کتاب تاب آوری و مهاجرت
کتاب تابآوری و مهاجرت نوشته مارشا اکبر است این کتاب با ترجمه محمدرضامقدسی و زهرا نیازاده توسط انتشارات مهدخت منتشر و در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است .
مُهاجِرَت، به معنای جابهجایی مردم از مکانی به مکانی دیگر برای کار یا زندگی است. مردم معمولاً به دلیل دور شدن از شرایط یا عوامل نامساعد دورکنندهای مانند فقر، بیماری، مسائل سیاسی، کمبود غذا، بلایای طبیعی، جنگ، بیکاری و کمبود امنیت مهاجرت میکنند.
نقش تاب آوری در پیشگیری و درمان اعتیاد چیست ؟
تاب آوری جسمانی چگونه توصیف میشود و مزایای آن چیست ؟
پیچیدگیِ پویایی نهادی و اجتماعی که ویژگی ذاتی نهفته در مفاهیم نظری تاب آوری است.
عدم توافقی دربارۀ انتخاب بهترین شاخص ها و مقیاس ها برای سنجش تاب آوری وجودارد.
و انگشت شمار بودن مطالعاتی که از تاب آوری برای بررسی چالش های استقرار و مهاجرت استفاده می کنند.
در بخشی از خلاصه این کتاب آمده است اصطلاح تابآوری بهطورکلی به ظرفیت بقای اشخاص، اجتماعات و سیستمها در مواجهه با شوکها و استرس و حتی تواناییشان برای متحول شدن در زمان ایجاب کردن شرایط اشاره دارد(هال و لامون، 2013). هرچند مهاجرت تقریباً همواره با چالشها و اختلالهایی همراه است، کاربرد این مفهوم در ارتباط با استقرار و یکپارچهسازی مهاجران نسبتاً نوین است(فالیکوف، 2005).
بهمنظور تدوین رویهها و خطمشیهای اثربخش لازم است که شناخت عمیقتری از چگونگی تأثیر عوامل محافظ و ریسکهای متعدد و نهادهای اجتماعی بر تابآوری مهاجران به دست بیاید. مرور متون تخصصی بحثهای کنونی و یافتههای پژوهشی مرتبط با تابآوری مهاجران را در راستای تحقق سه هدف زیر مستند میکند:
مقایسه و ارزیابی رویکردهای نظری گوناگون دربارۀ تابآوری؛
شناسایی معیارهای تابآوری و
ارزشیابی آثار تخصصی کوچکی که بر تابآوری مرتبط با یکپارچهسازی مهاجران متمرکزند.
کتاب بر سه موضوع پژوهشی دربارۀ مهاجرت و تابآوری تأکید دارد:
پیچیدگیِ پویایی نهادی و اجتماعی که ویژگی ذاتی نهفته در مفاهیم نظری تابآوری است؛
عدم توافق دربارۀ انتخاب بهترین شاخصها و مقیاسها برای سنجش تابآوری وانگشتشمار بودن مطالعاتی که از تابآوری برای بررسی چالشهای استقرار و مهاجرت استفاده میکنند.
تابآوری اجتماعی مفهومی پیچیده، مبهم و چندوجهی است که ترسیم دورنماهایی مفید را برای درک کنشهای انسانی در مواجهه با چالشها ممکن میسازد. یکی از نقاط قوت مفهوم تابآوری اجتماعی تأکید داشتن آن بر حکشدگی بازیگران اجتماعی در زمینههای نهادی و اجتماعی خاص است. این مفهوم از قابلیتی واقعی برای پرداختن به مناسبات قدرت و نابرابری نهادی برخوردار است.