با تهدیدات و خطرات بالقوه، از جمله توسعه طرح‌ها و رویه‌ها برای پاسخگویی یا پیشگیری مؤثر است.
2.سازگاری: که اعلب شامل انطباق با شرایط در حال تغییر است، در این میانه میتوان به تأثیرات تغییرات اقلیم ( آب و هوا) و سایر عوامل استرس زا در دراز مدت است.
3. مقاومت: این شامل داشتن ظرفیت برای تحمل در برابر رویدادهای مخرب است.
4. برابری: به معنای حصول اطمینان از این است که همه جوامع و افراد برخورداری عادلانه از منابع و پشتیبانی های لازم از خدمات اجتماعی برای تاب آوری را دارند.
5.همکاری:به عضویت و ایفای نقش و انجام دادن کاری در سیستم ها و بخش های مختلف اجتماع است که منجر به توسعه تاب آوری خواهد بود از جمله مشارکت بین دولت، بخش خصوصی، سازمانهای مردم نهاد و فعالیت های داوطلبانه و یا هر گونه کنش اجتماعی دیگر.
6.پیشگیری: به ریشه ها و دلایل صدمات و آسیب های مختلف اجتماعی توجه میکند به گونه ای که منجر به کاهش مخاطرات شود پیشگیری موفق بر پیش بینی های دقیق تکیه میزند.
7. یادگیری: توسعه تاب آوری ثمره استمرار در یادگیری و آموزش است تفاهم و تعاملات بین نسلی و بهبود مستمر و یادگیری از تجربیات گذشته، به اشتراک گذاری دانش و بهترین شیوه ها برای ایجاد تاب آوری بسیار کار آمد و موثر هستند .
بنابر همین گزارش از محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در ادامه و تکمیل این مطلب آورده است تاب آوری فرهنگی و تاب آوری ملی به طور متقابل یکدیگر را تقویت می‌کنند.
تاب آوری فرهنگی به توانایی جوامع در حفظ هویت و ارزش‌های فرهنگی خود در مواجهه با چالش‌ها گفته میشود، که این امر به تقویت انسجام اجتماعی و همبستگی میان افراد منجر میشود.
از سوی دیگر، تاب آوری ملی به قدرت یک کشور در مواجهه با بحران‌ها و تهدیدات خارجی مربوط میشود که با حمایت از تنوع فرهنگی و احترام به ارزش‌های محلی، تقویت میشود.
این تعامل باعث ایجاد فضایی پایدارتر برای رشد اجتماعی و اقتصادی میشود و به جوامع کمک میکند تا در برابر ناملایمات مقاومت کنند
