سپیده سلطانپور در یادداشتی از اصول هفتگانه تاب آوری همسران نوشت : ارتباط همسران ممکن است خالی از ایراد و اشکال نیز نباشد اما بهرحال تاب آوری می تواند در روابط زوجین کارآمد و کارساز باشد.
زوج هایی که قادر به حفظ تعادل پایدار در احساسات و هیجانات مثبت شان هستند در مواجهه با سختی سازگاری بیشتری دارند.
دور از انتظار نیست که زوجین در مسائل مربوط به رابطه زناشویی شان یا مسائلی خارج از آن با چالش هایی مواجهه شوند. آنچه مهم است این است که چگونه می توان با تاب آوری و در همراهی با یکدیگر از چالش ها عبور کرد. در این یادداشت به اصول هفت گانه ای برای حفظ و توسعه تاب آوری روابط همسران خواهیم پرداخت:
1-در دسترس بودن و پاسخگویی به نیازهای یکدیگر: پاسخگو بودن در عین سادگی بسیار موثر عمل می کند. به طور مثال هنگامی که همسرتان خسته از یک روز کاری به منزل برگشته، کافی است همکلام او باشید و به درد و دل هایش گوش کنید، یا بچه ها را سرگرم کنید تا ایشان بتواند استراحت کند. این موارد نشان می دهد که شما به او و نیازی که هم اکنون دارد، اهمیت می دهید.
تاب آوری همسران منوط به همراهی و همگامی با یکدیگر است همسران تاب آور همیشه یار و تکیه گاهی مهربان برای همدیگر هستند، این حس را از یکدیگر دریغ نکنید. نیازی نیست کار پیچیده ای انجام دهید که توجه شما به همسرتان را نشان دهد، همین که در مواقع لزوم پاسخ بهنگام و متناسب با نیاز همسرتان را مد نظر داشته باشید بخش عمده این کار را انجام داده و بخش عمده ای از این مسیر را پیموده اید. حتی اگر یک جمله یا رفتاری خاص از جانب همسرشما ، موجب خشنودی و شعف شما می شود، این حس مثبت را بیان کنید. این کار نشان می دهد که علاوه بر توجه، قدردان همسرتان نیز هستید.
2- شوخ طبع و گشاده رو باشید: شوخ طبعی در یک رابطه طولانی مدت می تواند رابطه را همچنان سرزنده و پر طراوات نگه دارد. حتی هنگامی که با چالشی مواجه می شوید، شوخ طبعی می تواند از تنش و اصطکاک میان شما ، همسر و اعضای خانواده بکاهد و فرصتی تازه برای شناخت مشکلات و یافتن راه حل های بیشتر در اختیار شما قرار دهد.
3-مرور خاطرات مشترک درباره روزهایی که همراه یکدیگر چگونه بر شرایط دشوار غلبه کرده اید: هر چند وقت یک بار نگاهی به خاطرات مشترک بیاندازید، روزهایی که با وجود مشکلات فراوان همراه و در کنار یکدیگر تلاش کرده اید و در نهایت بر چالش ها فائق آمده اید، موفقیت های مشترک شما را نشان می دهد. فراموش نکنید که منفی نگری و حساسیت بیش از حد می توانند دستاوردهای مثبت شما را کمرنگ جلوه دهند. به عنوان همسرانی تاب آور کمال گرایی و سخت گیری های افراطی به خود و دیگران نداشته باشید و سعی کنید بیشتر برنکات مثبت شخصیت تمرکزداشته باشید .
4-با ترس های خود شجاعانه مواجه شوید و آنها را با همسرتان درمیان بگذارید: زن و شوهران موفق هنگامی که با چالش هایی بزرگ مواجه می شوند، به یکدیگر اعتماد می کنند اگر از این مسئله واهمه دارید که در موقعیت های چالش برانگیز با تصمیمی نسنجیده خود یا همسرتان را در معرض آسیب قرار دهید، لطفا ترس هایتان را با همسرتان در میان بگذارید، احساس خود را صادقانه ابراز نمایید و سعی کنید با هم ودر کنار یکدیگر از چالش عبور کنید.
5-برای خاطرات و فعالیت هایی که به شما یادآوری می کند چقدر برای یکدیگر مهم هستید، وقت بگذارید: لیستی از مکان ها و فعالیت هایی که برای شما و همسرتان لذت بخش و خوشایند هستند، تهیه کنید و آنها را در برنامه خود بگنجانید. به عبارت دیگر بدین طریق برای رابطه مشترک تان خاطرات خوشایند خلق می کنید.
6-برای جبران سوتفاهم ها یا تعارض ها تلاش کنید: مواجهه با سوء برداشت ها، اشتباهات، دلشکستگی ها و تعارضات در زوج های سالم امری رایج است. از پیش آمدن اینگونه مسائل در رابطه هراس نداشته باشید، همه موارد نامبرده نشان می دهند رابطه شما پویا و زنده است وتنها با پیگیری مسایل پیش آمده و تلاش برای ترمیم یا بهبود وضعیت است که رابطه شما و همسرتان تقویت خواهد شد.
7-ارتباط صمیمانه و معنامند به مراقبت و توجه محتاج است : همسران تاب آور در به کار بردن مهارت های ارتباطی توانمند هستند و با قدرت انعطاف پذیری بالا نسبت به هر چالش واکنشی متناسب بروز میدهند. به همسرتان بگویید که حضورش در زندگی شما چقدر ارزشمند است. و رابطه مشترک تان چه معنایی برای شما دارد. این کار ممکن است در ابتدا کمی سخت یا پیچیده به نظر برسد اما خودتان را در این موقعیت قرار دهید، بدون شک این امر به دلنشینی ، استحکام و تاب آوری بیشتر رابطه تان کمک خواهد کرد. در این زمینه می توان به سبک دلبستگی میان همسران اشاره کرد. همسران تاب آور دلبستگی ایمن دارند و بدون نیاز به کنترل گری یکدیگر، خواسته هایشان را با یکدیگر مطرح کرده و برای غنی سازی و ارتقاءکیفی رابطه تلاش می کنند. به عبارت دیگر، همسران تاب آور رفتارهای ناسازگارانه ناشی از احساس عدم امنیت را شناسایی و تعدیل می کنند و به یکدیگر فرصت می دهند در فضایی ایمن در الگوهای رفتاری ناسازگار خود تجدید نظر کنند. در نهایت این افراد روابطی پایدار، رضایت بخش و شادمانی بیشتری را تجربه خواهند کرد.
