رابطه سبک دلبستگی و نارسایی هیجانی بر تابآوری دانشجویان
تابآوری، نوعی ترمیم خود با پیامدهای مثبت هیجانی، عاطفی و شناختی میباشد
لذا این پژوهش با هدف تعیین رابطه سبک دلبستگی و نارسایی هیجانی بر تابآوری دانشجویان انجام شده است.
مواد و روش ها: نوع مطالعه، توصیفی و از نوع همبستگی است.
جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری در سال ۱۳۹۱-۱۳۹۲ به تعداد ۴۰۰نفر بودند.
نمونه پژوهش بااستفاده ازروش نمونه گیری تصادف ساده،انتخاب شدند که با توجه به جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) ۱۹۶ نفر تعیین شدند.
به منظور جمع آوری دادههای مورد نیاز از پرسشنامه مقیاس دلبستگی بزرگسالی، مقیاس نارسایی هیجانی تورنتو۲۰ و مقیاس تاب آوری کونرو و دیویدسون و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است
یافته ها: نتایج نشان داد که بین مولفههای سبک دل بستگی نظیر: دل بستگی ایمن و تابآوری )۵۹۷/۰ r=) دلبستگی ناایمن و تابآوری )۱۴۱/۰r=) دل بستگی دوسوگرا و تابآوری )۴۷۰/۰ r=) دانشجویان رابطه معنی دار وجود دارد و هم چنین بین مولفه های نارسایی هیجانی، نظیر: دشواری در شناسایی احساسات و تابآوری )۷۴۴/۰- r=)، دشواری در توصیف احساسات و تابآوری )۷۷۰/۰- r=) و تفکر عینی و تابآوری)۷۶۶/۰- r=) افراد رابطه معناداری وجود دارد
بحث و نتیجه گیری:
نتایج پژوهش نشان داد، که سبک دلبستگی ایمن و شناخت هیجانات با تاب آوری دانشجویان رابطه دارد؛ لذا با توجه به جایگاه ویژه دانشجویان به عنوان رکن اساسی نظام آموزشی کشور، به کارگیری روشهای نوین و کارآمد در زمینه مشاوره و خدمات روانشناسی، مثمر ثمر خواهد بود.
رابطه سبک دلبستگی و نارسایی هیجانی بر تاب آوری دانشجویان
بنا بر همین گزارش از خانه تاب آوری سبک های دلبستگی به الگوهای رفتاری و واکنش های عاطفی اشاره دارد که افراد در روابط خود به ویژه در روابط صمیمی ایجاد می کنند. این سبکها ریشه در تجربیات اولیه دوران کودکی و کیفیت دلبستگی به مراقبین اولیه دارند. بر اساس تئوری دلبستگی، چهار سبک دلبستگی اصلی وجود دارد.
سبک های دلبستگی می توانند در طول زمان، تحت تأثیر رویدادها و تجربیات مهم زندگی در طول زندگی فرد تغییر کنند. درک سبک دلبستگی می تواند به بهبود روابط و رفع مشکلات روانی و اجتماعی کمک کند.
رابطه بین سبکهای دلبستگی و تابآوری در روانشناسی بهطور گستردهای مورد بررسی قرار گرفته است. سبکهای دلبستگی به نحوهی ارتباط افراد با دیگران و نحوهی مدیریت احساسات آنها در روابط اشاره دارد و شامل سه نوع اصلی: ایمن، دوسوگرا و اجتنابی است.
پژوهشها نشان دادهاند که افراد با سبک دلبستگی ایمن، معمولاً تابآوری بیشتری دارند. این افراد به دلیل داشتن روابط پایدار و حمایتگر، بهتر میتوانند با چالشها و فشارهای زندگی مقابله کنند.
از سوی دیگر، سبکهای دلبستگی ناایمن (دوسوگرا و اجتنابی) با کاهش تابآوری مرتبط هستند.
این افراد ممکن است در مواجهه با مشکلات، احساس ناامیدی بیشتری کنند و نتوانند بهخوبی از عواطف خود مدیریت کنند
در اغلب موارد هوش هیجانی بهعنوان یک عامل واسطه در این رابطه شناخته شده است؛ به این معنا که افرادی که هوش هیجانی بالاتری دارند، احتمالاً تابآوری بیشتری نیز خواهند داشت.
سبک دلبستگی ایمن نه تنها به افزایش تابآوری کمک میکند بلکه میتواند به بهبود کیفیت زندگی و سلامت روانی افراد نیز منجر شود.